Megumi İle Sen (Karışık Bir Aşk )Her Şeyim Seninle.

78.bölüm: şimdi işleri yerine koyma zamanı

Yuta gözlerini açtı ve yavaşça yerinden doğruldu ve ayağa kalktı ve etrafa baktı yanında Gojo sensei oturdu.
Gojo: günaydın nasıl geçti neler yaptınız.
Yuta:Gojo sensei evet herşeyi gördün ve konuştuk.
Gojo:hem iyi anladım.
Yuta:(Gojo sensei bir şeyleri anlamış gibi çevirmem lazım.)
Her şeyi gördüm hemde herşeyi
Gojo:seni dinliyorum ayrıntıları ile.
Ama önce en ayrıntılı detayın özeti.
Yuta:buna belki siz bile inmazsınız ama...

Yuki benim kardeşim...
Gojo duyduğu cümleye önceden şaşırmadım
Ardından oturduğu ye den kalktı ve yutanın yanına biraz daha yaklaştı.
Gojo:emin misin.
Yuta:evet eminim.
Gojo: nasıl olur yani anlayamıyorum
Anılarında benim hakkında Bilgi varmı .
Yuta: hayır malesef sadece klanlar arasından annem ve babamın.
Gojo: anlıyorum gördüklerin umarım kötü değildir.
Yuta: gördüklerim cehennem gibiydi ben hayatımda böyle vir şey görmedik olamaz yani kardeşimi bile o pislik yığınının içine bıraktım nasıl yapabildim.
Gojo: anlıyorum demek ki geçmişten gelen halüsinasyonlar bundanda kaynaklı olabilir.
Yuta: kardeşimin gücü eskiden beri vardı ama ben farketmedim ne olacağıni ben her şeyi söylemişti.
Yani son günlerde iyiyce kendini salmıştı ve iyi gözüküyordu kim bilir ben gidince neler oldu yani bilmiyorum...
Gojo:anlıyorum ama ne olur olmaz sizin kardeş olduğunuz kesinlestirmeliyim.

Yuta etrafa bakındı ve ne verebileceğine baktı ve saçından birkaç tel kopardı ve bir peçete koydu.
Gojo:yuki'nin de bir şeyine ihtiyacım var.
Yuta; anlıyorum ama önce gördüklerimi anlatmam lazım.
Gojo:tabi haklısın dinliyorum.
Gojo arkasına yaslandı ve yuta'yı dinlemeye başladı.

O sırada yuki;

Maki antremana girmişti yuki ise yatakta tek başına kalmıştı elinde yastığı ona sarılıp balkondan insanlara bakıyordu onların eğlencesi neşesi onu biraz olsada gelmişti.

Neden böyle oldu ki bende anlayamıyorum yani her şey üstünü geliyor kendimi toparlamam lazım.
Ama bu durumda hickise bana inanmıyordu herkes meşguldü zaten nobara ile yuii'yi asla üzmek istemem onlar benim için elinden gelenleri yapıyor bende onları üzmemem kendi durumunu onalra bulaştırmam asla
Ardından bir anda aklımda megumi belirdi onun mutsuz ve ruhsuz hali herzaman öyleydi ama beraber olduğumuz o nadir anlarda bile gülümsüyordu iyiydik ve zaman güzeldi.
Ama şimdi ne o bana inanıyor bende ona.

küçükken dedem ile vakit geçirdiğim anlar çok iyiydi ama tek kaldığım anlar ...
Aynı bu zamana benziyordu sesiz ve karışık...
Çocukken sadece birkaç anı canlanıyordu çocukluk anılarım hakkında bilgim çok az ve hatırlamaya çalıştığım zaman kafam karışıyor ve kötü ölüyordum.
Çocukken dedem ile tanışmadan önce öylece duran sesiz bir çocuktum sanki bedenim orada ama ruhum yoktu çok ayrı dünyalarını insanıydım aynı onun gibi...

Beni bu hale getiren kisi dedem ona sonsuz derecede minnettarım alilem hakkında en ufak bir fikrim ve dedem bu konu hakkında konuşmazdı üzülecigimi düşünürdü zaten öyle olurdu.
Her zaman her anımda yanımdaydı o yüzden anılarımda iyi günlerde var ama derinlerde bir yerde felaketler yaşanmış gibi adeta.

Her derine indiğimde an birkaç insan silüeti beliriyor ve olay anı yeri canlanıyor ama bunlar canımı çok yakıyor ve bunlar güçlerimi ortaya çıkarıyor ve sonucundan onları kontrol etmeyi öğrenemedim. Ve yapamıyorum
Tamamen umutsuz vakayim sonunda onlar da beni birakicak diye çok korkuyorum umarım böyle bir şey olmaz bunu kaldıramaya bilirim.

Bu anılar ve zamanlar benim canımı çok yakıyordu kişiliğim içten bunları kaldırmıyordu ve yavaş yavaş dolmaya devan ediyordu ilerki zamanlarda ne yaptım bilmiyorum ama kendimi geliştirmem şart ama bu duygu birikimi konusunda ne yapacağımı bilemiyorum bir sürü sıkıntım var ve hepsi üstünde onları çözemiyorum çünkü çok karışık adeta bir bağın karışması gibi..