"...Prensesle prens sonsuza kadar mutlu yaşamışlar."
Kitaptan kaldırdığım bakışlarımla Jungkook'un üzerindeki bakışlarımı görmem bir olmuştu.
Kitabı bırakıp tam ayaklanacağım sırada bileğimi tutmuştu.
"Bu gece beraber uyusak olmaz mı?"demişti.
Dediğine karşılık şaşkınlıkla bakakalmıştım.
Gerçekten iyi olup olmadığından şüpheliydim. İçinde küçük bir çocuk besliyordu resmen.
"Lütfen bu gecelik lütfen."demişti.
"Peki."demiş ve yanına uzanmıştım.
Arkamı dönüp üstümü kapattığım sırada enseme değen nefesle ürpermiştim.
"İyi geceler ufaklık."demişti.
Yıllar sonra birisi iyi geceler demişti.
Yine gözlerim doluyordu. Lütfen hayır ben böyle bir insan değildim her şeye ağlamazdım olmaz.
"İyi geceler Jungkook."demiştim titreyen sesimle.
Gözlerimdeki yaşlar firar ederken birden arkadan beni çekmesiyle yüzümün ona dönmesi bir oldu.
Ellerini yanaklarıma çıkarıp konuştu.
"Ağlama ufaklık. Ağlayınca çirkin oluyorsun. Hadi uyuyalım."demiş ve beni göğüsüne bastırmıştı.
"Hadi gözlerini kapat ve rahatla."demişti.
Dediklerini yaptım ve gözlerimi kapattım.
.
Jungkook'tan
Gözlerini açtığımda sabah olduğunu fark etmiştim.
Çok tuhaf bir histi. İlk defa bu kadar rahat uyuyabilmiştim.Bu gecesi ve gündüzü karışmış birisi için çok değişikti.
Sua'ya baktığımda kolların arasında uyuduğunu görmüştüm. Ufacıktı. Onu gören ilk başta çocuk zannedecek kadar küçüktü.
Bu ufaklık bana sahte beni unutturmuştu. Kimsenin yanında gerçekleri söylemem ya da yüzüme vurulmasına asla izin vermezdim.
Bu kız beni rahat hissettiriyordu.
Ne vardı peki bu kadar?
Onun hareketlenmesiyle onu saran kollarımı serbest bıraktım.
Gözlerini açtığı ilk anda göz göze gelmiştik.
"Günaydın ufaklık."demiştim.
Onun yüzünde ise belirsizlik vardı. Ne düşünüyordu?
"Sen neden bana sarıldın?"ani soğuk tavrına karşı ağzım açık kalmıştı.
"Dün gece böyle uyuyabilmiştin ancak."demiştim.
O ise olduğu yerden doğrulup bana bakmıştı. Bende onun hareketlerini takip ederek doğrulmuştum.
Anlık durgunlaşmasıyla onu inceledim ne olmuştu birden?
"Bay Jeon sizden bir şey isteyebilir miyim?"
Yüzündeki hüzünü görmemle onu onaylamam bir olmuştu.
"Evet?"
"Bu gün kahvaltıyı siz hazırlayın da sizinde marifetlerinizi görelim."demiş ve yatağa geri uzanmıştı gülerek.
Neler olduğunu anlamadan yataktan düşmem bir olmuştu.
Evet. Ufaklık dediğim kız beni yataktan atmıştı.
"Lütfen mesafe."demiş ve sırtını dönüp geri yatmıştı.
Sabır dileyerek olduğum yerden doğruldum.
"Peki ufaklık."demiş ve kapıya yönelmiştim ki onun sesiyle olduğum yerde kalmıştım.
"Dün akşam bana masal oku diyen kimdi acaba?"demişti.
Yine yine ve yine bana laf sokmuştu.
Onun daha fazla laflarını dinlememek için odadan çıkıp mutfağa yönelmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dark House | JJK
Mystery / Thriller"Bir anlaşma yapalım. Ben senin karnını doyurup, burada kalmana izin vereceğim ve koruyacağım. Senden tek bir şey istiyorum." dedi. O anlaşma beni bataklığa sürükledi ama o bataklıkta birisini buldum. İkimizde bataklıktaydık. Bu bataklığın sonunda...
