Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~ah o güzel gözlerin, döndürüyor başımı...~
Aynada son kez kendime bakmıştım. Güzel olduğuma kanaat getirdiğimde tam olarak hazırdım. Bugün uzun ısrarları sonucunda Fernando ile yemeğe çıkacaktık.
Yaklaşık 3 yıldır galatasarayın tercümanlığını yapıyordum. Başından beri kendisiyle çok yakın değildik. Ama özellikle bu sene bana olan ilgisi artmıştı, ki bunun sebebi de benden hoşlanıyor olmasıydı. Kendisi söylemişti.
Son olarak evden çıkmadan önce ayakkabılarımı giydim ve üzerime de siyah kabanımı aldım. Kapıyı kilitleyip arkamı döndüğümde Fernando'yu görmüştüm. Arabaya yaslanmış başı eğik bir şekilde beni bekliyordu. Gülümseyip yanına adımlarken başını kaldırdı ve beni gördü. Yerinde doğrulduğunda gözleriyle beni süzüyordu.
Karşısına gelip durduğumda beni süzmesi bitmişti. Gözleri gözlerimle buluştuğunda onunda yüzünde bir tebessüm belirmişti.
"Çok güzel olmuşsun." Bu dediğine gülmüştüm.
"Teşekkür ederim. Sen de çok yakışıklısın." Beraber güldüğümüzde bana arabanın ön kapısını açmıştı.
"Teşekkürler." Nazikçe teşekkür ettiğimde kafasını hafifçe eğerek cevap vermişti. Kendiside önden dolanıp sürücü koltuğuna geçtiğinde arabayı çalıştırmadan önce tekrar bana döndü.
"Kemer?" Kemerimi takmayı unuttuğumu fark ettiğimde hemen taktım. Bu hâlime gülüp tekrar önüne dönmüştü. Biraz sessiz geçen yolculuğumuzun ardından yemek yiyeceğimiz yere varmıştık. Benden önce inip benim kapımı da açmıştı. Tekrar teşekkür ettiğimde o da aynı şekilde başını sallamıştı.
"Güzel bir yermiş." Dediğim şeyden sonra bana bakıp egolu bir tavır takınmıştı, bu haline gülmüştüm.
•••
Yemeklerimizi yedikten sonra biraz yürüyüş yapmaya karar vermiştik. Yürürken onun koluna girmiş ve başımı da omzuna yaslamıştım. Birbirimize yaslı yürüyorduk.
"Y/N."
"Efendim?" Başımı omzundan kaldırdığımda ikimizde durmuş birbirimize bakıyorduk.
"Seni seviyorum." Gülümsedim.
"Biliyorum."
"Başka bir şey demeyecek misin?" Gülerek cevap verdim.
"Ben de seni seviyorum Nando." Yüzünde kocaman bir gülümseme belirdiğinde beklemeden kollarımı boynuna dolamıştım. Aynı şekilde o da kollarını sıkıca belime sarmıştı. En mutlu günlerimin başrolüydü.
