11

1.3K 113 49
                                    

Yerde ne kadar süre öyle kaldım bilmiyordum. Bilincim bir ara gitmiş geri gelmişti. Etrafıma baktığımda kimsenin olmadığını görüp kendime küfürler ettim.

Telefonumun sesini duyuyordum ama cebime elimi uzatacak dermanım bile yoktu.

Yerde bir süre daha öyle yattıktan sonra , oradan geçen bir kız şans eseri beni fark etti.

Sonunda diye geçirdim içimden. Kalabalık arkadaş grubuna beni gösterdiğin de telaşlı bir insan topluluğunun yanıma yaklaştığını görüp derin bir nefes almaya çalıştım.

" kardeşim iyi misin?" Diyen sesi duyuyordum ama sanki dudaklarım birbirine mühürlenmiş gibiydi. Konuşmak hiç bir zaman bu kadar zor gelmedi diye düşündüm içimden.

Arkadan bir sesin "ambulansı arayalım." Dediğini duydum.

İçlerinden bir başkası " burada arayamayız.  Polislik oluruz yasak burası. Hem ya bu çocuk bir şeyler kullandıysa hepimizin başı ağrır. " Diye bir şeyler söylüyordu.

" yanında su olan var mı?" Diyen başka bir bedene içimden teşekkürler ettim.

Evet kesinlikle bir yudum su bana iyi gelecekti.

O sırada içlerinden biri suyu uzattı. Bana içirmeye çalıştıkların da bende hafif doğrulmaya çalıştım.

Bir kaç damla su içtikten sonra , gerçekten kendimi daha iyi hissetmiştim.

Ağzımdan bir " teşekkür ederim." Lafı çıkabilmişti.

" oh şükür iyi misin?" Dedi bana başta iyi misin diye sorun çocuk.

" daha iyiyim. " Diyebildim kendimi zorlayarak.

Bir kaç derin nefes alıştan sonra , ellerimi hissetmeye başladım.

" ne oldu neyin var ?" Dedi başka bir kız.

" bilmiyorum." Diyebildim sadece.

" uyuşturucu falan mı kullandın?" Dedi arkadan bir başka ses

Kafamı sadece olumsuzca sallamaya başladım.

" neyse çok sıkıştırdık.  Biraz alan bırakalım. Hastaneye gitmek ister misin? Yada birini aramamızı?" Dedi yine başta ki çocuk bana dönerek.

" cep telefonum cebimde ." Diyebildim tekrar biraz doğrulmaya çalışarak.

" dur yardım edeyim." Diyerek telefonu çıkartmamı sağladı.

"Necmi diye biri arıyor açalım mı?"

" Evet lütfen." Dediğim anda telefonu açıp konuşmaya başladı.

Bir süre sonra tekrar yanıma gelip

" arkadaşın şimdi geliyor."

" çok teşekkür ederim. " Dedim tekrar sesimin kısık çıkmasına engel olamayarak.

" sen şimdi bunları düşünme." Dedi gülümseyerek.

O sırada koşturma sesini duyuyordum.

Yanıma yaklaşan adım seslerini fark etmiştim ama kafamı çevirecek gücüm bile olmadığı için öylece oturmaya devam ediyordum.

"  Tuna iyi misin geldim bak ben." Dedi sesinde ki telaşını anlayabiliyordum.

Kafamı aşağı yukarı sallayabildim sadece.

" ne olmuş?" Dedi gruba doğru dönerek.

" vallahi bizde bilmiyoruz kardeş. Buradan geçerken gördük. Öylece baygın şekilde yatıyordu." Dedi çocuk kendini açıklayarak.

imkansızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin