Unicode
ရောက်လာကတည်းက အခုထိ မျက်နှာသေနှင့် ထိုင်နေသော ဇာနည်က ရဲမြတ်ထွဋ်ခေါင် ဖွင့်ပေးထားသော ဘီယာဘူးကို ယူသောက်၏။ မျက်နှာတစ်ခုလုံး ရှုံ့မဲ့သွားပြီး ဘီယာဘူးကို စားပွဲပေါ် ပြန်ချသည်။
"မင်း ဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ၊ ဘာတွေ စိတ်ညစ်နေတာလဲ ငါ့ကို အကုန် ပြောပြလို့ရတယ်နော်"
ဇာနည်က ခေါင်းခါသည်။
"ကျွန်တော် မပြောချင်ဘူး"
စောစောက လက်ကျန်ဘီယာဘူးကို ဆက်မော့ချလိုက်ပြီး ဆိုဖာကို မှီချလိုက်၏။ နောက်တစ်ဘူး ထပ်ဖောက်ပြီး ရှေ့တိုးပေးလိုက်တော့ လှမ်းယူသည်။ ရဲမြတ်ထွဋ်ခေါင် ပြုံးလိုက်ရင်း ဖန်ခွက်အလွတ်ထဲ ရေခဲတုံးအချို့ထည့်ကာ စားပွဲပေါ်က ပုလင်းကို ငှဲ့ထည့် လိုက်သည်။ ဇာနည် ပြောမပြချင်လည်း ထိုဘီယာဘူးတွေက ပြောပြလိမ့်မည် ထင်သည်။ ဘာမှ မပြောနိုင်ဘဲ မှောက်သွားရင်တော့ မသိဘူးပေါ့။
"စိတ်ညစ်စရာတွေကို ခေါင်းထဲအမြဲထည့်မထားစမ်းပါနဲ့ကွာ"
"......"
"ငါက ကိုယ်ချင်းမစာတတ်ဘူးလို့ မင်းထင်ရင် ထင်မှာပေါ့၊ ဒါပေမယ့် လူတိုင်းမှာ စိတ်ညစ်စရာကတော့ ရှိတာပဲ၊ အကြောင်းအရာပဲ ကွာရင် ကွာလိမ့်မယ်၊ ငါ မကြုံဖူးတဲ့ ဒုက္ခမျိုးတွေကို ကိုယ်ချင်းစာပါတယ်လို့တော့ မပြောချင်ဘူး၊ ဒါပေမယ့် မင်း ကြုံနေရတဲ့ ပြဿနာတွေအတွက် နည်းနည်းတော့ အထောက်အကူ ဖြစ်ပေးချင်တယ်"
"......"
ဘာမှ တုန့်ပြန်ပြောဆိုတာမျိုး မရှိတာကြောင့် လှည့်လိုက်တော့ ဘေးနားမှာ ထိုင်နေသော ဇာနည်က ဆိုဖာကို မှီကာ ခေါင်းငိုက်စိုက် ဖြစ်နေပြီ။ လက်ထဲက ဘီယာဘူးက ဆိုဖာပေါ်မှာ လဲကျကာ မှောက်နေ၏။ လက်ထဲကိုင်ထားသော ဖန်ခွက်ကို စားပွဲပေါ်ချကာ ဇာနည့်အား ထူပေးဖို့ ပြင်ရသည်။
"ဇာနည် .... မင်း ရရဲ့လား"
အခု ဘီယာ နှစ်ဘူးတောင် ကုန်အောင် မသောက်ရသေးဘဲ မှောက်သွားတာလား။ ဒီကောင်လေး အရက်မသောက်ဖူးဘူး ထင်သည်။
"မသောက်တတ်ရင်လည်း ဘာလို့ မပြောရတာလဲ၊ မင်းကတော့ ..."
ရဲမြတ်ထွဋ်ခေါင် ထိုင်နေရာမှ ထကာ ဇာနည့်ကို ဆိုဖာပေါ် လှဲအိပ်စေလိုက်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်က ဆိုဖာပေါ် ပြောင်းထိုင်နေလိုက်သည်။ သောက်လက်စ ခွက်ကို ဆက်သောက်နေလိုက်ရင်း ဇာနည့်ကို ကြည့်နေမိသည်။ အိပ်ရေးပျက်ထားသလို မျက်တွင်းတွေကျနေကာ မျက်နှာလည်း ချောင်ကျနေသော ဇာနည်ဟာ ဒီရက်ပိုင်းမှာ ဘာတွေ စိတ်ညစ်စရာတွေ အများကြီး ရှိနေခဲ့လဲ မသိပါ။
YOU ARE READING
Magic Hides My Man
Romanceကျေးဇူးပြုပြီး ငါ့လက်ကို မလွှတ်လိုက်ပါနဲ့ ဒီကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံးမှာ မင်းတစ်ယောက်ကိုပဲ ငါသိတာ ...။
