2.4 ryan kent.

2.1K 63 86
                                    

~gözlerine bakınca, dünyalar benim olur~

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

~gözlerine bakınca, dünyalar benim olur~

"Bu dansı bana lütfeder misiniz?" Elini uzatan kişiye bakmak için başımı kaldırdığımda tanımadığım bir adamla karşılaşmıştım. Tam cevap verecektim ki arkamdan gelen bi ses benim yerime cevap vermişti.

"Etmez, benimle dans edecek çünkü." Arkamı dönmeme gerek kalmadan görüş açıma giren adama baktım. Düğünün başından beri bakıştığım adamdı bu. Şaşkınlıkla ona bakarken o istifini bozmadan karşımda hâlâ benim cevap vermemi bekleyen adama bakıyordu.

"Kusura bakmayın." Diyerek konuyu kapatmıştım. Adam bozulduğunu belli ederek gidip eski yerine oturmuştu. Kusura bakmasın ama hiç dansa kalkacak havamda değildim.

"Kalkmıyor musun?" Başımı bu sefer ona çevirmiştim.

"Neden kalkacakmışım?" Sabır dilenir gibi yaptı.

"Adam hala buraya bakıyor. Seni dansa kaldıracaktım ya hani?" Gösterdiği yere baktığımda az önceki adamın hala bize baktığını görmüştüm. Oflayarak kalkıp uzattığı elini tutmuştum. Beraber dans edilen alana doğru yürümüştük. Ellerini belime koyduğunda ben de ellerimi omuzlarına koymuştum. Ciddi ciddi dans ediyorduk şu an.

"Yetmez mi?" Soruma cevap vermeden belimdeki kollarını daha da sıkılaştırmıştı.

"Ne yapıyorsun?" Bana doğru eğilip nefesini yüzüme vererek konuştu.

"İnandırıcı olmaya çalışıyorum, sen de biraz yardımcı olursan." Ona gözlerimi devirip kollarımı boynuna dolamıştım. Bizi izleyen adamın sinirle kalkıp gittiğini görmüştüm. Dans ettiğim adama döndüğümde hala ismini bilmediğimi fark ettim. Tam ağzımı açıp konuşacaktım ki benden önce davranıp konuşmuştu.

"Hiç bir yere gidemezsin, bu saatten sonra bırakmam artık seni." Yüzümde hafif bi tebessüm belirmişti.

"Adın ne onu soracaktım. Bir yere gitmiyorum merak etme." Onun da aynı benim gibi gülümsediğini görmüştüm.

"Ryan, Ryan Kent."

"Ryan." İsmini tekrar ettiğimde gülümsemesi büyümüştü.

"Ağzına yakıştı." Bu dediğine gülmekle yetinmiştim.

"Ben senin adını hala bilmiyorum." Ona adımı söylemediğimi fark edip hemen söylemiştim.

"Sevgilin var mı Ryan?" Sorduğum soruyla şaşırmıştı, beklemiyor gibiydi.

"Hayır yok, senin?" Ona başımı sağa sola sallayarak cevap vermiştim.

imagine with footballersHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin