Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~ben senden vazgeçmem~
🌟
Evde tek başıma otururken ettiğimiz kavgayı düşünüyordum. Kavga etme nedenimiz de o kadar saçmaydı ki. Yine bir kıskançlık vakası. Neymiş, beyefendinin uyarılarına rağmen erkek arkadaşlarımla buluşmuşum. Yanlarında sevgilileri de varken hemde. Yanımda erkek sinek görse çıldırdığı için başta bu gereksiz kıskançlıklarına bir şey dememiştim. Hep şakaya vurmuştum. Hep geçiştirmiştim. Ama artık abartmıştı. O kadar çok kez aynı şeyi yaşamıştık ki.
Bugün ilk maçına çıkacaktı ve önemli bir maçtı. Onu izlemek için oraya gidecektim ama yine de onu daha affettiğimi düşünmüyorum. Bu olur olmadık şeylere bile fazla tavır göstermesi gerçekten fazlaydı.
•••
Maçın uzatmaları oynanırken durum 1-1 di ve ben de dahil herkes ilk yarının böyle biteceğine inanıyordu. Ta ki Kenan ilk golünü atana kadar. Hızla sevincini yapmış ve tribünlerin önüne gelmişti. Gözleri ile beni aradığında bulmuştuda. Eliyle beni işaret etti ve sonra da kalp yaptı. Dudaklarını okumam için yavaşça hareket ettirirken ne dediğini anlayabilmiştim.
'Senin içindi.'
Bunu söyleyip hızla oyuna döndüğünde zaten ilk yarıda bitmişti. Herkes ilk yarıyı önde bitirmemize sevinirken ben hâlâ ilk maçında gol atmasının, ve o golü de benim için atmasının şokunu atamamıştım. Yavaş yavaş yüzümde bir tebessüm belirmişti. O bu kadar tatlıyken nasıl affetmeyecektim peki?
•••
Maç sonunda Kenan'dan gelen mesajlarla soyunma odasını arıyordum. Beni yanına çağırmıştı, bu yüzden etrafta gezinerek takımdakilere de Kenan'ın nerede olduğunu soruyordum ama herkes bilmediğini söyleyip duruyordu.
Yürümeye devam ederken kolumdan bir odaya çekilmiştim. Ağzımdan bir çığlık kaçarken beni tutan kişi hızla ağzımı kapatmıştı. Kim olduğuna baktığımda Kenan olduğunu görünce rahatlamıştım. Sırıtarak elini ağzımdan çektiğinde hızla ona vurmuştum.
"Ya salak mısın ne diye kolumdan odaya çekiyorsun beni?" Ona vurmak için kaldırdığım kollarımı tuttu ve ellerimi elleriyle birleştirdi.
"Sakin ol. Çok vaktimiz yok zaten." Kaşlarım çatıldığında o da ellerimi bırakıp banyoya girmişti. Ellerim boşluğa düşerken neden banyoya gittiğini sorguluyordum. Ellerinde çiçeklerle döndüğünde şaşırmıştım. Fakat daha çok şaşırdığım bir şey vardı, o da üstünün çıplak olmasıydı. Ben bunu bu zamana kadar nasıl fark etmemiştim?
