Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~sen yokken ne gece ne de gündüz~
"Nasılsın sevgilim?" Telefondan gelen uykulu sesiyle içime huzur dolmuştu.
"İyiyim, sen daha iyi misin? Sabah dizinin ağrıdığını söylemiştin, nasıl oldu dizin?"
Karşı taraftan hafif bir kıkırtı sesi gelmişti.
"Merak etme, iyiyim." Göremese de onu kafamı sallayarak onaylamıştım. Biraz sessiz kaldıktan sonra sessizliğimizi o bozdu.
"Seni çok özledim."
"Ben de seni. Yarın geliyorsunuz zaten, bir an önce sana sarılmak istiyorum."
"Hm, sadece sarılmak mı?" Gülerek söylediği şeye ben de gülmüştüm.
"Şimdilik sadece sarılmak." Kapı çaldığında kaşlarım çatılmıştı. Bu saatte habersiz kimse gelmezdiki?
"Birini mi bekliyordun?" Telefonumdan gelen sevgilimin sesiyle ona cevap vermeden ayağa kalkmıştım. Kapıya geldiğimdeyse kilitli olan kapıyı açtığımda karşımda Sacha'yı görmeyi beklemiyordum.
"Birini beklemiyordun, ama beni hiç beklemiyordun sanırım?" Telefonu kulağından çekip sarılmam için kollarını açmıştı. Onu bekletmeden direkt sarıldığımda o da bana sıkı sıkı sarılmıştı.
"Sen yarın gelmeyecek miydin?" Gülerken kafası boynuma gömülü olduğu için sesi boğuk çıkmıştı.
"Küçük bir yalan söylemiş olabilirim."
"Demek yalan söyledin?" Ondan ayrıldığımda ne yapacağımı merak ediyor gibiydi.
"O zaman, yanımda yatamazsın!" Şakayla karışık söylemiştim ama anlaşılan o beni biraz ciddiye almıştı.
"Ne? Ya hayır ama sadece küçük bir yalandı?"
"Ne malum bana daha önce de yalan söylemediğin?" Gözleri hızla büyümüştü.
"Sevgilim daha önce hiç yalan söylemedim sana." Ona hala aynı şekilde bakarken tekrar konuşmuştu.
"Valla bak." Gülmeye başladığımda bana boş boş bakıyordu.
"Şakaydı değil mi?" Ona başımı sallarken hâlâ gülüyordum.
"Komik mi?"
"Evet." Sabır çekerken içeri girmişti bile.
"Ben sevgilime sürpriz yapıyorum ama karşılığında sevgilim bana ne veriyor?" Şirince gülümseyip koltukta yanına oturmuştum.
