၂၀.

54 1 0
                                    

ခ်စ္ျခင္းျဖင့္လႊမ္းၿခဳံအပ္ေသာ

အခန္း(၂၀)

[၁]

ရာကို ႐ုံးခန္းထဲရွိထိုင္ခုံတြင္ထိုင္၍ ျပတင္းေပါက္မွတဆင့္ အျပင္သို႔ေငးေနစဥ္ စားပြဲေပၚတြင္တင္ထားေသာဖုန္းက က်ယ္ေလာင္စြာျမည္လာသျဖင့္ လန့္သြားသည္  ။ ဖုန္းနံပတ္က တစ္ခါမွမျမင္ဖူးေသာနံပတ္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ဖုန္းကိုင္ရန္ ေတြေဝသြားသည္  ။

သို႔ေသာ္ ....
ဖုန္းက မကိုင္မခ်င္း ျမည္ေနအုံးမည့္ပုံေပါက္ေနေသာေၾကာင့္ ကိုင္လိုက္ရသည္  ။

" ဟုတ္ကဲ့  အမိန့္ရွိပါ "

ဟူေသာ စကားအဆုံးတြင္

" ဘယ္လိုလဲ ဦးရာကို  ရႈံးသြားေတာ့ မခံခ်ိမခံသာျဖစ္ေနတယ္ထင္တယ္ "

ဟု တစ္ဖက္မွအသံပိုင္ရွင္က ခနဲ႕သည့္ေလသံျဖင့္ ေမးလာသည္  ။ ထိုအသံပိုင္ရွင္၏စကားေၾကာင့္ ေထာင္းကနဲေဒါသထြက္သြားရသည္  ။ ေခါင္းထဲတြင္လည္း ထိုအသံပိုင္ရွင္သည္ မည္သူျဖစ္နိုင္ေၾကာင္း စဥ္းစားေနမိသည္  ။ ထိုသို႔စဥ္းစားရင္း ေခါင္းထဲတြင္ အာသာဦးကို ျဖတ္ကနဲသတိရသြားသည္  ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး

" ဦးအာသာဦး  ကြၽန္ေတာ့္မွာမခံခ်ိမခံသာျဖစ္စရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးဗ် "

ဟု ျပန္ေျဖလိုက္သည္  ။ မိမိစကားကိုၾကားေသာအခါ တစ္ဖက္မွ အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာေအာင္ တိတ္ဆိတ္သြားသည္  ။ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိကပင္ဆက္၍

" အခုက ကြၽန္ေတာ့္ကိုဖုန္းဆက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကိုဆြေနရမဲ့အခ်ိန္မဟုတ္ဘူးထင္တယ္  ေလလံပြဲမွာ ျပည့္ၿဖိဳးအုပ္စုကိုတစ္ခါမွမနိုင္ဖူးတဲ့ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ အခုထူးထူးဆန္းဆန္းနိုင္သြားရေတာ့ ရွန္ပိန္ေလးဘာေလးေဖာက္ၿပီး ဂုဏ္ျပဳပြဲေလးဘာေလးလုပ္ေနရမွာေပါ့ "

ဟု ေျပာလိုက္သည္  ။ အာသာဦးက တိတ္ဆိတ္ၿမဲတိတ္ဆိတ္ေနေသာေၾကာင့္

" ဒါဆို  ကြၽန္ေတာ္ဖုန္းခ်လိဳက္ေတာ့မယ္ "

ဟု ေျပာၿပီး ဖုန္းခ်ရန္ျပင္လိုက္သည္  ။ ထိုစဥ္

ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ လႊမ္းၿခံဳအပ္ေသာ / ချစ်ခြင်းဖြင့် လွှမ်းခြုံအပ်သော(22)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora