2.2 jack grealish.

2.3K 51 107
                                    

~gözleri göz değil, ahu~

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

~gözleri göz değil, ahu~

Oyuncuların stattan çıkmasını bekliyorduk. Bayağı bir zaman geçmişti ama Jack'i görmek için olduğum yerden bir adım atmamıştım. Bugün ondan imza alacaktım ve o şekilde dönecektim Türkiye'ye.

"Geliyorlar!" Birinin bağırması ile yüzümü kapıya dönmüştüm. Jack ilk çıkanlardan olduğu için gülümsemiştim. Herkes bir şeyler söylerken o suratsızca yürümeye devam ediyordu. Benim olduğum tarafa doğru gelirken gözlerimiz buluşmuştu. Olduğu yerde öylece durduğunda etrafımızdaki sesler artmıştı. Ama bana uğultu gibi geliyordu.

Yavaşça yanıma gelip elimdeki kalemi parmaklarımın arasından aldı. Eli elime temas ettiğinde kendime gelebilmiştim ancak. Daha iyi imza atabilmesi için formayı iki elime aldım ve yanlardan çekerek düz durmasını sağladım. Sol tarafa, Man City logosunun altına imzasını atmıştı. Kalemi tekrar bana vermeden kafasını kaldırdı.

"Avucunu açar mısın?" Anlamazca ona bakarken avuç içimi açıp ona uzatmıştım. Eliyle elimi tuttu ve kendine doğru çekti. Kimsenin bakmadığından emin olduğunda numarasını yazdı. Ona şaşkınlıkla bakarken o ise yazmayı bitirip kalemi elime tutuşturmuştu.

"Aramayı unutma." Göz kırptı ve koşarak takım otobüsüne doğru gitti. Etraftaki çoğu insan numarasını yazdığını anlamıştı fakat anlamayanlar kendi aralarında tartışıyorlardı. Daha fazla üzerime gelmemeleri için hemen o alandan çıkmıştım.

•••

Elimde telefonum, avuç içimde yazan numara ile bakışıyordum. Evet Jack'in hayranıydım. O bana göre çok çekici birisiydi ama şuanki durum çok farklıydı. Onu sadece sosyal medyada paylaştığı şeylerden tanıyordum ve gerçekte nasıl olduğunu bilmediğim biriydi. O benim için bir yabancıydı. Sadece numarası elimde yazılı olan birisiydi.

En sonunda zorda olsa kararımı verip numarayı kaydetmiştim ve onu aramıştım. Telefon kulağıma dayalı beklerken onu neden sadece bir mesaj atmak yerine aradığımı sorguluyordum. Çok beklemeden karşı taraftan cevap gelmişti.

"Lütfen bugün formasına imza attığım kız olduğu söyle." Ağzımdan bir kıkırtı kaçmıştı.

"Bugün formasına imza attığın ve numaranı eline yazdığın kızım, evet."

"Yes!" Küçük sevinci beni de güldürmüştü.

"İsmini söyleyecek misin?" Tatlı tatlı sorduğunda ona adımı söylemiştim.

"Konuşacak çok şeyimiz var, bence hepsini şimdi konuşabiliriz. Benim zamanım var, sen de müsaitsen eğer görüntülü konuşabiliriz?"

imagine with footballersHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin