මන්දාරම් අහස යට || TK Nonfic ♡

හතළිස් නවවන මන්දාරම 🍁 Bonus

_____________________________________________________________________

දැන් පාන්දර තුන හමාරත් පහු .. මායි අයියයි දෙන්නම හිටියෙ වාහනේ ඇතුලෙ.. ගෙදර යන ගමන් .. පුතා නිදි නිසා එයාව ගෙදර තියල තමයි මෙයා ඇවිත් තියෙන්නෙ .. හොඳම වැඩේ තමයි මේ මනුස්සය මහ පාන්දර මාව ගන්න ඇවිල්ල තියෙන්නෙත් තනි කලු බොටම් එකකට තනි කලු පාටින්ම ටී ෂර්ට් එකක් ඇදලා .. ඇත්තටම මේ බ්‍රිගේඩියර් මහත්තයට පුදුම බැඳීමක්නෙ තියෙන්නෙ මේ කලු පාටත් එක්ක ..
හොද වෙලාවට මෙයාගෙ හමේ පාට පැහැපත් වුනේ .. බැරිවෙලාවත් එහෙම නොවුනම් අර හිරුෂයා කියනවා වගේ මෙයාව දැකල කලු කුමාරය කියල හිතල බයවෙන මිනිස්සුන්ට තොවිල් නටන්න තමයි අන්තිමට වෙන්නෙ .. ඇයි ඉතින් එලියට බැස්සොත් අදින්න කියල අතට අහුවෙන්නෙම කලු පාටනෙ ..

මොනාවුනත් මාර හැන්ඩියනෙ මගෙ හබියා .. අනේහ් ඉතිම් .. අපේනෙ..!
අහ් නෑ නෑ වැරදියට හිතන්න එපා කෙම්ලනේ.. අපේනෙ කිව්වෙ මගෙයි පුතාගෙයි දෙන්නගෙ කියන එක ..
වැරදියට වටහා නොගන්න කරුණාකර ..
තරා වෙන්න එපා ඈ .. අපේ අප්පච්චිනෙ ඉතිම් ..!

එයා ඉස්සරහම බලාගෙන වාහනේ ඩ්‍රයිව් කරද්දි මං හිටියෙ නලලත් අතින් මිරිකගෙනම ශීට් එකට ඔලුව තද කරල ඇස් දෙකත් පියාගෙන .. මේ හිසේ රදේ තාමත් එහෙම්මයි.. පුදුම වේදනයි අප්පා ..

" මොකද .. මහන්සිද ..?"

" ම්හ් හ්ම් .. හිස කකියනවා අයියෙ.."

" බෙහෙත් මොනාහරි ගන්නවද ..?"

" ආ බෙහෙත් කිව්වම මතක් වුනේ .. ඔයා බෙහෙත් බිව්වද අයියෙ.. දැන් අඩුයි නේද .."

මං හිස කකියනවා කියද්දි එයා බෙහෙත් මොනාහරි ගන්නවද කියලා ඇහුවම තමයි මට මතක් වුනේ අයියත් සනීප නැතුව හිටියෙ කියල ..
ඉතින් එයා අහද්දි මතක් වුන නිසාම මං එයාගෙන් බෙහෙත් බිව්වද දැන් අඩුද කියලා අහද්දි මං දිහා බලාගෙන හිටිය එයා ආයෙම ඉස්සරහ බලාගත්තෙ මුකුත්ම නොකියා ..