1.5

37.3K 1.9K 672
                                    

İyi ve keyifli okumalarr

Oy vermeyi unutmayınnn

***

"Eslem'cim aileni yemeğe çağır bir ara tanışalım."

"Olur Seren abla söylerim annemlere."

Başımdaki seslerle kıpırdanmaya başladım. Niye her sabah benim odamda bir konuşma yapıyorlardı ki? Rahat bırakında biraz uyuyayım.

Gözlerimi aralayıp konuşan kişilere baktım. Karşımda Eslem ve Seren hanım konuşuyorlardı ve bana arkaları dönük bir şey ile uğraşıyorlardı. Güneş çoktan doğmuş odamın içini esir almıştı.

Ellerimle gözlerimi kaşımaya başladım. Sonra ayağa kalkıp banyoya geçtim. Elimi yüzümü yıkayıp aynaya baktım. Uykudan dolayı saçlarım birbirine dolanmış tipim kaymıştı. Gözlerimde oldukça düz- bir dakika ben görüyor muydum!?

Gözlerimi kapatıp tekrar açtım. Görüyordum. Sonra tekrar kapatıp açtım. Yüzüme bir iki tokat vurdum. Tekrar yüzümü yıkadım. En sonunda rüya olmasından korkarak kolumu çimdiklemiş gözümü sımsıkı kapatmıştım. Gözlerimi tekrar açtığımda görüyordum.

Tekrar görmekle birlikte mutluğumdan gözlerim dolmuş ağlıyordum. Görmediğim zaman diliminde görmenin ne büyük bir nimet olduğunu fark etmiştim.

Banyodan heyecanla çıktım. Bu sefer odada sadece Eslem vardı. Arkası yine bana dönüktü. Arkasına yaklaşıp sıkıca sarıldım.

"Eslem ben görüyorum."

Sarılmamla irkilmişti ve dediklerimle hemen önüne dönüp gözlerim içine baktı. Sonra beni kendine çekip sıkıca sarıldı. Bende karşılık verdim.

"Şaka yapmıyorsun değil mi?" Diye sordu boğuk sesiyle.

"Bu konuda şaka yapmam salak."

Sarılmamız bitince parmaklarını kaldırıp gözümün önüne getirdi.

"Söyle bakalım bu kaç?" Gösterdiği 4 parmağıydı.

"4." Dedim.

"Ay harbi doğru söyledin. Peki bu kaç?" Bu sefer 1 yapmıştı.

"1."

"Ay gerçekten görüyorsun Mirayyy. Çok mutluyum. Çok korkmuştum böyle kalırsın diye." Tekrar sarılmıştı.

"Emin ol bende çok korkmuştum ama bak iyileştim işte." Dedim gülerek.

"Eee o zaman artık olanları anlatırsınız hanımefendi."

"Anlatayım o zaman."

Elini tutup yatağa çektim onu. Birlikte karşılıklı oturuyorduk şuan. Gözlerinin içine bakarak anlatmaya başladım.

"Hastanede olduğum geceden önce oldu her şey. Gece uyku tutmadı ve aşağı sarıların yanına inmiştim. Sebebini bilmediğim bir şekilde bir anda benim hakkımda kötü şeyler söylemeye başladılar."

"Ne tarz kötü şeyler?" Kaşlarını çatarak konuşmuştu. İçeriğe göre onların üstüne atlamaya gidebilirdi.

"Senin aklına gelen tarz değil. Beni istemedikleri, fazlalık olduğumu falan söylediler işte. Sonra bunları duyunca çok kötü hissettim. Çünkü o günün sabahında hepsiyle aram iyiydi. Gülerek eğlenebiliyorduk beraber ve hiç beklemediğim bir anda böyle konuşmaları çok canımı yakmıştı." Gözlerim dolmuştu. Elimle sildim. Değmeyecek kimse için gözyaşı dökmeyeceğime daha öncesinde söz vermiştim. Anlatmaya devam ettim.

"Sonrasında yukarı odama çıkmak istiyordum. Karanlıktı ve hızlı davranıyordum. O sıra biriyle çarpıştım ve merdivenlerden yuvarlanmaya başladım."

Sarıbasanlar/abilerimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin