Tuvalette öyle ne kadar oturup kaldım bilmiyordum. Artık kalkmam gerektiğinin bilincinde olarak doğrulmaya çalıştım.
Kusmuştum ama hala yoğun bir şekilde midem bulanıyordu.
Acaba gerçekten hasta falan mıyım diye ateşime bile bakmıştım. Ama gayet sağlıklı olduğumun aslında bilincindeydim.
Sürekli gördüğüm bu görüntünün beni böyle kötü etkilenmesine izin vermemeliydim.
Elimi ağzımı bolca suyla çalkalayıp, yüzümü gözümü iyice yıkadım.
Kendime gelemesemde, en azından biraz daha iyi durumdaydım.
Son kez aynada kendime bakıp dersliğe doğru ilerledim.
Sikeyim ya kendimi derstende etmiştim.
Acaba girsem sıkıntı olur mu diye düşünüp dururken , geri kalmamak için kapıyı tıklayıp içeri adımladım.
Hocanın yanına doğru ilerlediğim de daha ben bir şey demeden
" Tuna iyi misin sen evladım?" Demişti.
" kusura bakmayın hocam . Birden midem kötüleşti ama şimdi daha iyiyim derse katılabilir miyim?" Dedim mahçup bir şekilde.
" suratın kireç gibi. İstiyorsan git dinlen seni yok yazmam. " Dedi bana doğru eğilerek sessizce
" yok hocam gerçekten iyiyim. Geri kalmak istemiyorum. Tekrar teşekkür ederim." Diye yerime adımladım.
Derslerimden kaynaklı neredeyse bütün hocalarla aram iyiydi. Onlara göre efendi, sessiz kendi halinde , kimseye zararı olmayan , çalışkan bir tiptim.
Ne sorumluluk verilirse , hemen yerine getirmeye çalışır, ödevlerimi zamanında önce teslim eder , hocaların yardıma ihtiyacı olduğunda da çalışmaktan fırsatım varsa yardıma koşardım.
Bu yüzden beni severlerdi yada seviyormuş gibi yaparlardı bilmiyordum. Ve Bilmekte istemiyordum , gelecek en ufacık sahte sevgiye bile razıydım .
Yerime geçip oturduğumda Necmi hızlıca
" ne oldu ." Diye sordu.
" midem bulandı bir anda bilmiyorum. Hasta olacağım sanırım." Dedim sessizce.
Oda hızlıca elini başıma koyup ateşime baktı.
" ateşin yok ama sanırım üşüttün. Yada yediğin bir şey mi dokundu acaba. Eve gitsene niye geri geldin ki sen."
" Şimdi iyiyim gerçekten."
" Ozan'la buluşucaz diye mi gitmek istemiyorsun. " Dediğinde
Ozan ismini duymamla tekrar midem ağzıma gelir gibi olmuştu. Sınıfa girdiğimden beri o tarafa hiç bakmamıştım.
Hatta bugün için kurduğum bütün hayalleri çöpe attıp, dersten sonra eve gitmeyi düşünüyordum. Öğlen de midem kötü deyip yemeğe gitmeyecektim.
" Hayır. Dersten sonra ben zaten eve geçeceğim direk . Sen planı bana söylersin."
"Oha oğlum sen harbi iyi değilsin." Dedi gülümseyerek.
" tamam sen git dinlen. Ben her şeyi anlatırım eve gelince sana." Dediğinde Kafamı sallayıp dersi dinlemeye başlamıştım.
Kalbim ve beynim bir savaş içindeydi. Gözüm sürekli oraya bakmak istiyordu ama tekrar kusmak istemediğim için , daha çok derse odaklanmaya çalışıyordum.
Bir süre sonra da kendimi kaptırmış bir şekilde derste not almaya başlamıştım.
Blok ders bittiğinde derin bir nefes aldım. Bugün ne zor bir gün böyle diye düşünüp dururken sıraya kafamı yasladım.
