Coincidence(JAKEHOON)[END]

Part28:បងការពារអូនមិនបាន

"អួយ..k'នូអើយធ្ងន់ណាស់"គ្មានជម្រើសទេមានតែនាំគ្នាលើកមែកឈើចេញតែធ្ងន់ខ្លាំងណាស់ម្នាក់ៗប្រឹងចង់លៀនសួតហើយ

"ហ៉ើយ...កម្មស្អីម្លេះ!!!"ស៊ូននូច្រត់ចង្កះរអ៊ូញើសហូរឡើងជោកទៅហើយ

"អេ!ឈប់សិនយើងតេទៅរកជំនួយល្អទេ យើងខលទៅនីគីសិន"ស៊ូននូលើកទូរស័ព្ទប្រុងខលហើយតែទីនេះគ្មានសេវាសូម្បីមួយកាំ

"អត់សេវា.."

"យើងសាកម្ដង....អត់ដូចគ្នា!!!!"ទាំងជេគទាំងស៊ូននូអស់សង្ឃឹមតែម្ដង មានតែផ្លូវមួយគត់គឺបកក្រោយ

"មោះ...ឡើងឡានវិញ"សម្លាញ់ទាំងពីររៀបនិងបើកទ្វាឡានទៅហើយស្រាប់តែមានរបស់អ្វីម្យ៉ាងមកភ្ជុងក្បាលគេ

"ស្ងៀម...បើមិនចង់ងាប់!!!!"បុរសបិទមុខនិយាយគម្រាម

"អឺ...អឺឯងត្រូវការអី នេះៗយកទៅ"ជេគទាញកាបូបលុយអោយពួកវា

"យើងត្រូវការជីវិតឯង!!!"

"កុំៗធ្វើអីពួកយើងអីណា៎..."

"ទៅដើរទៅ........!"ពួកវាក៏នាំជេគនិងស៊ូននូដើរទៅណា៎ក៏មិនដឹង ឯកាំភ្លើងនៅភ្ជុងក្បាលដដែល

ដើរទៅកាន់តែយូរកាន់តែងងឹតងាកឆ្វេងងាកស្ដាំសុទ្ធតែព្រៃស្ដុកគ្មានភ្លើងភ្លឺទេ ជេគនិងស៊ូននូកាន់តែភ័យទៅៗហើយពួកគេចេះតែលួចមើលមុខគ្នារហូតធ្វើមិចទើបរួចខ្លួន??

*****

"ចៅហ្វាយពួកគេបាត់ខ្លួនហើយទាន...."

"ឯងមើលគេយ៉ាងមិចហាស!!!!"សម្លេងស្រែកចេញពីទូរស័ព្ទម្ខាងទៀតឭស្ទើរបែកក្រដាសត្រចៀកស្ដាប់ក៏ដឹងថាគេខឹងប៉ុណ្ណាដែរ

"ខ្ញុំមកដល់ឃើញតែឡានទេចៅហ្វាយហើយមានមែកឈើបាំងផ្លូវទៀត.."

"ឯងរកមើលជុំវិញអោយនោះអោយសព្វតិចទៀតយើងទៅដល់"

ស៊ុងហ៊ុនមួម៉ៅខ្លាំងណាស់នេះពួកវាលេងមែនទែនហេស?គេលាក់ទំនាក់ទំនងគេជាមួយជេគជិតណាស់សូម្បីជេយ៍ក៏មិនដឹងផង ហើយនេះដោយទៅទាំងស៊ូននូទៀត បើពួកគេវង្វេងមិនអីទេតែបើពួកវាចាប់ពួកគេទៅគឺ ចប់ហើយ.....

"ចង្រៃយ៎...."ស៊ុងហ៊ុនទះតុមួយទំហឹងតាមចិត្តខឹងនាយទាញសោឡានហើយដើរទៅយកឡានទៅដោយខ្លួនឯង នេះម៉ោង10យប់ទៅហើយជេគមិនដឹងយ៉ាងមិចហើយទេ