Sevgili günlük...
Alarmın sesi ile aniden uyandın ilk önce bu lanet hayata küfür bıraktın ve kalkıp üstünü giyindim...
Hayata hala küskün yaşıyorum çünkü bana yaptığı onca şeyden sonra...
Aynaya bakıp gözaltlarım 1 saatlik uyku ile morarmıştı.
Giyindikten sonra bir dilim ekmek atıp kapıya çıktım. Kulaklığımda seventeen -habit çalıyor ve daha da hüzünlendim...
Okula vardığım da koca bir boşluk içindeydim. Zaten anksiyetemin tavan olduğu şu sıralar daha da stresli geçiyordu. Kafamı kurcalayan soru işaretleri, hocaların boş salak muhabbetleri...
Kafamı sıraya koymuş uyumaya başlarken hocanın azarı ile göz devirip kaltım.
"evet arkadaşlar bugün sınıfımıza yeni biri geliyor adı seungcheol"
Ne güzel ad diye geçirdim içeriye gelen çocuğa bakarak. Çokta umrumda değildi bu fırsatı kaçırmayıp kafamı geri koydum.
"merhaba ismim seungcheol buraya busandan geldim"
"evet cheolcum sen şöyle... chaeryoungun-y/n- yanına geç ee yani en arkada ki boş yere"
Adımı duyup kalktım bana mı seslendi yine diye. Yeni gelen çocuk yanıma gelip oturmuştu, ne oluyor diye hocaya bakarken o masasına oturmuş kitap karıştırııyordu.
" merhaba chaeryoung ..umarım sıkıntı olmaz senin için hoca buraya oturttu ama-"
"yok ama çok konuşan birisi değilsin umarım.. Neyse biraz daha bu tarafa gel hoca uyuduğumu görmesin" diyince sırıttı. Gözleri de gülünce güzelmiş..
ÖĞLE ARASI
Uyandığım da zil yeni çalmış olacak ki herkes dışarı çıkıyordu, Cheol yanımda kitap okuyordu. Yalnız kalmak için kulaklığımı ve telefonumu yanıma alıp okulun çatısına çıktım. Arkamda bana bakan iki güzel göz vardı.
Şansıma hava esintiliydi çatının duvarına çıkıp gözlerimi kapattım ve rüzgarı dinledim. Sana da tavsiye ederim günlük iyi geliyor. Kulağımda slow şarkı ile gökyüzüne baktım, bulutlar gerçekten mükemmeldi. Aşağıya inecekken bir el beni kavrayıp hızla geri çekti ve yere düştüm. Gözlerimi açtığımda
"gerçekten mi hayata son vermek bu kadar mı kolay senin için."
"n-ne diyorsun intihar etmiyordum"
"in- intihar etmiyor muydun.
"evet etmiyordum ayrıca üstümden ne zaman kalkacaksın acaba"
Cheol panik yapıp kalktı üstümden.
"özür dilerim.. ben öyle sandım bir an."
"emin ol o kadar aptal ve bencil değilim"
Garip çocuktu. Yere düşen telefonumu alıp sınıfa gittim, birkaç dakika sonra sınıf doluştu ve bir anda karmaşa çıktı
"KOŞUN **** İNTİHAR ETMİŞ"
Kim hakkında konuştuklarını bilmiyordum ama sınıfta cheol yoktu..
Aklımdan sadece tek şey geçiyordu...
.
.
.
umarim begenirsiniz
istek bolum yazabilrisinzi
