Coincidence(JAKEHOON)[END]

Part9:យើងស្រលាញ់ស្រី

"អា...អាប្រុសហេងស៊យ អាគម្រក់ អាជ្រុយ អា..អា អឹមម.."🌚🌚

"ល...លែង មនុស្សចង្រៃ"មាត់មានសេរីភាពមិនទាន់ស្រួលបួលផងចាប់ផ្ដើមជេរទៀតហើយ

"ជេរមួយម៉ាត់ថើបមួយខ្សឺត ល្អទេ?"ស៊ុងហ៊ុនខិតមុខទៅជិតជេគម្ដងទៀតថែមទាំងធ្វើមុខច្រឡើម

"ល្អ ក្បាលលោកស្អី ចេញទៅៗ"

"មិនចេញ ឯងចង់យ៉ាងមិច?"

"ហឹក...ហឹក លោ..លោកឯងមកផ្លន់ស្នាមថើបដំបូងរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំប្ដឹង"ដំបូងនៅតវ៉ាជាមួយស៊ុងហ៊ុនទេ តែសុខៗក៏យំចេញមក ស៊ុងហ៊ុនតាមជេគមិនទាន់ទេ

"អេៗ ចាំបាច់យំ"

"លោកមិនយល់ទេ ហឹកៗខ្ញុំឈប់ចង់ធ្វើការទីនេះទៀតហើយ ឈប់ធ្វើឈប់ស្អីហើយ"ជេគរៀបរាប់ទាំងពេកមាត់ផងយំផង ការងារថ្ងៃដំបូងនាយខាតខ្លាំងណាស់

"អ..អឺ...គឺ...គឺកុំទាន់និយាយគ្នាសិន ឯងឈប់យំសិនទៅ"ស៊ុងហ៊ុនដល់ពេលចឹងក៏គាំងនិងចរឹកជេគដែរមុននេះនៅតមាត់ប៉ាច់ៗសោះហើយឥលូវមកយំដូចកូនក្មេងវិញ

"មិននិយាយ មិនស្ដាប់ ខ្ញុំចង់ទៅផ្ទះ" ជេគថាហើយបម្រុងដើរចេញទៅហើយតែស៊ុងហ៊ុនចាប់ដៃជាប់

"ឯងមិនចង់បានលុយទេហេស"

"លុយវាចេះតែចង់បានហើយ តែបើលោកមកបំពាន់ខ្ញុំៗលែងចង់បានហើយ"

"ចេះចុះប្រាក់ខែឯងខែនេះខ្ញុំគុណនឹងបីហើយ ចាត់ទុកជាការសុំទោស អូខេដែេទេ??"ជាធម្មតាស៊ុងហ៊ុនមិនចេះនិយាយច្រើនរឺអង្វរកអ្នកណាទេ ចង់ចេញក៏ចេញទៅគេមិនខ្វល់ទេតែថាលើកនេះជាមួយជេគគេបែរជានិយាយលួងលោមជេគទៅវិញ

ជេគស្ងាត់មាត់មួយសន្ទុះសម្លឹងមើលមុខស៊ុងហ៊ុនទាំងស្មើធេងមិនដឹងគិតអីអោយប្រាកដ ឯស៊ុងហ៊ុនក៏នៅស្ងៀមព្រោះគិតថាប្រហែលជេគកំពុងពិចារណាសំណើរគេហើយ

"មុននេះលោកនិយាយថាមិច"ក្រោយស្ងាត់មួយសន្ទុះជេគក៏សួរបញ្ជាក់ម្ដងទៀត

"ខ្ញុំថាខ្ញុំនឹងគុណប្រាក់ខែអោយឯងនឹងបីចាត់ទុកជាការសុំទោស"ស៊ុងហ៊ុនក៏និយាយម្ដងទៀតមួយៗច្បាស់ៗហើយសម្លឹងមុខជេគចាំស្ដាប់ចម្លើយ