Συναισθήματα? Τι είναι αυτά?

30. Ο καθένας με τα συμφέροντα του

Υπήρχαν φορές που ο Χένρι δεν έβρισκε τον Λούσιεν να κάθεται ήδη 'στο τραπέζι τους' όταν ερχόταν στην τραπεζαρία να φάει. Κυρίως την ώρα του μεσημεριανού, τον εντόπιζε να προσεγγίζεται από άλλους φυλακιζόμενους οι οποίοι μόνο με φιλικές διαθέσεις δεν τον κοίταζαν.

Είχε παρατηρήσει ο Χένρι πως οι συγκεκριμένοι ήταν υποτίθεται από τους πιο σκληρούς, τους 'πολλά κιλά βαρύ' άντρες εδώ γύρω στην τραπεζαρία, νταήδες να πούμε αφού κανένας δεν ήθελε να τους προσεγγίσει και άμα προσεγγίζονταν από εκείνους φαίνονταν φοβισμένοι.

Ακόμη, οι φύλακες δεν τους έλεγαν πολλά-πολλά για την συμπεριφορά τους και κάνανε τις πάπιες. Κολλητήρια είχαν γίνει και είχαν την εύνοια τους; Αλίμονο άμα κάποιος ανέπνεε πάνω στους συγκεκριμένους με τον λάθος τρόπο ή προσπαθούσαν να αμυνθούν, οι φύλακες αντιδρούσαν κατευθείαν.

"Μιλάνε για αλλαγή και αναμόρφωση και αφήνουν αυτούς τους ψευτομάγκες να επιδεικνύουν αρνητική συμπεριφορά χωρίς συνέπειες. Χα! Δεν έχουν ιστορικό βιασμού και κακοποίησης, αλλά για τέτοια άτομα άνετα θα έκανα εξαίρεση." Σχολίασε ο Λούσιεν καθώς κάρφωνε απότομα το μαχαίρι του στη μπριζόλα του, αγνώστου προελεύσεως και ποιότητος.

Ο Χένρι τον άκουγε να σχολιάζει καθώς προσπαθούσε να κάνει το ίδιο με την δικιά του μπριζόλα, πετυχαίνοντας μόνο να κάνει θόρυβο πάρα να κόβει. Εντέλει σε κάποια φάση τα ξύλινα του μαχαιροπίρουνα έσπασαν στα χέρια του. Ο Λούσιεν σταμάτησε να μιλάει και κοίταξε τον Χένρι σχεδόν βλοσυρά. Εκείνος κοίταξε αλλού σαν ντροπαλό κουτάβι.

"Συγνώμη…" Είπε σιγανά και με τέτοια λύπηση στην φωνή του, που παρότι δεν το είδε, η έκφραση του Λούσιεν μαλάκωσε. Προσωρινά. Σύντομα εκείνος αναστέναξε ενώ υιοθετούσε ξανά σοβαρή και αυστηρή έκφραση.

"Χέι, μην κλαψουρίζεις. Φέρε μου το πιάτο σου." Είπε και ο Χένρι τον κοίταξε μπερδεμένος, μόνο και μόνο για τον Λούσιεν να του γνέψει και να του κάνει νόημα να φέρει το πιάτο του. Τελικά το έσπρωξε προς το μέρος του και προς μεγάλη του έκπληξη είδε τον ξανθό να του κόβει την μπριζόλα. Σε λιγότερο από ένα λεπτό είχε τελειώσει και έδωσε πίσω στον Χένρι το πιάτο του, μαζί με το πιρούνι του. Ο γίγαντας έμεινε να κοιτάζει τον άλλο με διάπλατα ανοιγμένα μάτια. Ο άλλος του χαμογέλασε ελαφρώς ειρωνικά. "Παρακαλώ. Μην το συνηθίσεις." Είπε και επέστρεψε στο δικό του φαΐ, τσιμπώντας το με το μαχαίρι του.