The Governor's Son

Kabanata 51

"Hindi mo kaylangan ipilit... Dahil simula pa lang ay minahal na kita ng lubos.. you left me without a doubt. Paulit-ulit kong kinuwestiyon ang sarili ko kung anong kulang sa aking upang manatili ka."

"Sa Paulit-ulit mong pag alis. Mas lalo kong nauwaan na mas kaylangan mo ako. Hindi dahil nandito si Primsose. Kundi dahil mahal mo ako. Mas pinipili mong hindi ako masaktan kaysa namatili sa tabi ko habang nasasaktan tayo parehas."

Halos nanikip ang dibdib ko sa sinabi niyang iyon. Ang luha ko ay patuloy sa pag agos.

"But this is gonna be the last... Ito na ang huli mong pag takas sa akin. And that will never happen again." Si Persues.

Pinunasan ko ang luha ko at umiling sa kanya. Ngunit bago pa man ako makatakbo sa kanya ay nahawak na nito ang aking pulso.

"Binatawan mo ako Persues!" Pag pupumilit kong makawala sa mga kamay niya.

"Andra, please.... Stop running away... if you leave me again... Tingin ko ay hindi ko na kakayanin iyon." Durog na boses na pag mamakaawa ni Persues.

Alam kong nasaktan rin si Persues, sa lahat nang nangyari. Kahit di niya sabihin iyon sa akin. Ramdam ko ang sakit sa kanya. Pero pilit siyang bumabangon sa lahat nang nangyari at yun ang ikinahahanga ko sa kanya.

"P-please... Stop this.. h-hindi ko kayang makasama ka.." ani ko. Nahanap siya niya ang aking mga mata. Nang mag tama iyon. Bakas na bakas ang sakit ng sinabi ko sa kanya.

"Say it again, baby."

"H-hindi mo ba talaga kayang makasama ako?" Nanginginig ang boses na tanong nito.

Unti-unti na siyang lumuhod sa aking harapan. Bumuhos muli ang sariwang luha ko. Umiling ako at pinusan ang luha ko. Pilit ko siyang pinapatayo sa pag kakaluhod.

"Say it again." Tila nag mamakawang sabi niya.

"Tumayo ka Persues!" Nanginginig na sabi ko. Hiwakan ko ang braso niya ngunit. Nanatili siyang nakaluhod. At tila hinang hina.

Lumuhod ako sa harap niya at pinag lebel ang tingin namin. Nang mahanap ko ang asul niyang mata. Kita ko ruon ang luhang kumakawala mula sa maganda niyang mga mata. Hiwakan ko ang pisngi niya. Ngunit nanatili siya nakatitig sa akin.

"I'm really sorry... Masyado kitang mahal para saktan ng sobra... Lagi kong pinapangarap na sana ay hindi sa ganitong sitwasyon tayo nag kakilala... I intended not to go to the trial. Dahil alam kong konektado si Dad sa ibang matatas na police. Kaya't mas inuno kong bantayan ng seguridad na hinding hindi siya makakaalis. I'm sorry..."

"I'm sorry for what Daddy caused in your life and Tita Cassiopin... Masyado kitang mahal para pakawalan Andra.. I want to stay in my life. Without feeling sad and guilt... I want you so bad... "

Kinagat ko ang labi ko. Upang pigilan ang luha. Ngunit traydor ang aking mga mata. Kahit pa iwan ko siya ng paulit-ulit. Lagi ko parin ipinag dadasal na kami parin hanggang sa huli. Sa bawat alis ko sa mga bisig niya. Lagi kong pinapangarap na sana'y mahanap niya muli ako.

Siya ang ilaw sa madilim kong mundo. Siya at si Primsose ang kahinaan at lakas ko. Sa huling pag kakataon.

Ayoko ko nang dayain ang mundo.

Hinawakan ko ang pisngi niya. At kaagad kong pinag dikit ang labi naming dalawa. Naramdaman ko ang kanyang kamay sa aking likod.

Kasabay ng halik ang pag tayo naming dalawa sa pag kakaluhod. Nang matapos ang halik na iyon. Pinag dikit ng Persues ang aming nuo sa isa't isa.

Tangin kabog ng puso at mahinag pag alon lang ng dagat ang ingay sa buong paligid.

"I-is this a goodbye kiss? Are you going to leave me again?" Tanong nito. Habang nakapikit at dinadama ang posisyon namin.

Umiling ako.

"Answer me, Andra." Mariin sabi niya. Nang ibukas ko ang mata ko ay nanatili itong nakapikit at nakasandal ang nuo sa akin.

"H-hindi na kita iiwan. Hinding hindi.." ako. At napailing.

"How can I be sure of what you say?" Marahang tanong nito.

"Y-you can marry me, just to be sure." Nauutal na sabi ko.

Hinaplos niya ang aking pisngi. At binigyan muli ako ng mabilis lang na halik.

"I will definitely do that." Lumuhod ito sa aking harapan.

Napahawak ako sa aking bibig nang makita ko ang isang box napula. Unti-unti niya iyong binuksan.

"You are the one I've been waiting for my whole life. You are my sadness and my hope. but mostly you are my love. Hindi ko maisip ang buhay ko kung wala ka..."

"I wish I could give you everything, but I hope that this ring is enough. Enough for you to love me without doubt. And stay with me.

Pinagmasdan ko siya. Hindi ako makapaniwalang ang katulad niya ay nakaluhod at baliw na baliw sa pagmamahal ko. Nag simula kami sa panget ng umpisa. At matatapos iyon sa magandang katapusan. I want him in my life forever. At kahit ano ay isusugal ko para sa kanya.

"Andra Mira Alvarez. Will you marry me?" Tanong nito.

Hindi ako nakapag salita. Tanging tango lang ang naisagot ko. Inilahad ko ang kamay ko sa kanyang harapan. Kita ko ang saya niya sa mga mata. Inilagay nito ang isang napakagandang diamond ring sa aking daliri.

"You stole my heart so I want revenge. I want to steal your last name." aniya.

"This is my revenge, Miss Prosecutor." Aniya at siniil niya ako ng mainit na halik. Tila lahat ng mabigat sa aking ay tila isang mahikang nawala.

"I-i.. will love you for the rest of my life, I will never leave you, Persues." Ako nang mag katinginan kami matapos ang halik na iyon.

" I promise to love you most. I want to spend the rest of my life with you, Andra... Let me be your strength. Hayaan mong ako ang maging lakas mo sa magulong mundo na ito."

"I love you." Si Persues.