Συναισθήματα? Τι είναι αυτά?

20. Άψογη εξυπηρέτηση σε βαθμό πολύ ύποπτο

Το εσωτερικό του σπιτιού φαινόταν υπέροχα άνετο και ευπρόσδεκτο. Από την είσοδο βρισκόσουν κατευθείαν στο σαλόνι. Τρεις αφράτοι στην όψη βελούδινοι καναπέδες χρώματος βαθύ βυσσινί που περιτριγύριζαν ένα γυάλινο τραπεζάκι με υπέροχα σκαλισμένα ξύλινα πόδια βρισκόταν κεντρικά του δωματίου.

Στα αριστερά έβλεπες 2 μεγάλες ντουλάπες με τζάμι στα πορτόφυλλα τους, αφήνοντας να φανεί το περιεχόμενο που κράταγαν από πίσω. Η μια ντουλάπα είχε χοντρά βιβλία, μάλλον σχετικά με νομική κυρίως.

Η άλλη και πιο κοντά στην κεντρική είσοδο είχε διάφορα μπουκάλια που ανέγραφαν μάρκες διάφορων ποτών. Ένας μεγάλος ναργιλές βρισκόταν κοντά σε αυτή τη ντουλάπα και τέσσερα μεγάλα μαξιλάρια πουφ.

Στα δεξιά του δωματίου, στους τοίχους του είχε διάφορους μεσαίου μεγέθους πίνακες με έργα όχι και τόσο γνωστά. Κολλητά στον τοίχο είχε ένα μακρύ χαμηλό έπιπλο με συρόμενη πόρτα. Πάνω σε αυτό φαινόταν να έχει πέντε μεγαλωπά πράγματα καλυμμένα με πανιά.

Από εκεί ακούγονταν να βγαίνουν τιτιβίσματα (κλουβιά!), ίσως το πρώτο πράγμα που άκουσαν η Μέλανι και Μιράντα μπαίνοντας στο σπίτι. Από το ταβάνι κρεμόταν ένας πολυέλαιος σε σχήμα μαύρου τροχού με λάμπες που μιμούνταν το σχήμα κεριών.

Κάπου στο βάθος του σαλονιού υπήρχαν δύο πόρτες που οδηγούσαν σε άλλο δωμάτιο. Και ξανά, αριστερά και δεξιά του δωματίου ξεκινούσαν ξύλινες σκάλες που οδηγούσαν στον πάνω όροφο του σπιτιού. Ένα τεράστιο τετράγωνο χαλί, μαύρο και κόκκινο έπιανε μεγάλο μέρος του πατώματος.

Το σπίτι φαινόταν στο μεγαλύτερο μέρος του φτιαγμένο από ξύλο, σαν τα παραδοσιακά εξοχικά σπίτια, την ίδια στιγμή όμως κατάφερνε με τα έπιπλα του να συνδυάζει εκείνη την χλιδή που έβλεπε κάνεις σε πιο 'εύπορα' σπίτια της πόλης.

"Πωωω! Τι σπιτάρα είναι αυτή βρε Ρωξάνη, στ'αλήθεια εδώ μένεις;!" Ρώτησε ενθουσιασμένη η Μέλανι. Η Ντάστιν, που πάλευε να μην δείχνει έκπληκτη και να μην φαίνεται πως έβλεπε και εκείνη το σπίτι πρώτη φορά, αρκέστηκε στο να γνέψει.

"Οχι και ούτε που ήξερα πως το σπίτι υπήρχε." Σκέφτηκε. Αισθάνθηκε μια ανατριχίλα να διαπερνάει την ραχοκοκαλιά της και κοίταξε φευγαλέα στα δεξιά της.

Ωχ Θεέ, η Μιράντα την 'αγριοκοίταζε'.

Η Ντάστιν κλαψούρισε εσωτερικά και το πρώτο της ένστικτο ήταν να τυλίξει τα μπράτσα της γύρω από τον δεξί καρπό του Ανατόλ, ο οποίος τινάχτηκε ελαφρώς αλαφιασμένος και κοίταξε το μέντιουμ ερωτηματικά. Βλέποντας την ανησυχία της δεν άργησε να προσέξει και το πως κοίταζε η Μιράντα. Σήκωσε φρύδι προς το μέρος της.