Coincidence(JAKEHOON)[END]

Part30:ថ្នម❗️

ក្រាក!!!!!!!!!

"អឺ....ខ្ញុំ....ខ្ញុំ..."

ស៊ុងហ៊ុននិងជេគភ្ញាក់រៀងខ្លួនរហ័សរៀបរឹកធម្មតាវិញម្នាក់ៗឡើងស្លេកមុខទៅហើយ..

"គឺ..ខ្ញុំមកមើលសេរ៉ូមរបស់អ្នកជំងឺ...គិតថាសម្រាកអស់ហើយទើបមិនបានគោះទ្វា!"អ្នកគ្រូពេទ្យនិយាយទាំងអាក់ៗរអៀសចិត្តណាស់

"មិនអីទេតាមសម្រួលចុះ!!!"ស៊ុងហ៊ុនរៀបរឹកធម្មតាងើបចេញពីគ្រែអោយគ្រូពេទ្យមើលជេគ

"រួចរាល់ហើយចា៎...សុខភាពល្អឡើងវិញហើយប្រហែលខានស្អែកអាចត្រឡប់ទៅផ្ទះបានហើយ!!"ក្រោយពិនិត្យរួចអ្នកគ្រូពេទ្យល៏ប្រាប់ហើយគាត់រៀបចំចេញទៅ

"បាទ!!អរគុណច្រើនអ្នកគ្រូពេទ្យ"ជេគ

"ចា៎មិនអីទេ...សុំទោសដែលរំខាន!!សុំទៅសិនហើយ...."

"បាទ/បាទ.."

"ជិតបានទៅផ្ទះហើយជេគ....អួយ...អួយៗឈឺ!!!"គ្រាន់តែដើរទៅជិតភ្លាមជេគយកខ្នើយវាយយកៗតែម្ដងមិនមែនតែខ្នើយទេដៃក៏លើកមួលត្រចៀកទៀត...

"ឈឺៗ...ជេគមិចក៏វាយបង..អួយ!!!"

"ខ្ញុំខ្មាសគេណាស់ប្រុសសម្អុយ...មកពីលោកនិងហើយ!!"ចង់តែកាត់កទម្លាក់ចោលទេខ្មាសពេទ្យណាស់

~~~~~

ពេលព្រឹក****

"ម៉ាក់...!!!!!!!"សម្លេងស្រែកកាត់ព្រឹកលាន់ឮស្ទើរពេញផ្ទះសម្លេងស្រួយស្រះបែបនេះគ្មាននរណាក្រៅពីកូនឆ្មាជុងវ៉ុនទេ

"ម៉ាក់កូនមិននៅទេ...កើតអីកូន??"ប៉ាក៏ឆ្លើយជំនួសព្រោះថ្ងៃនេះម៉ាក់ទៅផ្សារតាំងពីព្រឹក

"អត់អីទេប៉ា...គ្រាន់តែហៅធម្មតា!!!"តាមពិតមានតែអត់ចង់និយាយជាមួយប៉ា

"មោះ...ចឹងញ៉ាំបាយទៅកូន!!!"

"ជេគគេយ៉ាងមិចហើយប៉ារវល់ឆ្លៀតពេលទៅមើលមិនបាន!!"

"ឭបងហ៊ុនប្រាប់ថាដឹងខ្លួនហើយប៉ា បន្តិចទៀតកូនទៅមើលគាត់ហើយប៉ាទៅជាមួយគ្នាទេ??"

"ប៉ាផ្ដាំសួរសុខទុកគេផង..ប៉ាជាប់ប្រជុំហើយ"

"អរររ...បាទ!!!"

"ពេលទំនេរចាំទៅលេងនៅផ្ទះតែម្ដងខានទៅលេងអ៊ំឯងយូរហើយ"

"បាទ!!ប៉ា.."