The Governor's Son

Kabanata 30

"For god sake. Hindi tayo mag kapatid." Madiin sabi niya.

Nawala lahat ng sasabihin ko nang sabihin niya iyon. Pakiramdam ko ay kasabay ng pag tila ng ulan ang paglalaho ng lahat ng puwede kong isumbat sa kanya.

Umamba muli ako ng talikod. Ngunit ngayon ay mas matindi ang pag pigil niya sa akin. Gulat at kakaibang pakiramdam ang bumalot sa akin.

Kakaiba dahil... Sawakas ay mas madaling mauunawan ni Primsose ang lahat ng ito.

"Bitawan mo ako... Ibigay mo sa akin lahat ng ebidensya." Ako. At hinawi ang kamay niyang muling pumaso sa akin.

Kita ko ang paggalaw ng panga niya sa ginawa ko. Ngunit nanatili itong kalmado at muling hinawakan ang braso ko sa ikaapat na pag kakatoan.

"I said—."

"If you want to get everything you need." 

"Get in my f*cking car." Aniya at hinala ako ruon papasok.

"Yung kotse ko!" Inis na sambit ko ng aambang ibaba ko ang paa ko sa baba ng kotse.

"For f*ck sake, Andra! I'll get your car. Just f*cking stay." Aniya tila na napigtas nang tuluyan ang kaonting pasensya niya.

Nang makapasok ito ay kaagad nitong kinuha ang cellphone sa kanyang slacks. Walang emosyong ang kanya mukha ng ilagay niya ang phone sa kanyang tenga. Pag baba at pag kunot lang ng kilay ang ibinigay niya bahang nakikinig sa phone.

"Cancel all my meetings now.. I have something important to attend to."

"No, tell Mira that I can't go to her Dinner party. Mag tungo kayo ng tulay ng Dela Rosa, para makuha ang kotse niya ruon." Si Persues at ibinaba ang cellphone.

Umilaw muli ang screen ng cellphone niya. Ngunit mabilis niyang ibinaba ang tawag na makita ko ruon ang pangalan ng Tatay ng fiancé niya.

"Sandali ko lang aagawin ang oras mo sa Fiancé mo. Ngunit halos mag maktol na siya sa Tatay niya para lang makapunta ka ruon?" Pasaring na sabi ko. At inabala ang sarili sa pag tingin sa bawat street lights na nadadaanan namin.

Hindi niya ako pinansin. Nag patuloy lang siya sa pag mamando sa manibela. Ibinaling niya sa ibang direksyon ang sasakyan niya. Hindi pamilyar ang aming dinadaanan. Ngunit ibinigay ko ang buong tila ko sa kanya. Na safe ang pupuntahan namin.

Nakarating kami sa isang malaking bahay. Modern stone house ang tema nito. At napapalibutan ng LED lights ang buong lugar.

Sa harap ay bubungad sayo ang magandang veranda. Napapalibutan ng bermuda grass ang lapag. Kaya't bagay na bagay iyon sa magandang design ng buong kabahayan.

"Dry yourself off. Basang basa ka." Aniya at hinubad ang suot nitong white sleeve sa aking harapan.

Halos mapasinghap ako at mabilis na tumalikod sa ginawa niya.

"Take off everything you're wearing. Do I can put it in the dryer.

"Or do you want to buy me new clothes?" Aniya.

Bahagya akong natawa sa tanong niyang iyon. Wala bang gamit si Mara rito na puwede kong isuot? Imposibleng wala siya na kahit ano gamit na pang babae rito.

"Hindi ko kaylangan ang mga bagay na iyan. I won't waste time. Where is all the evidence?" Ako.

Hindi niya na naman ako sinagot. Naramdaman ko sa aking likod ang isang itim na roba. Nang yumakap ang tela sa aking balat. Dun ko lang naramdaman ka kaonting init.

"You will get sick if you wear those wet clothes." Aniya.

Napahilamos ako sa aking mukha ng mag salita siyang muli. Hirap ko siya ng buong tapang. Nakita ko ang mga butil na patak ng tubig na bumabagsak sa kanyang maputing balat. Bawat butil ay tumadaan sa kanyang maliit na nunal sa kanyang leeg. Ang asul na mga mata nito ay mapungay na nakatitig sa akin.

"Goddamnit Persues!" Nagigilid ang luhang sigaw ko sa kanya.

"Bakit?! Give all those fucking evidence!"

Napapikit siya ng mariin. Ramdam ko ang sakit ng dilat niya muli ang maganda niyang mata at tinitigan akong mabuti. Umangat ang kurba ng labi niya. Pero itinim niya muli ito at napahinga ng malalim.

"Is this really all you want?"

"Really Andra?" Aniya. Puno iyon ng painit at bahagyang natawa.

"Why? Do you think I did it for myself, huh?" Nagigilid ang luhang kastigo ko.

"Makasarili ba ako kung hustisya ni Mama ang mas kaylangan ko ngayon?" Tanong ko.

"Is this the justice you want? Abandonahin lahat ng taong nakapaligid sayo at maging halimaw na tila ngayon lang nakawala sa matagal napanahon. At tila isang galit na galit na hayop na handang maging halimaw sa hukuman para hustisyang gusto niya."

"Andra this all you want?!" Sigaw niya sa akin. Nang init ang sulok ng mata ko sa sinabi niyang iyon.

"Oo! Inabando na ko si Mama para makakilos ako ng ayon sa gusto ko!"

"Napilitan akong iwan ang lahat at harapin ang buwis buhay na bagay na ito, para lang matulungan siya!"

Gumuguhit ang sakit sa dibdib ko. Kinabog ko iyon ng malakas. Pakiramdam ko ay maiibsan ang sakit sa oras na physical kong saktan ang sarili ko.

"Kinalimutan ko ang kasiyahan para lang maging makapangyarihan! Pinaalis ko ang mga Romero para lang hindi sila maging sagabal sa akin!" I said between my sobs.

"Ngayon sabihin mo! Paano mamahalin mo ang katulad ko!" Sinuntok ko ang dibdib niya.

Hinayaan niya ako. Ngunit mabilis niya ako hinala upang yakapin ng mahigpit. Hindi ito nag salita. Patuloy niya akong niyakap. Pakiramdam ko ay naibsan ang lahat ng sakit kahit kaonti.