Συναισθήματα? Τι είναι αυτά?

18. Μην κρίνεις το βιβλίο από το εξώφυλλο του λένε

Η Ντάστιν κοίταζε τα παπούτσια της, απορροφημένη στις σκέψεις και ανησυχίες της καθώς στεκόταν στη μέση ενός από τους διαδρόμους του σχολείου. Ακόμη και όταν χτύπησε το κουδούνι και οι μαθητές είχαν αρχίσει να μπαίνουν στις τάξεις τους, εκείνη δεν είχε κουνηθεί.

Το αύριο ήταν ήδη εδώ.

Πλησίαζε και αυτό που είχε υποσχεθεί στη Μέλανι και τη Μιράντα. Στο τέλος της ημέρας θα γινόταν αυτό που τους είπε και που ο Ανατόλ την είχε ορμηνέψει να πει. Είχαν παραξενευτεί στην αρχή οι δύο φίλες, μα μετά η Μέλανι άφησε ένα γελάκι.

"Α. Από ότι φαίνεται στον 'κόμη' αρέσει η λογοτεχνία." Σχολίασε. Εάν δεν είχε ψάξει στο διαδίκτυο η Ντάστιν για να μάθει ποιος στο καλό ήταν ο κόμης Μοντεχρίστο χθες το βράδυ, δεν θα καταλάβαινε και το σχόλιο της ξανθιάς.

Λίγο προτού πέσει για ύπνο, ο Ανατόλ την είχε καλέσει στο τηλέφωνο. Προς μεγάλη της έκπληξη την ρώτησε για το τι ακριβώς είπε στα κορίτσια για την οικογενειακή της κατάσταση. Του τα είπε, ήθελε αυτές τις πληροφορίες εξάλλου για να την βοηθήσει αφού αποφάσισε να το κάνει.

Επίσης να του δείξει μια πιο καλή φωτογραφία της με τη μεταμφίεση της. Παρότι την έτρωγε την Ντάστιν η περιέργεια γιατί για άλλη μία φορά την βοήθαγε έτσι ο ψυχίατρος, η συμφωνία που είχε κάνει μαζί του να μην ξαναρωτήσει για τους σκοπούς του έμπαινε στη μέση. Μπορούσε μόνο να τον εμπιστευτεί ότι θα βοηθούσε.

"Ω γαμ*το! Και δεν είμαι ήρεμη αρκετά για να κάνω πρόβλεψη εάν όλα θα πάνε καλά!"

"Κουνήσου φυτό!"

Τραντάχτηκε και επανήλθε στην πραγματικότητα. Σήκωσε απότομα κεφάλι και κοίταξε πίσω της. Μια συμμορία από 5 κόκερ σπανιέλ ντυμένα σαν απομιμήσεις μπάρμπι στέκονταν μπροστά της και την κοίταζαν αλαζονικά και ενοχλημένα. Το μέντιουμ κοίταξε μετά γύρω του. Ο διάδρομος ήταν αρκετά φαρδύς.

Η συμμορία θα μπορούσε άνετα να πάει από γύρω της και να συνεχίσει τον δρόμο της.

Όχι💢.

Ήθελαν σώνει και καλά να φερθούν σαν σκύλες. Και η Ντάστιν, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά, δεν είχε όρεξη να αντιμετωπίσει τις μαλ*κίες κανενός.

"Εμά μωρέ. Τόσο χοντρές είστε και θέλετε να κάνω στην άκρη;" Είπε απότομα και ψυχρά.

"Πρόσεχε τα λόγια σου βλαμμένη. Έχεις ιδέα ποιες είμαστε;" Ρώτησε η μία από αυτές, που φαινόταν για αρχηγός τους.