The Governor's Son

Kabanata 27

I wore the black pencil dress when I went to the Italian restaurant. Inilugay ko lang ang bagsak kong buhok na hanggang balikat. Hindi narin ako nag abala na mag lagay ng make up. Light lang ang inigay ko at ayos na iyon.

Walang tao ang buong resto ng bumaba ako sa kotse ko at tunguhin ang sinabing table kung saan yun ang nakaserve saamin ni Moris.

Tanging tunog pang ng suot ko stilletos ang binubuo ng ingay sa sa vintage style interior design ng buong lugar. May pa live band sila ngunit wala tumutugtog ruon.

Nahanap ko ang bulto ni Moris sa dulong banda. He's wearing ang black tux. Na nakita ko sa kanya kanina. Tingin ko ay di na ito nag abalang mag palit at nag tungo na rito kaagad.

Moris is handsome, the foreign blood screams at him. Which I think he got from his Mom. Katulad ni Mara kapansin pansin rin sa kanya ang magandang pares ng dalawang mata.

Sumisimsim ito ng wine. Habang ang tingin ay nasa city of lights. Nakatulala ito sa malaking glass wall ng buong lugar. Habang walang tigil sa pag inom ng wine niya. Tila ito may iniisip na malalim.

Naramdaman niya ang prisensya ko nang igalaw ko ang upuan upang maupo sa harap niya. Kaaga itong umayos ng upo at binigyan ako ng matamis na ngiti.

"Sorry, I already ordered food for both of us." Aniya.

"It's fine. I was 15 minutes late. I'm sorry." Ako.

Kinuha nito ang bote ng red wine at siya mismo ang nag salin sa glass wine ko. Napatingin ko habang sinasalinan niya iyon ng marami.

"Naiintidihan ko. Being a prosecutor is not a easy job."

"Maging totoo sana tayo sa usapang ito."

"Bakit?" Tanong niya sa akin.

Kinuha ko ang wine na sinalin niya sa aking baso. Halos mangalahati iyon. Nang tumigil siya sa pag sasalin. Nilagok ko iyon na puno ng kapangahasan. Tila isang kasunduan ang pag salin na iyon. Ngayon ay nasa ilalim ako ng mga kamay niya.

"You ask why? Yan rin ang tanong ko sa sarili ko nang makita kita exhibit."

"Bakit nga ba?" Ako at inilapag ang ubos na baso ng wine. Nag taas ito ng kilay saakin. Kita ko ang pag angat ng kurba ng labi niya at umiling.

"A Prosecutor Alvarez wants to meet me for no reason. Isn't that surprising?" Aniya at inikot inkot nito ang glass wine niya.

Matabang akong ngumiti sa kanya at itinuon ang pansin sa pagkaing isinerve sa amin. Tumambay sa aking ang amoy ng steak at toasted bread na pangunahing dish. Nag lagay muli ng panibagong wine ang waiter ng tanungin ito si Moris.

"I had been working for less than a week. One morning, just after I arrived for work,"

"Mr. Nestor, pumasok siya sa aking opisina at naglapag ng isang file sa aking mesa at sinabi sa akin na gusto niya akong humarap sa korte para sa kliyenteng ito."

"Your case is on the verge of defeat." Ako.

Kita ko ang pag aalangan niya. Ngunit ibinaling niya ang mga mata sa akin. Kita ko ang takot sa kanya ng sabihing kong nasa bingit na ng pagkatalo ang kanyang kaso. His case is really on the verge of losing. matibay ang ebidensya sa kanya. Pag pag patay at plagiarism.

"How much do you need?" Segunda nito.

Kaya kong ipanalo ang kaso kung kaya mong tapatan ang nais kong presyo. Give and take. Knowing how much to give and how much to take can be a balancing act. If all you do is take, people see you as a bad person, a hoarder, or greedy. 

"One hundred million. I will make sure to win your case. at kung hindi mo matapatan iyon."

"Your father will be stained with dirt of yours." Ako.

Kita ko sa mata niya ang pagiging kumbinsido. Murder ang kaso niya. He used a dead body for a sculpture. Corpse Art ang itinawag niya ruon at inilagay iyon sa gallery niya.

"What if you don't win this case?" Tanong niya.

"I know you crazy f*cking b*stard. If i can't win that case? make me a master piece of your sculpture." Ako.

Kinuha ko ang walang laman na baso niya ng wine. Sinalinan ko iyon ng halos mapuno. Tinitigan niya lang ako hanggang sa maibaba ko ang bote.

"Sure." Aniya at kinuha iyon.

Matapos ang dinner na iyon ay kaagad kamin nag hiwalay ng destinasyon. Kaagad kong pinatay ang hiden recorder nasa aking tenga.  Napahinga ako ng malalim na makita ko ang kotse niyang palaaalis na.

Tumatakbong Gov ang ama niya ngayon. I know he is desperate to clean himself. Dahil bukod sa galit ng ama niya ay si Zeus Calderon ang tatapos sa buhay niya oras na matapos at matalo ang kasong kinakaharap niya ngayon.

Binaling ko ang kotse ko patungo sa ibang direksyon. Kinuha ko ang litrato ni Christian Romero. Siya ang biktima sa kasong kinakaharap ni Moris ngayon. Tinungo ko ang lugar kung nasaan siya. Alam kong inosente siya. Masakit man sa akin ay kaylangan kong baligtarin ang kaso upang manalo si Moris at makalapit ako sa kanyang ama.

Mag background check na ako sa kanya. Nalaman kong kapatid niyang babae ang pinatay at ginawang corpse art ni Moris Lazaro.

Christine Romero.