Hata

51 3 44
                                    

Jungkook'tan

"Yemek hazır."

"Tamam geliyorum."diyerek mutfağa doğru ilerlemiştim.

Sua yine bir şekilde ona sorduğum soruları atlatmıştı.

Mutfağa girmemle onu masaya tabak koymakla meşgul olduğunu görmüştüm.
Yüzümde istemsizce tebessüm oluşmuştu.

"Cidden hayret ediyorum herkesin korktuğu adam bu mu diye ama arada benimde korktuğum durumlar oluyor."demişti.

Keyifle masaya oturmuş onun da oturmasını beklemeye başlamıştım.

"Aslına bakarsan bende de oluyor bu."

Beklenmeyen itirafla bana şaşkın şaşkın bakmıştı.

"Yani bende arada kendimi tanıyamıyorum."

O ise şaşkınlıkla masaya oturmuş beni incelemeye başlamıştı. Onun oturduğunu görerek bende yemek yemeye koyulmuştum.

"Çoklu kişilik bozukluğun yok değil mi? Ya da bipolar olmayasın?"demişti ciddiyetle.

Onun bu ciddiyeti karşı kahkaha atmama sebep olmuştu.

O ise korkulu gözlerle beni inceliyordu.

"Sua sen ciddi misin?"demiş ve ona bakmıştım.

O ise hâlâ şaşkınlıkla bana bakıyordu.

"Tamam herhangi psikolojik bir rahatsızlığım yok. Sebepsiz yere kimseyi öldürmem.

O kadar acımasız değilim."demiş ve yemeğe devam etmiştim.

Karşımda hâlâ hareketsiz olduğunu fark edip kafamı kaldırmamla göz göze gelmiştik.

"Emin misin?"

"Neye?"demiştim

"Sebepsiz yere insan öldürmediğine ya da
acımasız olmadığına?"

Haklıydı sanırım. Öyle miydi?

Yok canım.

"Yok canım genellikle öldürdüğüm insanlar ya borçlarını vermiyorlar ya da bana karşı işledikleri bir yanlışları oluyor. Bu yüzdende acımasızca öldürüyorum işte."

Sandalyesinde geriye doğru yaslanıp yüzünü ekşiterek bana bakmıştı.

Ne olduğunu anlamadığım şekilde ona bakmıştım.

"Sen nesin Jeon?

Tanrı mı?

İnsanlar hata yapmazlar mı?

Bazı şeyleri abartıyorsun. Öldürdüğün kişiler arasında masum kişilerde yok muydu?"

Onun sorusuna karşılık sinirlenmeye başlamıştım.

"Hataları sevmem Sua. En ufak hata bile insanın ölümüne yol açar."demiştim.

O ise sandalyesine iyice kendini yaslayarak derin bir nefes vermişti.

"İnsan hatalarla büyümez mi Jungkook?

Hata yaparak kendini geliştirmez mi?

Yürümeyi bilmeyen küçük çocuk bile yürümeyi öğrenirken düşer bu da hata değil mi?

Sen hiç hata yapmadın mı?"

Etrafın kararmasıyla onun bebeksi ama bir o kadar da sinirden kaskatı kesilen yüzünü yavaş yavaş göremiyordum.

Lanet karanlık.

"Hata yaparak bir şeyler öğrenmez miyiz Jungkook?

İnsan hata yaparak öğrenmez mi?

Şu ana kadar insanların ufak hatalarına karşılık mı onları öldürdün?

Sen bu kadar acımasız mısın?"

Dediğine karşılık sinirden bağırarak cevap vermiştim.

"YETER SUA! SENİN BENİM YAŞADIĞIMLA İLGİLİ EN UFAK FİKRİN VAR MI?"

O da benim yükselen sesime karşılık yüksek sesle cevap vermişti.

"PEKİ SENİN O ÖLDÜRDÜĞÜN İNSALARIN YAŞAMI HAKKINDA YA DA ONLARIN HİSSETTİĞİ ŞEYLER HAKKINDA EN UFAK FİKRİN VAR MI?"demişti gür sesle.

"YETE-"

Cümlemi tamamlamadan karanlıktan bir silah sesi gelmişti.

Karanlık.

Karşımda yere düşen ufak bedene kaymıştı gözlerim.

Karanlık yine benden bir şeyler alıp götürüyordu ve ben hiçbir şey yapamıyordum.

Sevmediğim karanlığı seven bir kızı götürüyordu.

Onu seveni alıp götürüyordu. Nankörlük yapmıyor muydu?

Peki ya ben?

Evet. Haklıydı.

Yine hata yapmıştım. Şimdiyse o benden giderse yıllarca kendimi dahi affedemeyeceğim bir hata.

Sua'nın ani yere düşüşüyle karanlıkta ona doğru atıldım.

"SUA."

Onun ufak bedenini kollarım arasına almış ve masanın kenarına çekip sinmiştim.

"Sua iyi misin?"

Onun derin nefesi yüzüme vurmuştu.

"Gördün mü Jeon? Hata."

Nefes almaya çalışarak devam etmişti.

"Belkide burda yemek yemeseydik bunlar olmayacaktı. Bende hata yaptım Jungkook. Şimdiyse acısını çekiyorum."demişti.

"Hayır sus."demiştim ve onun yarasını karanlık ortamda seçmeye çalışarak.

Onun gözlerin ise yavaşça kısılıyordu.

"Sua kendine gel. Hadi nerde benim tanıdığım o güçlü kız?"

Benim söylediğim cümleye karşılık yüzünde acı bir tebessüm gerçekleşmiş ve ardından gözleri kapanmıştı.

"SUA HAYIR YAPMA AÇ GÖZLERİNİ SUA!"demiştim.

Hata.

Hata yapmıştım elimdekilerin kıymetini bilememiştim.

Nankördüm değil mi?

Elimdeki hiçbir şeyin kıymetini bilmeden elimden kayıp gidiyorlardı. Ben ise bunların acısını masum insanlardan çıkartıyordum.

'İnsan hata yaparak öğrenirmez mi?'demişti Sua. Şimdi anlamıştım. Ben büyük bir hata yapmıştım.

Şimdiyse bu hatanın bedelini çekiyordum.

.

İnsan hata yaparak büyür dedi Sua.
Haklıydı.

Jungkook hata yaptığını dahi fark etmeden büyümüştü.

Peki hata yaptığını fark etmeyip bunlardan ders çıkarmayan Jungkook en büyük hatayı yapmamış mıydı?

İnsan hatalarla bir şeyler öğrenir.

Ama bazı hatalar vardır ki onun için geç kalınmıştır.

Jungkook Sua için geç mi kalmıştı?

Sua onun ellerinden kayıp gidecekti.

Jungkook'a ne olacaktı? Hatasından ders mi çıkaracaktı.

Bu belki de onlar için biten mutsuz sondur?

.


Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapmayan insandır.
Ve hayatta en büyük hata, kendini hatasız sanmaktır.
-Yunus Emre

Dark House | JJKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin