Συναισθήματα? Τι είναι αυτά?

36. Δεν ξεφεύγεις από τον ιστό της αράχνης, έκτος κι αν σε αφήσει βέβαια

Το επόμενο πράγμα που ήξεραν όλοι τους, μια μεγάλη βόμβα καπνού εκσφενδονίστηκε μέσα από την αποθήκη και έσκασε μέσα στο γυμναστήριο. Όλοι άρχισαν να βήχουν μανιωδώς. Την επόμενη στιγμή κραυγές πόνου, ήχοι από μπουνιές και κλωτσιές και περισσότεροι πυροβολισμοί επέβαλλαν την παρουσία τους.

Σύντομα και η μεταλλική μυρωδιά του αίματος. Με τα μάτια πρησμένα από τον καπνό, οι μαθητές άκουγαν με αγωνία. Σε κάποιους από αυτούς σώματα έπεφταν απάνω τους και με την θολωμένη τους όραση έβλεπαν πως ήταν άντρες της αστυνομίας.

Όταν ο καπνός ξεκαθάρισε αρκετά, μεταξύ των πεσμένων σωμάτων φάνηκε και μία ψηλότερη που στεκόταν όρθια, με όπλο 40άρι στα χέρια. Το στήθος του ανεβοκατέβαινε γρήγορα καθώς κοίταζε τριγύρω του. Πρόσωπο δεν φαινόταν. Μόνο ένα μαύρο κράνος με πράσινα μάτια και σιδερένια δόντια.

"Будь ты проклят, брат!" Είπε σε νευριασμένα και λαχανιασμένα Ρωσικά, που ακούγονταν βαθιά και σαν συνεχής βρυχηθμός.

Κοίταξε τριγύρω του σαν να έψαχνε μεταξύ των μαθητών κάτι. Κάποιον. Το βλέμμα του φάνηκε να στέκεται στο Δίδυμο Μ και με αυτό να καρφώνει τις κοπέλες έντονα. Η Μέλανι αγκάλιασε λίγο πιο δυνατά την Μιράντα. Λοιπόν, δεν το περίμενε ποτέ αυτό.

Ούτε που θα το υποψιάζονταν ποτέ, πόσο μάλλον ο οποιοσδήποτε. Ο Ίνγκλ Ρόμαν, ο τύπος που γνώριζαν όλα τα χρόνια του Λυκείου σαν τον γυμναστή του Ανατολικού του Ντένβερ ήταν κάποιος καταζητούμενος με το όνομα Θίοντορ Πάουκεβ...

Ξαφνικά ένας σχετικά κοντός και στρουμπουλός άντρας, φορώντας μόνο μαύρα ρούχα και σκούρα γυαλιά, έκανε εμφάνιση στο γυμναστήριο, κρατώντας ένα μικρό πιστόλι στα χέρια του.

Ατάραχα και με άνετες κινήσεις πήδηξε πάνω από τους μαθητές, έσπρωξε την Μέλανι, γράπωσε την Μιράντα και την σήκωσε απότομα. Τύλιξε τον καρπό του γύρω από τον λαιμό της και πίεσε το όπλο στον κρόταφο της. Ήταν κάτι πόντους κοντύτερος από εκείνη κι όμως είχε δύναμη μέσα του.

Την ανάγκασε να περπατήσει κεντρικά του γυμναστηρίου και απέναντι από τον γυμναστή. Η Μιράντα κατάφερε να κινηθεί αρκετά έτσι ώστε να ρίξει αγκωνιά στο πλευρό του άντρα, ο οποίος όμως δεν αντέδρασε καθόλου στον πόνο και ο καρπός του έσφιξε γύρω από τον λαιμό της μαυρομάλλας σαν τανάλια, ακόμη πιο δυνατά.