The Governor's Son

Kabanata 53

I have almost memorized her details and looks.

May maliit siyang mukha at matangos na pointy na ilong, ang labi niya at kurbang pa puso, may kulay brown at kaonting prickles sa kanyang mukha. Idagdag pa ang mahabang buhok nito na laging nakalugay. Tila isa siyang angel sa tuwing nakikita ko siya lumalabas ng maliit at sira nilang bahay.

"Sir, baka hinahanap na po kayo ng inyong Ama." Si Ben. Ang personal driver na naatasan ni Daddy sa akin.

"Just tell him, I'm coming home." Sagot ko. Habang nakatitig parin kay Andra. He doesn't care about me. Kaya't ayos lang kung hindi ako umuwi.

Besides nang mawala si Mommy, bilang na lang yata sa kamay kung makikita ang landas namin sa mansion.

Pumapasok ako ng school, uuwi matutulog sa bahay aalis ulit. Sa edad kong seventeen natuto akong mag bar. Dun nakilala sina Aiden at Khairro.

"You've been stalking her for years. Ang akala ko ba ay gusto mo lang malaman kung sino ang anak niya?" Si Aiden. Habang hawak nito ang shot glass.

Bahagya akong natawa sa sinabi niyang iyon, hindi ako papayag na hindi ko na sisira ang buhay niya. My life is ruined. Her life should be ruined too.

"No, magiging masaya lang ako, kapag nakita ko siyang miserable din." Ako. At kinuha ko ang baso ng whiskey sa aking harap.

"Oh god! You're worse than I thought!" Aiden said dramatically.

"Yeah, i think so." Sagot ko at napailing.

When I turned twenty years old. Idinala ako sa state ni Daddy. At dun ko rin ako nag aral. Ngunit hindi parin tinigilan si Andra. I want her to suffer too. Yung mas matindi pa, kaysa sa naramdaman ko. The world is unfair, if she doesn't experience the pain that I experienced.

Walang gabi na hindi sa akin ipinapaalala ang sakit ng nangyari. Sariwa pa sa utak ko ang lahat ng nangyaring aksidente. Ang mainit na dugo at na dumadaloy sa aking ulo. Ang amoy nitong hindi ko masikmura.

I was traumatized by the blood. Hindi ko masikmurang makakita nun. Dahil lahat ng aalala sa akin nung pitong taong gulang ay nag babalik lahat sa akin.

"A-anong sinasabi mong wala siya sa sariling katinuan?" Hindi makapaniwalang tanong kay Khairro. Nang inilapag nito ang laman ng imbestigasyon na isinagawa nuong nawala ako.

"Nang iwan siya ni Tito Zues, ang sabi ay dun siya nabaliw." Si Khairro. At nag kibit balikat.

Halos matawa ako sa narinig ako. Hindi ako makapaniwalang nabaliw siya dahil lang sa maling pag mamahal na iyon.

"Is that cheap b*tch out of her mind?" Matatawang tanong ko.

"Yes, kaya't walang rason para mag higanti. Nag dudusa na pala siya." Si Aiden.

Hindi ako umimik. Hindi puwedeng hindi ako makaganti sa kanya. Siya ang mag babayad ng naging kasalanan ng kanyang Ina.

When I turned twenty five. Umuwi akong muli sa pilipinas. One reason I came back, was to get revenge on her. At tingin ko ay eto na rin ang oras.

Nakakamangha ang buhay... At tadhana... Hindi mo alam kung kaylan dadating ang taong ninanais mo. She was looking down at the ground, focusing on her walking.

The music and whispers from around the little Island drowned out, we just focused on each other. Everyone's gaze falls on her. She's absolutely beautiful. Nanggigilid ang aking luha. Habang pinagmamasdan ko siya papalapit sa akin.

She's wearing a flower crown. Habang ang anak namin ay akay ang kamay niya patungo sa akin.

"Huwag kang umiyak, you are ruining a good moment." Si Aiden na nasa akin likod.

"I cried because she is so beautiful!" Natatawang sabi ko.

Nang makauwi ako nang pinas kagaad nag tungo si Daddy sa bahay, kung saan ako nakatira. Nag expect siya nauuwi ako sa mansion para sa welcome party. But I didn't.

Hindi ko masikmura na umuwi pa ng mansion. that house was filled with bitter memories. Makikita ko pa lang iyon. Tila naririnig ko na ang lahat ng sakit na dinanas niya kay Daddy.

"Ilalagay muna kita sa stagetic department. Titingnan ko ang kakayahan mo sa pag mamando ng company bago kita gawin CEO." Si Dad. Habang naka upo ito sa swivel chair niya.

"I have no problem with that. Hindi ako nag mamadali. I also want to enjoy while still I'm young." Nag aalangan kong sabi.

"I want you to meet Mara. Anak siya ni David Lazaro. At tingin ko ay mag kakasundo kayong dalawa." Si Dad at pinag siklop sng dalawang kamay.

Nag taas ako ng kilay sa kanya. Ihilig ko ang aking dalawang kamay sa malaking sofa ng office niya. I want to follow everything he wants. Dahil kundi ko gagawin iyon at tiyak papakialaman niya ng sobra ang mga gagawin ko.

All I have to do is be an obedient dog to him.

"She has already graduated sir. Nag hahanap na siya ng trabaho ngayon." Si Brando ng ilapag nito ang information tungkol kay Andra.

Kinuha ko ang papel na nakalapag sa coffee table. Binasa ko ang nasa résumé niya. Bahagya akong natawa sa nakasulat sa papel.

"Hardworking and kind, huh?" Napailing kong sabi.

"Sir?" Si Brando.

"Kausapin mo ang lahat ng branch na papasukan niya. Sabihin mong i-reject siya at huwag kaylanman bibigyan ng kahit anong trabaho." Utos ko.

"Pero si—."

"Sa oras na bigyan siya ng trabaho. Sisiguraduhin kong malulugi ang negosyong iyon." Matigas na sabi ko.

Tumango sa akin si Brando at umalis. Hiniglig ko ang aking katawan sa swivel chair. At pinag masdan ang syudad ng dela rosa. Tumatakbong gobernador si Daddy. At tingin ko ay mananalo ito ngayon taon. Dahil maraming nakapabor sa kanya.