❗️Yetişkin okurlar içindir. Korku ve yetişkin ögeler içermektedir.❗️
Yıllar önce; evrenler karıştı, yaşamlar birbirine savaş açtı. Beyaz ve siyah artık dengede değilken kanla bir antlaşma imzalandı, bir kehanet doğdu. Işık karanlığa bulanıp dengeyi...
Son bir haftada aramıza katılan yeni bebekler hepinizi bool öpüyorum 😘🥹 Hoş geldiniz! 💃
Bölüm duyuruları ve alıntılar için beni instagramdan takip edebilirsiniz. Instagram: selinnera
Hepinizden ricam lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 🙏😭
Siz bool yorum yapın ki ben de hızlıcaa şevkle bölüm yazayım jsjskhsjsl
Keyifli okumalar diliyorum 🩵
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
7.2. BÖLÜM: "GEÇMİŞİN MİRASI"
2. KISIM
# Klergy & Valerie Broussard - start a war
Kendi inadımın ve dik başlılığımın bana bu denli ağır geri dönmesini beklemiyordum. Duyduklarımı doğru anlamamış olmayı diliyordum ya da yine bir rüya görüyor olmayı. İstediğim bu değildi, daha fazla kaos, daha fazla sır ve daha fazla acı değildi.
"Hayır," diye fısıldayabildim. Verdiğim tek tepki de, ağzımdan çıkan tek kelime de bu olmuştu.
"Sen o krallığa ait değilsin, Rûden'deki bütün krallıklar sana ait." Kieran'ın bir yemin gibi çıkan sert sesi çok yakınımdan geliyordu ve biraz önceki hiddeti aynı şiddette olmasa da hissediliyordu. Elini kaldırıp bakış açışımı kapayan bir tutam siyah saçımı geri itti. Daha sonra sıcak parmakları yanağımı bulduğunda içime titrek bir nefes çektim. "Sen basit bir krallığın kraliçesi değilsin. Sen koca bir diyarın efendisisin." Nefesi diğer yanağıma çarpıyordu.
"Kimim ya da neyim bilmiyorum bile artık." Sesim akıtamadığım gözyaşlarım yüzünden tarazlıydı. "Hayatım, senaryosunu benim bile bilmediğim ve hatta tahmin edemediğim bir tiyatro sahnesi gibi. Ve ben de o sahnenin en ucunda perdeye dolanmış ve çaresizlikle oynanan oyunu sadece izleyebilen görünmez bir dublörüm."
Yanağımdaki parmağını çeneme indirip kafamı nazikçe kaldırdı ve birbirimize bakmamızı sağladı. Nefeslerimiz birbirine karışıyor, burunlarımızın ucu neredeyse birbirine değecekti. Bakışlarındaki şefkat haksızlıktı. Daha biraz önce sözleriyle beni deviren kedisi değilmiş gibi şimdi karşımda ona yaslanabileceğim vaadini veren bir dağ gibi durması ise oyunbazlığının geldiği en can acıtan noktaydı.
O an hep böyle mi olacak diye düşündüm. Hayatımla ilgili, aslında sahiplenmeye bile korkup gerçekten bana ait olup olmadığını sorgulamaya başladığım hayatımla ilgili, bu ayağıma çelme takan sırlar hiç bitmeyecek miydi?
"Her ne olursa olsun sadece sen," dedi Kieran, saçlarımın arasından fısıldayarak. Sesi, yaradılışını borçlu olduğu bir ilaha tapıyormuş gibi çıkmıştı. "Savaşım da senin için, teslimiyetim de. Aslolan biziz ve şu saatten sonra buna hiçbir gücün mani olmasına izin vermem! Çektiğim tüm o işkenceler sadece bizim içindi!"
