Sabah okula gideceğim diye tutturunca Necmi 'den büyük bir azar yemiştim ama yine de kararımda dönmemiştim.
En son bana ne halin varsa gör Diyerek yastık fırlattığında onunda artık ikna olduğunu anlamıştım.
Birlikte okula doğru gittik neyse ki yolda söylenmelerine bir şekilde son vermişti.
İçeri girip sıraya yerleştiğim de bir kaç kişi gelip halimi hatırımı sormuştu.
Kötü haber gerçekten tez yayılıyordu. Gereksiz yere ilgilerin bana dönmesine sebep olmuştum . Hemde böyle bok gibi bir sebepten ötürü.
Milletin iyilik için bana nasıl olduğumu sorması , benim sadece geceyi düşünmeme sebep oluyordu.
Geceyi düşününce de yine kalbimin üstüne çöken ağırlık hissiyle nefesim daralmaya başlıyordu.
Yine de çaktırmamaya çalışıp derin bir nefes alıp
Herkesi iyiyim diye geçiştirdim. Ve defterimle oynamaya başladım.
Ders başlamıştı ama yine Ozan ortalıklarda yoktu.
Dün gece aldığım kararı uygulamak istiyordum.
Ondan, arkadaş olarak bile uzak kalmak benim için en hayırlısı gibi duruyordu.
Zor olacaktı ama başarmaya çalışacaktım.
Umarım eskisi gibi sıcak davranmaz diye düşünürken, bir yanımda eğer sıcak davranmazsa ne kadar üzüleceğimi düşünüyordu.
Bu çocuk benim kafayı yememe sebep olacaktı.
Aklıma , Ozan'ı okulda ilk gördüğüm an gelince hafifçe gülümsedim.
Onu gördüğüm anda nefesimi kesmişti. fark etmeden sürekli onu izlemeye, ve görmek istemeye başlamıştım. Sonrası ise basit bir şekilde, elimde olmadan aşık olmak olmuştu.
Halleri ,tavırları bazen itici gözükebilirdi ama genel olarak sakin biri gibi duruyordu.
Onunla konuşmaya başlamadan önce fazla konuşkan biri olmadığını düşünürdüm. Ne kadar yanıldığımı arkadaş olduktan sonra anlamıştım.
Ben bu düşüncelere boğulmuş şekilde kitap defterle oynamaya devam ederken ders bitmişti bile.
Necmi ayağa kalkıp "Hadi kahve içelim ." Deyince kendime geldim.
" tamam." Diyerek olduğum yerden kalktım.
Bugün kafetaryada çalışmayacaktım. Dün geceden sonra izin almıştım.
Patronum sağolsun bir kaç gün gelmememin sorun olmayacağını söylemişti.
Necmi'nin yanında sessiz sessiz yürürken
Nermin ağzı kulaklarında yanımıza gelip bize selam verdi.
" selammmm ." Diyerek bize gülümsemesiyle dün gecenin izleri birer birer üstüme çökmeye başlamıştı.
Ani gelen baş dönmesiyle tutunacak yer aradım.
O sırada Necmi hızlıca bana dönüp
" iyi misin?" Diyerek beni tuttu.
" tansiyonum düştü sanırım. Otursam geçer." Diyerek beni masaya otuturmalarına izin verdim.
Nermin o sırada
" Tuna dün gece olanları duydum çok üzüldüm neyin var iyi misin?" Diye sorunca
Sessizce " iyiyim." Diyerek başımı salladım..
" iyi iyi . Yorgunluktan olmuş. Ders çalışıp duruyordu , iş güç de deyince salmış vucüt kendini . Toparlanır biir kaç güne." Dedi Necmi
Nermin'i geçiştirerek.
