MY CROSOFT - PUBLISHED UNDER PSICOM

SP: Crosoft's Confession (Part 10)

Present

I yawned and stretched my arms out a bit. Ang sakit na ng mga balikat at braso ko sa kaka-edit ng anniversary video namin ni Cam. Buti na lang talaga hindi ako gaanong busy ngayon. Hmm... na sinadya ko naman talaga. In-adjust ko ang salamin sa mata. Hindi naman ako mamumulubi dahil lang sa hindi ko pang-tanggap ng mga project these days. Mabubuhay naman ako ni Cam. De joke.

I save the video. Wait to load.

Got a glimpse of the time on my wrist watch. Pasado alas dos na pala ng madaling araw. Duyan na naman 'tong eyebags ko. Langya naman kasi at ang hirap palang mag-edit ng video na parang movie. Si Cam lang magaling sa mga gan'to. 'Yong powers ko pang-movie maker lang. Kaka-stress ng great.Buhis buhay maging ulirang asawa. Nakaka-ingrown!

Save complete.

"Hay salamat!" pinatay ko na ang computer pagkatapos masigurong naka-save na 'yon sa flash drive ko. I-deleted all the files in the computer. Praning din kasi 'yang si Cam at baka isiping nangingialam na naman ako sa kabit niyang computer. Litse! Nagseselos ako sa computer na 'to.

At dahil nga baliw ako. Binatukan ko pa ang pobreng computer.

"Brad, wala kang forever. Mamatay ka rin. Kapag nag-brown out."

I yawned again. Inalis ko ang salamin at iniwan na lang 'yon doon. Pinatay ko ang ilaw sa editing room ni Cam bago umalis. Madilim na ang buong bahay. Malamang ako na lang ang buhay. Umakyat na ako taas at dumiretso sa silid namin ni Cam. Maingat ang pagbukas ko ng pinto at baka magising ko pa siya.

Pupungas-pungas na ang lakad ko. Lakad zombie na. Patay-sindi na rin ang mga mata ko. Inaantok na talaga ako. May nasasagi pa akong kung ano. 'Di ko na pinansin. Bukas ko na lang – este mamaya paggising ko na lang aalamin. Kinapa-kapa ko ang mga kamay sa kadiliman hanggang sa makapa ko ang malambot na kama.

Mabilis na nahiga ako. Yayakap sana ako kay Cam nang wala akong makapang katawan. Nagising naman ako bigla nang biglang tumunog ang kung anong creepy instrumental song na karaniwang pinapatugtog sa mga horror movies. Langya! Pati utak ko nagising. Napabalikwas ako ng bangon. Pagtingin ko sa kaliwa naka-on ang music player na patay naman kanina.

"C-Cam?" tawag ko. Palinga-linga sa paligid. Peste! "Cam?"

Alam mo 'yong mga moment na feeling mo may nakatingin sayo pero wala kang makita. 'Yong sa mga movies na pa-suspense at may pabagsak pa na sound effects na parang may naglalakad palapit sayo. Syetes! Magkaka-uban ako ng pink nito sa takot.

Nagpatuloy lang ang nakakatakot na tugtog na 'yon. At habang tumatagal gusto ko nang tumalon mula sa palapag na 'to hanggang sa ibaba. Kaya ayoko ng mga nakakatakot na palabas eh. Langya! Ano bang kasalanan ko at tinatakot n'yo ko ng ganito?

"Cam..."

"Crosoft!" biglang may humawak sa braso ko kaya napamura ako.

"Pack juice!" sigaw ko ng paulit-ulit. Nagtalukbong ako ng kumot. Nanginginig pa ako niyan ah. Peste talaga eh! Kung kailan ako sinipag maging ulirang asawa saka naman ako pinak-juice ng ganito. "Tang na juice! Layuaaan mo koo!" sigaw ko na naman. "Hail Mary full of grace.... Hail Mary full of grace..." naka-ilang sambit ako ng dasal.

"Haha," narinig ko naman ang pagtawa ng isang babae.

Itinakip ko ang dalawang palad sa tainga. Langya! "Umalis ka na! Mabait ako! Naman! Pack juice naman eh!"

"Crosoft," biglang may yumakap saken. Tawa parin ng tawa. Oo na! Oo na! Takot na ako. Langya! Teka, parang pamilyar saken ang boses na 'yon. "Ano ba naman yan Crosoft... haha... nakakatawa ka naman... haha..." humigpit ang pagkakayakip saken na may kasamang yugyog ng pang-aasar. "Hoy! Bangon ka diyan bakla!"