Συναισθήματα? Τι είναι αυτά?

15. Εμπιστοσύνη;

Για όλο το υπόλοιπο της ημέρας στα διαλείμματα, η Ντάστιν τραβολογιόταν από τη Μέλανι γύρω από όλο το σχολείο, μαθαίνοντας έτσι τα κατατόπια και αναπτύζοντας τον νοητικό χάρτη μέσα της.

Αισθανόταν τόσο άβολα! Αλλά υπέμενε και μάθαινε. Έπρεπε όσο το δυνατόν πιο σύντομα να ξέρει που και πως να κατευθυνθεί στο σχολείο. Ειδικότερα, να θυμάται ποιους μαθητές να προσέχει. Και εάν έπρεπε η Ντάστιν να κάνει έναν χονδρικό προϋπολογισμό, κάτι λιγότερο από τα 3/5 του σχολείου ήταν κίνδυνος.

"Μα τι στο δι*ολο σχολικό σύστημα είναι αυτό που επιτρέπει στους μαθητές να φέρονται σαν μαλ*κες;;;" Είχε αναρωτηθεί καθώς η Μέλανι ονομάτιζε το πεντηκοστό έκτο... πεντηκοστό έβδομο...

Είχε χάσει το μέτρημα με το πόσοι ήταν αυτοί που ήταν απλώς πρόβλημα! Τέλος πάντων. Δεν πήγαινε να είναι και το παιδί του δημάρχου που φερόταν σαν μαλ*κισμένο; Το παραμικρό να της έκανε θα το έκανε να εύχεται να μην είχε γεννηθεί.

Καμία εξουσία δεν θα το έσωζε. Εξάλλου, στις Σκιές το είχε μάθει πολύ καλά αυτό, πως τα άτομα με οποιαδήποτε εξουσία και δύναμη την πατούσαν χειρότερα. Όσο πιο διεφθαρμένος κάποιος με μεγάλη εξουσία ή 'κύρος', τόσο πιο πολύ κάνανε χαλάστρα.

"Επειδή έτσι γουστάρω και επειδή μου τη δίνουν στα νεύρα όταν σκέφτομαι ότι απλά αναπνέουμε τον ίδιο αέρα σε αυτόν τον πλανήτη, για αυτό τους χακάρω." Είχε πει ο Ενρίκε όταν τον ρώτησε γιατί γενικώς ληστεύει τους πλούσιους τόσο συχνά.

Ήταν ίσως ο μόνος που δεν είχε πάντα ισχυρούς λόγους το γιατί προκαλούσε μπελάδες με το να κλέβει τεράστια χρηματικά ποσά ακόμα και όταν δεν είχε η ομάδα αποστολές. Απλώς επειδή κάποιος δεν του άρεσε. Από την άλλη ίσως βαριόταν, νευρίαζε να εξηγεί ώρες ώρες και κράταγε για τον εαυτό του όλους τους λόγους το γιατί έμπαινε στο ρουθούνι των λεφτάδων.

"Έτσι όπως το πάω θα αρχίσει να μου λείπει και η γκρίνια του Ενρίκε για το οτιδήποτε." Σκέφτηκε η Ντάστιν μιας και είχε φέρει στο μυαλό της τον χάκερ. Αναστέναξε.

"Ρόξι, καλά είσαι;" Ρώτησε η Μέλανι και το μέντιουμ σχεδόν ξέχασε πως το ψευδώνυμο της ήταν Ρωξάνη.

"Εεε ναι. Απλώς όλη αυτή η πληροφορία που ακούω είναι τόση πολλή που δεν μου χωράει άνετα στο μυαλό και μου βγαίνει από τη μύτη και το στόμα." Η ξανθομάλλα γέλασε.