0.1

69.4K 2.5K 1K
                                    

İyi okumalarr

Kurguyu tekrar okuyan bebeklerimden rica ediyorum. Yorumlarda spoiler vermeyelim. Yeni gelen okuyucular için hoş olmuyor. Beni anlayacağınızı umuyorum.

Önceki yorumların hepsini sildim, eğer tekrar böyle bir şey yaşanırsa tekrar sileceğim. Dikkat ederseniz sevinirim.

***

Çalan zille uyanmam bir oldu. Kendime gelemeden yataktan düştüm. Hadi ama ya kim bu saatte alacaklı gibi kapıyı çalardı ki?

Düştüğüm yerden kalkıp odamdan çıktım. Kapıya yönelik patlama geliyorum diye bağırdım. Aynadan yüzüme gözüme çeki düzen vererek kapının deliğinden baktım.

Gelen anne ve baba demeye bin şahit isteyen insanlardı. Kilitli kapıyı açarak geri çekildim.

"Anahtarınız yok mu sizin?" Annem bana yönelip kolumdan tutarak odama doğru çekti.

"Seninle konuşmam gereken bir şeyler var Miray?"

"Hayırdır? Evlatlık falan mıyım?"

Aynen kanka evlatlıksın.

Sen sus iç ses.

"Hayır daha farklı bir şey."

"Ee çatlatmadan anlatsana."

"Bugün bir telefon aldım. Arayan seni doğurduğum hastanedendi. Bebeklerde bir karışıklık olabilirmiş. DNA testi için hastaneye gideceğiz."

Ne? Bir dakika. Bebeklerde karışıklık mı olmuş. Şaka mı bu?

"Miray bir şey demeyecek misin?"

"Ne deyim ki? Her şey kocaman bir saçmalık gibi geliyor."

"Saçma veya değil Miray o hastaneye gideceğiz. Hazırlansan iyi olur. Yüksek ihtimal bizim kızımız değilsin o yüzden eşyalarını toplamaya başla."

Son sözlerini söyleyip odamdan çıktı. Acımasızdı belki sözleri ama canımı yakamadı. Bunca sene zaten aramızda hiçbir duygusal bağ yoktu. Onlar bana mecburiyetten bakıyorlardı bende mecburiyetten katlanıyordum. Ekonomik özgürlüğümü elime aldığım ilk an zaten bu evden gidecektim.

Oturduğum yataktan kalkıp dolabımın karşısına geçtim. Hastaneye gideceğimiz için adam akıllı ama rahat bir şeyler giymek istiyordum.

 Hastaneye gideceğimiz için adam akıllı ama rahat bir şeyler giymek istiyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Çanta yok. Beğenmediyseniz istediğiniz gibi düşünebilirsiniz.)

Üzerimi giyinip saçlarımı at kuyruğu yaptım. Yüzüme sadece nemlendirici ve güneş kremi sürdükten sonra hazırdım. Elime telefonumu alıp son dakika yapmam gereken şeylere bakındım.

Odamdan çıkmadan önce önemli ve özel eşyalarımı sırt çantama yerleştirdim. Onu da yatağımın köşesine bıraktım. Ne olur ne olmaz bu evden gidersem özel eşyalarımı bir başkası ellesin istemezdim.

Sarıbasanlar/abilerimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin