Magic Hides My Man

Part 6

Unicode

တစ်ညလုံးခေါင်းခြောက်အောင် စဉ်းစားအပြီးမှာ သိလိုက်တာကတော့ *ငါ ရူးသွားပြီ ထင်တယ်* ဆိုတာပဲ ဖြစ်သည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း သေချာပြန်တွေးကြည့်တော့ အဲ့ညက Club မှာ ကိုရာဇာတို့နှစ်ယောက် လိုက်ရှုပ်နေလို့ တမင်ရစ်ပြီး ကားထွက်မောင်းမယ် လုပ်ခဲ့တာ။ မသွားခင် Toilet ခန၀င်ခဲ့သေးတယ် ထင်၏။ Toilet ထဲမှာ အိပ်ပျော်တော့မလိုတွေဖြစ်ပြီး ထင်ယောင်ထင်မှားတွေလည်း ဖြစ်ခဲ့သေးသည်။

"Obliviate"

ခပ်တိုးတိုးရွတ်မိသည်။ ဟုတ်တယ် .. ။ *အဲ့ဂါထာရွတ်လိုက်လို့ ငါ့ကိုတကယ်မေ့သွားကြရင်လည်း ကောင်းသား* ဆိုပြီး လျှောက်ပြောမိခဲ့သေးတယ် မဟုတ်လား။ အဲ့ဒါနဲ့ပဲ ‌ဗညားထွဋ်ခေါင် ဆိုတဲ့ သူ့ကို အားလုံးက တကယ်မေ့သွားကြတယ်ပေါ့။ မဖြစ်နိုင်တာ ..။ စိတ်ကူးယဉ်ဇာတ်ကားထဲကလို အပြင်မှာတကယ်ဖြစ်ရအောင် ဒါက မှော်လောကကြီးလည်း မဟုတ်။

"ရူးတော့မှာပဲကွာ .."

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အကုန်မေ့သွားတယ်လို့တော့ အသေအချာ မပြောနိုင်သေးတာမို့ အိမ်ကိုနောက်တစ်ခေါက်သွားပြီး ထပ်စုံစမ်းရမည်။ ပြီးတော့ ဗညားထွဋ်ခေါင်တစ်ယောက်တည်း သီးသန့်နေတဲ့ ကွန်ဒိုကိုလည်း သွားကြည့်ရဦးမည်။ ထိုကွန်ဒိုမှာက တစ်ယောက်တည်းနေချင်တဲ့အချိန်၊ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေချင်တဲ့အချိန်တွေမှသာ နေတာဖြစ်သည်။

"နိုးနေပြီလား"

"ဟုတ်ကဲ့"

သဘက်တစ်ထည်ကို ပုခုံးပေါ်မှာ ခြုံကာ အခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့ မမက လှမ်းမေးတာမို့ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ အမှန်တော့ တစ်ညလုံးကို သေချာ မအိပ်ရသေးတာ ဖြစ်သည်။ သဘက်တစ်ထည်ခြုံထားတဲ့ မမက ထဘီရင်လျားနဲ့မို့ ယဉ်ကျေးမှုအရ မျက်နှာလွှဲကာ နေလိုက်သည်။ အိမ်ရှေ့မှာ ရေစည်တစ်ခု ချထားတာမို့ အဲ့ဒီမှာ ရေချိုးကြတာ ဖြစ်မည်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ မဟုတ်ဘဲ အလုံကာထားတဲ့ ခြံ၀န်းလည်း မဟုတ်တာကြောင့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်အနေနဲ့ ရေချိုးရတာ အဆင်ပြေရဲ့လားဟုလည်း တွေးမိသည်။ ဗညားထွဋ်ခေါင်တောင်မှ ယောက်ျားလေးဆိုပေမယ့် ရေကို အဲ့လို ချိုးတတ်မယ် မထင်။