Coincidence(JAKEHOON)[END]

Part32:សូមទោស!

Hotel 🏨

"Awwជេគមកវិញហើយហេស?...ទៅដើរលេងអត់?"ស៊ូនូចេញពីបន្ទប់ក៏ឃើញជេគដើរមកល្មមទើបហៅទៅក្រៅជាមួយគ្នា

"អត់ទេឯងទៅចុះ.."ជេគព្យាយាមធ្វើធម្មតាកុំអោយមិត្តសួរនាំច្រើន

"កើតអីរឺអត់នៀក?"ស៊ូនូអោនសួរចិញ្ជើមជ្រួញទាំងមានចម្ងល់

"គ្មានទេយើងទៅសម្រាក់ហើយ.."ជេគប្រញាប់ដើរទៅបន្ទប់ជៀសវាងស៊ូនូដេញដោលជាងនេះ

"អេ......!!"

"ស៊ូនូតោះ!!"នីគីដើរចេញមកក៏បបួលរាងតូចទៅ តែរាងតូចនៅតែតាមសម្លឹងជេគដើរចូលបន្ទប់ទាំងមិនស្រួលចិត្តព្រោះមុននេះឃើញភ្នែកក្រហមអាចនិងយំក៏ថាបាន...

"មានអីមែនទេ?"នីគីសម្លឹងដំណើរជេគនិងមុខស៊ូនូឆ្លាស់គ្នា

"គ្មានទេ..តោះ"ស៊ូនូជ្រើសរើសថាមិនសួរនាំល្អជាងចាំអារម្មណ៍គេល្អចាំសួរទើបជាការល្អ

______________

"ទំនិញមានខូចខាតរឺអត់?"ដៃម្ខាងបើកឡានដៃម្ខាងទៀតកាន់ទូរស៍ព្ទនិយាយសន្ទាជាមួយជេយ៍

"គ្មានទេ....តែវិសនិងរលាយទៅហើយបានរ៉េនចាត់ការទាន់ពេល"

"ស្នាដៃអាចង្រៃនោះច្បាស់ណាស់"

"បងចាប់វាបានហើយឯងចង់ធ្វើអីបន្ត?"

"ទុកអោយខ្ញុំអ្នកចាត់ការ...ខ្ញុំត្រូវតែប្រញ៉ាប់ត្រឡប់ទៅវិញទើបបាន"

"តាមសម្រួលបងនៅទីនេះហើយកុំបារម្មណ៍អី.."

"បានហើយចឹងខ្ញុំកុំពុងនៅតាមផ្លូវ"

"Ok ទឺត..ទឺត!!!!!!!"

"អាចង្រៃ..."ផ្ទួនគ្នាតែម្ដងមុននេះមួម៉ៅរឿងជាមួយជេគឥលូវមកសត្រូវលបខាំទៀតក្ដៅចិត្តគុណនិងពីរតែម្ដង

ងឺត...!!សម្លេងហ្រ្វាំឡានមកឈប់នៅមុខសណ្ធាគារនាយសង្ហារដើរចេញពីរថយន្តសេរីទំនើបយ៉ាងសង្ហារទោះបីមុខមិនស្រស់ក៏ដោយ

ក្រាក!!!សម្លេងបើកទ្វាបន្ទប់បង្ហាញវត្តមាននរះសង្ហារដើរចូលមកក្នុងបន្ទប់សម្លឹងទៅមើលកាយតូចដែលអង្គុយនៅវេរុងដាខាងមុខបន្ទប់