OZAN: Tuna ben biraz geçikeceğim. Ufak bir işim çıktı. Gelmem yarım saati bulur.
Mesajı okumamla yüzümde güller açmıştı.
" vay be Ozan'dan bana mesaj geliyor görüyor musun?" Dedim Necmi'yi dürterek.
" kanka vallahi hayal gücünün önünde saygıyla eğiliyorum. Senin kafanda tam olarak düğün ne zaman bir sorsana beynine. "
" Kes ya mutsuzluklar prensi. Uzak dur benden. Bir hayalim de mutluyum onu da benden alamazsın." Dedim hafifçe kolundan dürterek.
O ise bu söylediğime gülüp , kafama bir tane hafifçe geçirmişti.
Kütüphaneye geldiğimiz de kızlar çoktan yerleşmiş , notları bulmaya başlamışlardı bile.
" sana bir şey diyim mi? Biz kızlarla aynı zaman da sınıftan çıktık. Ve bunlar sanki bir saattir buradalarmış gibi kurulmuşlar. Kanka bunlar cinli." Dedi Necmi gevrek gevrek gülerek.
" üf malsın Necmi. Yolda gördüğün on kişiyle konuşursan böyle geç kalırız tabi. Hem sen benden habersiz ne zaman bu kadar sosyal oldun. En son insanları yanından kaçırıyordun. "
" kanka hiç sorma ya .Bende anlamadım ben ne zaman bu kadar popüler oldum." Deyip tekrar güldüğünde
Kızlar bize hemen sessiz olun uyarısı yapmıştı.
Bizde çok beklemeden yanlarına doğru kurulup, notları incelemeye başladık.
O sırada Nermin sessizce eğilip
" Ozan biraz gecikecekmiş " Diyerek bizi bilgilendirdiğinde, içime öküz oturmuştu.
Tek bana mesaj attığını düşünmüştüm ne aptaldım.
Necmi üzüldüğümü anlamıştı.
" mesaj mı attı sana." Dedi normal konuşuyormuş gibi.
" hı hı." Deyip dersine döndü Nermin.
Bütün modum yine düşmüştü. Ama yine de yapacak bir şey yok deyip derse odaklandım.
Aradan ne kadar zaman geçmişti bilmiyorum ama Ozan yanımıza gelmişti.
Bize doğru eğilip
" biraz geciktim kusura bakmayın." Deyip oturdu.
Nermin otuz iki dış sırıtarak
" önemli değil. Geldin sonuçta. " dedi.
Sare ise hiç oralı olmayıp çalışmaya devam etti.
Necmi
" önemli değil kardeşim. " deyip işine döndü.
Bende kısaca
" önemli değil." Deyip geçiştirdim.
Normal de konuşmak için canımı vereceğim çocuğun yanına gelince bana bir şeyler oluyordu.
" neler yaptınız? Ben ne yapayım." Dedi hızlıca hepimize bakarken.
Ben öylece güzel suratına bakıp kalmıştım. Ben Mal gibi çocuğu izlerken
Sare konuşmuştu.
" sen Nermin'e yardımcı ol. Onun araştırması gerekenleri birlikte toparlayın. Yoksa işimiz uzayacak ." Dedi Nermin 'e kızgın bir bakış atarak.
İşte korktuğum şey oluyordu. Bizim uyuşuk Nermin'in uyuşukluğu ilk defa işine yaramıştı.
" tamamdır." Deyip . Sandalyesini Nermin 'in yanına taşıdı.
