~sen nerden çıktın geldin?~
Yatağımda yatıyordum, ama uyuyamıyordum. Bilin bakalım neden? Üst komşum yüzünden. Üst kata yeni birilerinin taşındığını biliyordum. Ama bu kadar rahatsızlık verecek insanlar olabileceklerini düşünmemiştim.
Ben akşam yemeğine oturduğumdan beri yukarıdaki son ses müzik asla kesilmiyordu. Hayır tamam, parti verebilirsin bununla bi sorunum yok. Ama bir zaman sonra da o müziği biraz kısarsın değil mi? Yok. Son ses müzikle tepinmeye devam ediyorlar. Ne kadar yastıkla kulaklarımı kapamaya çalışsam da bir işe yaramıyordu. O sesleri hala duyuyordum.
Yatağımdan kalktım. Artık yeni komşularımla tanışayım ama değil mi?
Üstümdeki Hello Kitty'li pijamalarımı umursamadan anahtarımı alıp evden çıktım. Asansörü es geçip direkt merdivenlere yöneldim. İkişer ikişer çıkarken her basamakta müzik sesi artıyordu. Gerçekten başka kimse rahatsız olmamış mıydı bu sesten?
Kapının önüne geldiğimde zile bastım bir kaç kez. Duymayacakları belliydi, bu seste nasıl duyacaklardı ki zaten?
Bu sefer kapıya vurmaya başladım. Kaç kere vurdum bilmiyorum ama bir kaç dakika sonrasında kapı aniden açıldı. Ama müzik hala çalıyordu.
Karşımda duran adam benden baya uzun olacak ki iki dakikadır adamın göğsüyle bakışıyordum. Kafamı yukarı kaldırıp yüzüne baktım. Bu simayı bir yerden tanıyordum ama hatırlayamamıştım.
"Boyun kaç senin?" Bir anda sorduğum anlamsız soruyla içimden kendime lanet okudum. O da şaşırmıştı belliydi. Önce bir güldü. Ona hala ciddi yüz ifademle baktığımda o da aynı ciddi yüz ifadesiyle cevap verdi.
"1.86, senin?" O da bana aynı soruyu sorduğunda onun sorusunu yanıtlamadan konuyu değiştirdim.
"Ay çok pardon ama yaklaşık bi yedi sekiz saattir son ses müzik dinliyorsunuz. Hayır müzik dinlediğiniz yetmiyor bir de tepiniyorsunuz. Evimi başıma yıkmayı falan mı planlıyorsunuz. Kardeşim sen ne ayak ya? Sen kimsin? Ne yapıyorsun burada? Polisi mi arayayım illa? Bir uyutmadınız adamı?"
Yüzüme salağa bakar gibi bakıyordu. Tamam biraz abartmış olabilirim. Ne yapayım? Uykum kaçınca sinirleniyorum.
"Siz kimsiniz?" Tek takıldığı yer burası mıydı gerçekten?
"Alt katında oturuyorum. Uykum kaçtı sizin yüzünüzden, kısın azıcık şu müziğin sesini."
"Tamam kusura bakmayın. Bir daha olmayacak." Bu sefer daha çok sinirlenmiştim. Kapıyı kaptacakken kapıyı ayağımla tutup ittirmiştim. Beklemediği bir şey olacak ki afallamıştı. Bu yüzden kapıyı hafifçe ittirmemle direkt açılmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
imagine with footballers
Genç Kurgusevdiğim futbolcular ve sizinde istediğiniz futbolcular hakkında tek bölümlük hikayeler yazıyorum #1 footballers & #1 soccer