The Governor's Son

Kabanata 43

Sorry for making things hard for you. Sorry for being I'm not a good Mother. Parang hanging lumalabas iyon sa aking bibig.

Naramdaman ko ang pag hawak ng kamay ni Persues sa akin.

"It doesn't matter where you start, just tell her how you feel."

"You’re a wonderful and caring mother."

"She’ll love you more for your honesty." Si Persues.

Nanginginig ang kamay ko hinawakan ang kamay ni Prim. Kita ko ang mata niyang puno ng pangungulila. how did I manage to fool her. Napakasama ko.

Makasarili.

Naghintay ako ng mahigit sampong taon bago ako naghiganti sa isang taong nagkasala sa amin.  Sa karamihan ng mga sitwasyon ang parusa ay dapat sumasalamin sa krimen.  Ngunit sa ibang mga kaso, kapag ang isang tao ay ipinagkanulo o inatake sa isang hindi mapapatawad na paraan, pag hihiganti lang ang tanging paraan.

Yun ang naunawaan ko. Ngunit lahat ng iyon pala ay may kapalit. Kapalit ng paghihiganti ay pag durog sa puso ng sarili kong anak.

"I-i'm Andra... I am your mother.." nakangiting sabi ko. Ngunit ang luha ko ay patuloy sa pag agos.

"I-i'm.. sorry if all this has been difficult for you."

"Someday you will understand all this. I'm so sorry, A-anak.." umiling ako napaiyak. Naramdaman ko ang paghawak ni Persues sa aking balikat.

Primsose, nooded and cried so hard. Persues kissed Primsose on the cheek and whispered something to her. kita ko ang pag kakaintidihan ng mag Ama.

Kumalma si Prim. Sa pag iyak.

"M-mama." Si Primsose.

"Please don't leave me again. Sumama na po tayo kay Daddy." Pilit niyang inaayos ang boses niya. Na nag mamakaawa sa akin.

Sinakop ko ng aking palad ang pisngi ni Primsose. Pinag dikit ko ang nuo naming dalawa. Kita ko ang pag pikit niya ng mariin sa ginawa ko. Tila ninanamnam niya ang ginawa ko sa kanya. Patuloy ang pag patak ng luha nito.

"H-hinding... hindi na ako aalis. Promise, Mama will stay by your side forever.." bulong ko sa kanya.

"I-i love you so much.. anak ko. I'm really sorry. I'm sorry." Pag ulit ko.

She nodded.

"I love you Mama..." Maliit niyang bulong.

Mahimbing na nakatulog si Primsose. Tingin ko ay napagod ang mga mata nito kakaiyak. Habang si Persues at nanatili sa tabi ng anak namin.

Nang tingnan ko ang orasan na nakadirit sa dingding ng hospital room nakita kong alas nuwebe na pala.

Nahimigan ko ang walang tigil na pag ring ng cellphone ni Persues. Hindi naman kaingayan iyon. Ngunit tingin ko at importante iyon. Pero tingin ko ay wala siya balak na sagutin iyon.

"You should answer your phone, baka importante iyan." Ako ng makalapit ako.

Kita ko ang pag titig niya sa akin. Pero binigyan ko siya ng ngiti.

"It's just about work. It's not important." Paos na sabi nito.

"Kahit na. Kanina pa nag ri-ring ang phone mo." Pag pilit ko.

"No, it's fine." Pag tanggi niya muli.

Napanguso na lang ako at itinuon ang pansin kay Prim. Tulog na tulog ito. Tila ba kahit anong mamuong ingay ay hindi talaga ito magigising.

Yumuko ako at inayos ko ang kumot nito. Kita ko sa gilid ng aking mata ang pag ayos ni Persues ng upo.

"Come here and sit." Si Persues.

Nag baling ako sa kanya ng tingin. Wala upuan ruon ang tanging upoan lang na puwede ay ang inuupuan niya.

He pats his lap, and I feel my face pale. Pero nanatiling seryoso ang mukha nito. Di pa man ako nakakabuwelo ay nahila na niya ako ay pinaupo sa kandungan niya. bite my lip and sit.

Nasakop ako ng malaki niyang katawan. Naramdaman ko ang matigas niyang dibdib sa aking likod. His arm secure round my waist squeezing me tightly as if I would disappear if he let go. Tila ba lagi akong makakawala sa tuwing mahahakawan niya ako.

"Jesus Christ!" He cursed.

napababa ako sa kanyang braso. Yung mga ugat sa braso niya parang lalabas na kapag minimal lang ang ginagawa niya.

"God knows how much I miss you." Paos na bulong niya sa akin. Habang ang baba nito ay nakapatong sa balikat ko.

"Ang akala ko ay malabo ko ng magagawa ang ganito." He said again.

Nakakaliyo ang pag tama ng hininga niya sa aking leeg. Gusto kong makawala sa kanya. Natatakot akong mahuli kami ng anak namin sa ganitong posisyon. Hinawakan ko ang braso niya upang makawala. Ngunit mas idiniin niya ako sa kanya.

"Persues!" Madiin kong bulong.

"After the trial. We are going to get married." He whispered.

"M-mauunawaan niya iyon. Kahit hindi tayo ikasal. Ayokong pakasalan mo ako dahil may anak tayo." Nanginginig na sabi ko. Natatakot parin akong sumugal haggang ngayon.

"I will not marry you just because we have a child. papakasalan kita dahil mahal kita.. I've loved you since the first day."

"Primsose is out of topic here. it's about us." Aniya.

Naramdaman ko ang paglalaro niya sa bangle bracelet na ibinigay niya sa akin nuon. Hanggang ngayon ay nasakin parin.

"This is the proof that until now you are still mine."

"Ako ang nag mamay ari ng susi. Ako lang rin ang makakapag palaya sayo. Sound so selfish right?" Natatawang sabi nito.

"H-hindi ka pa nanliligaw.." pag papalusot ko nang makatakas sa mga sinasabi niya.

Naramdaman ko ang bahagya niyang pagtawa.

"We didn't break up." Segunda niya.

"I have something to tell you." Bulong nito sa akin.

"A-ano?" Nauutal na sabi ko.

"Your mother wants to meet you." Anito.