Draco okulun en popüler çocuklarından birisiydi. Yakışıklıydı, çekiciydi, zeki bir gençti ama bunun yanı sıra onu popüler yapan başka bir şey daha vardı.
Draco deltaydı. Yüzyılda bir gelen delta. Harry, Draco dan nefret ederdi, ikisinin sürekli kavg...
Harry derin bir nefes aldı. Şuan elindeki kağıdı Draco ya, yedirmemek için kendini tutuyordu. Draco ise ukala bir şekilde Harry e gülüyordu. Harry, profesörün işten atılmaması için oynamayı kabul etmişti.
Ama artık kulübü yöneten kişi, Harry in sevdiği profesör değildi. Omega profesör fazla yetenekli bir öğretmendi, oyunculuk dışında müzikte de başarılı olduğu için müzik kulübünü yönetiyordu. Şuan ki, başlarında olan profesör ise.... Harry in öldürmek isteyeceği türden bir insandı.
"Harry, aptal olmayı bırak ve oku şunu! Zor değil!" Alfa profesör Harry'e bağırdığında Harry elindeki kağıdı sıktı. "Okuyacağım."
İç çekti ve kafasını kaldırıp Draco ya baktı. Elindeki kağıdı yere fırlattı, kağıt uçarak alfa profesörün önüne düştü. "Ya da okumayacağım, ezberledim." Draco buna şaşırmıştı, nasıl bu kadar hızlı ezberlediğini bilmiyordu.
"Ben sana aitken, sen nasıl bana ait olmazsın delta? Oysa sana gücü veren benim, sen güçlüysen benim sayemdedir, ben bu kadar rezil bir haldeysem senin bana gösterdiğin tavır yüzündendir. Ben her şeyimi sana adayabilirim senden tek istediğim şey sadakatini bana adaman. Bu bile sana zor mu geliyor?" Harry kırgın gözlerle Draco ya bakınca Draco yutkundu, Harry cidden iyi bir oyuncuydu. Draco da elindeki kağıdı yere fırlattı.
"Bir sevgi istemedim, güç istedim. Sende onu bana verdin. Devamı ikimiz içinde önemsiz olmalı." Harry iç çekti ve başını öne eğdi.
"Anlıyorum. Devamı senin için önemsiz ama benim için önemli olması çok zoruma gidiyor delta. Neden anlamıyorsun? Neden bir kere olsun bana zor kullanarak yaklaşmak yerine sevgiyle yaklaşmadın? Belki bilmediğin farklı yönlerimi görürdün, anlardın beni." Draco, Harry in doğaçlama yaptığını anladı. Bazı kelimeleri değiştiriyordu ve bu da oyunu çok daha iyi bir hale getiriyordu.
"Eğer ilgimi çekseydin, belki de sana farklı yaklaşırdım." Draco, Harry in üzerine yürüdü. Draco kafasını hafif bir şekilde eğdi ve Harry in yeşil gözlerinin içine derinden baktı. "Ama sen ilgi çekici birisi değilsin. Tek ilgi çektiğin nokta, Vita olman. O da neden ilgi çekiyor biliyor musun? Çünkü deltaya, bana ait olduğun için ilgi çekici."
Harry yutkundu ve acı dolu bir şekilde gülümsedi. "Sana ait olduğumu sana düşündüren ne? Boynumdaki işaret mi? Yazık. Delta sana ait olan tek şey boynumdaki işaret, ruhumu seni sevmeyecek, sen ruhumu çok üzdün." El çırpma sesiyle Harry geriye doğru iki adım attı ve etrafındakilere baktı.
Profesör sırıtarak ayağa kalkmış ve Draco nun yanına yürümüştü. "Delta, oğlum çok güzel oynadı." Harry, nefretle profesöre ve Draco ya baktı. Sahnede deltanın duygu göstermemesi gerekiyordu, günlük halide zaten ruhsuz gibiydi, duygusuzdu, kibirliydi. Bunun için çaba sarfetmesine gerek yoktu. Ama Harry in sahnesi öyle değildi, fazlasıyla duygusallık istiyordu. Harry de bunu yapmıştı.
"Harry biraz daha çalışacaksım, hâlâ iyi değilsin." Harry kaşlarını çattı ama bir şey söylemedi. "Zaten bir omega nın da bir konuda iyi olmasını istemek zor."
Harry yutkundu. Profesör ise sırıtıyordu. Harry de yüzüne ukalaca bir gülümseme yerleştirdi. "Bu yüzden mi alfa olmanıza rağmen, hiçbir kulübe öğretmenlik yapamadınız? Sizin aksinize profesör Mai, ilk başta bu kulübün öğretmenliği yaptı ve bazı sorunlar nedeniyle." Harry bunu söylerken gözlerini Draco ya çevirmiş sonrada yine alfa profesöre çevirmişti. "Müzik kulübünde öğretmenlik yapıyor. O sizin aksine omega. Sizden daha iyi olduğu da çok bariz."
Profesörün yüzü kıpkırmızı kesilirken içerideki omegalar bile profesöre nefretle bakıyordu. Profesör, Harry in üzerine yürüdü. "Çık sınıfımdan." Harry, tek kaşını kaldırdı. "Burası sizin sınıfınız değil, burası bir sınıf bile değil, gösteri salonundayız."
Cedric ve gösteri salonundakilerin ağzındaki bir kıkırdama çıkmıştı. Draco da sırıtarak Harry e bakıyordu.
O anda kimsenin beklemediği bir şey oldu. Alfa profesör, Harry in gömlek yakasını bir anda kavradı ve Harry'i geriye doğru resmen fırlatmıştı. Harry, düşecekken dengesini zar zor toparladı. Profesör hıncını alamamış olacak ki, Harry in üzerine yürüdü.
"Sen kendini ne sanıyorsun?! Aptal bir omegadan başka hiçbir şey değilsin! Senin gibiler sadece köle olur! Başka hiçbir şey değil!" Profesör, Harry in yanına geldiğinde Harry geriye adım atacaktı ki Harry'in sol kolunu, sağ eli ile tuttu.
"Güçlü durmaya çalışıyorsun ama unutma bir omega, alfasız bir hiçtir. Sana bunu kimse öğretmedi ama merak etme ben öğreteceğim!" Profesör, Harry e tokat atmak için sol elini kaldırdı.
Harry korkuyla gözlerini kapattı.
•••••••
Ay bu gün okula gitmedim, bari bölüm yazim dedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
