The Governor's Son

Kabanata 38

Matayog kong tinitigan ang Abstract exterior design ng company ni David Lazaro. This Lazaro's sculpture company. Ang Lazaro's Sculpture Company ay isang specialist dealer sa contemporary sculpture na may walang kapantay na access sa trabaho kapwa domestic at monumental, interior at exterior.

Nag supply sila ng mga Sculpture sa iba't ibang bansa. Tumatanggap rin ng malalaking commission special kapag ginaganap ang Sea games.

Nang makapasok ako at tumamabad sa aking ang magagadang Sculpture. Isa ruon ang nakita ko sa gallery ni Moris. Kaagad ako kinilabutan ng maalala ko ang corpse sculpture na ginawa niya.

Hindi pa man ako nakakapasok sa elevator ay kaagad na akong sinalubong ng tingin ko ay isa sa mga personal assistant niya.

"I want to talk to David Lazaro." Ako nang himinto ito sa aking harapan. Hingal pa ito ngunit kaagad rin sumagot. Habang hawak nito ang isang tablet sa kamay.

"David Lazaro, Mam is under the meeting. Nais niya kayong mag hintay na lang sa kanyang VIP lounge." Anito.

"Meeting?" Tanong ko. Alam kong personal na ito. Ngunit nag bakasakali akong malaman iyon.

"Yes Mam, they have a meeting under Calderon's Corporation." Anito. Ay iginaya ako sa elevator upang makarating sa lounge.

Tahimik kaming narating sa floor 39. Bumungad sa aking ang maganda nitong lounge. Nag susumigaw ang kayamanan na nakuha niya matapos ang lahat ng kawalang hiyaan na ginagawa niya.

Iwinaksi ko ang isip ko. Sa nabasa ko sa letter. Naubos na ang tiwala ko sa lahat. Ngayon ay kaylangan ko nang kumilos upang matapos na ang lahat ng ito. Hawak ng Calderon ang aking Ina. Ang matibay na ebidensya na nais kong makuha ay nasa kamay ni Persues.

"Mam, do you want some coffee?" Tanong ng assistant sa akin.

"No. You can leave. I'll just wait here." Ako. At inilagay ang spy recording sa ilalim ng coffee table.

Sa ilang minuto kong pag hihintay ay naramdaman ko ang taong papasok mula sa main office kung nasaan ako. Tamad kong tiningnan ang glass door.

Ilang segundo ko ay iniluwa nun si David Lazaro. Kita ko ang salubong na kilay nito. At pag taas ng kamay niya upang hindi makapasok ang assistant na nag assist sa aking kanina lang.

Hinubad nito ang suot na blue working attire at natira ruon ang kanyang white polo sleeve. Niluwagan nito ang necktie, tila nasasakal na.

"Ano ang rason ng pagdalaw mo rito Prosecutor Alvarez." Aniya at naupo sa swivel chair nito.

Kaagad akong tumayo sa sofa kung saan ako nakaupo. Nag lakad ako patungo sa kanya. Nilagpasan ko siya ng kaonti upang tanawin ang malaking syudad ng Dela Rosa. Sa kanyang malaking fiber glass window.

"Hindi ba't nakakapag taka na ang isang Prosecutor ay dadalaw ng walang dahilan. Sa ngayo'y tumatakbong gobernador ng bayan na ito?" Ako. Ngunit hindi ako nag bigay ng kahit anong tingin sa kanya.

"If the reason you came here is because of money, si Moris ang bahala sa lahat ng iyan." Si David.

"Tingin mo ba ay masasayang ako ng oras sa katulad mo, kung pera lang ang nais kong ipunta rito?" Ako.

"Let's be real Mr. David Lazaro. Nais kong makulong ang taong gumahasa sa magulang ko. Cassiopin Alvarez. Gusto kong pabagsakin nating dalawa si Zues Calderon."

"Ilang beses niya na akong tinangkang patayin.  Nais kong tulungan mo ako at maging testigo ka." Ako.

Tumawa ito ng pagkalakas lakas. Tila ba nag patawa lang ako sa kanya. Halos punasan nito ang luhang tumakas sa kanyang mata. Dahil sa matinding pag tawa.

"At bakit ko gagawin ang bagay na iyan? Zeus Calderon, is too strong to take down a scumbag like you." Humahagalpak na tawa na sabi nito.

"Tinulungan mo siyang itago ang krimen na ginawa niya 30 years ago. Pinag takpan mo ang pag patay nang anak mo sa isang dalagang si Christine Romero. Pag bebenta ng mga sculpture sa mataas na halaga."

Nanlaki ang mata niya sa sinabi ko. Ang kaninang pag tawa ay napalitan ng galit ay pagkabigla.

Nag lakad ako sa harap niya. Nakaupo parin ito at di makapa ang pag kabigla. Tinukod ko ang dalawang kamay ko sa office table niya. At matapang ko siyang tinitigan.

"Kung hindi gagawin ang gusto kong mangyari. Ilalabas lahat ng mabaho mo. Kakamuhian ka ng buong bayan. Matatalo at nakukulong. Pati ang anak mong mamatay tao at  makakasama mo sa kulungan. Madiin kong sabi.

Kaagad itong tumayo. Hinawi ang lahat ng papel na nakalagay sa kanyang harap.

"P*tangina ka! Walang hiya ka ipapatay kita hay*p ka!" Sigaw nito sa akin.

"Hindi ako mag mamakaawa sayo, para lang hingan ka lang tulong. Hindi ko gagawin iyon."

"Bibigyan kita ng pag kakataon. Dalawang araw bago ang campaign. Kung di mo iyon gagawin babagsak lahat ng pinag hirapan mo. Lahat." Madiin kong sabi.

"Dalawang araw para makapag isip. Kung napili mong kampihan ang satanas na iyon. Mag sasama kayo parehas sa impeyerno." Ako at tuluyang nilisan ang office nito. Rinig ko mag malakas na pag bagsak niya sa swivel chair. Ngunit di ko na iyon ibalang bigyan ng pansin.