"Goeiemorgen jongens en meisjes, pak allemaal je boeken en zoek even je huiswerk op." de docent doet de deur dicht en iedereen pakt zijn boeken, ik ook, alleen ben ik mijn huiswerk vergeten. "Heb je het niet gemaakt?" Rob trekt mijn schrift onder mijn handen vandaan en bladert erdoorheen. Ik schud mijn hoofd "geen tijd voor gehad." fluister ik zodra ik merk dat de docent mij aankijkt. "Hier." Rob schuift zijn schrift op mijn tafel, maar ik schuif hem terug "neejoh, jij hoeft niet in de problemen te komen door mij." Rob schuift hem weer terug. "Heren, jullie huiswerk?" hij kijkt ons aan "Ik ben het vergeten meneer." zegt Rob voordat ik mijn mond open kan doen. "En dit is van jou Matthyas?" hij bekijkt mijn schrift aandachtig, ik kijk naar mijn rechterkant, waar Rob me een knipoog geeft met een grijns op zijn gezicht. Ik schud mijn hoofd bijna onzichtbaar en knik dan naar de docent die nog steeds voor me staat. Als hij eindelijk wegloopt, geef ik Rob een por in zijn zij. "Heejoh, beetje voorzichtig met mij hé." grinnikt Rob, waardoor ik ook in de lach schiet.
"De volgende opdracht doen jullie in tweetallen, jullie gaan een presentatie voorbereiden over een aantal boeken." legt de docent ons uit, gelijk kijken Rob en ik elkaar aan. "Maar niet met je buurman of buurvrouw, ik maak de tweetallen." voegt hij toe. "Godver." hoor ik Koen gelijk mopperen, waardoor ik zachtjes lach, Koen is altijd zo lekker dramatisch. "Matthyas en ehm....Niels." ik kijk rond, wie de fuck is Niels überhaupt? "Robbie en Milo." gaat de docent verder "jahaa, lekker bro!" Rob en Milo geven elkaar een boks. Ik baal, ik hou niet van nieuwe mensen en al helemaal niet van praten met nieuwe mensen. Ik begin zenuwachtig met mijn been te tikken en speel wat met mijn vingers. Ik krabbel wat dingen in mijn schrift, tot ik een hand voel die mijn been tegenhoudt "hey, komt goed." ik glimlach klein bij zijn woorden en probeer een beetje te ontspannen.
Eindelijk gaat de bel en we pakken onze spullen "hey, kom je vanmiddag naar mij? Dan kunnen we aan die presentatie werken." aha dat zal Niels zijn. Ik knik en Niels laat zijn ogen even op die van mij gefocust staan en glimlacht "oké, zie je vanmiddag dan." en hij loopt snel het lokaal uit. Ik weet niet waarom, maar hij geeft me geen goeie vibe. We gaan naar de kantine en ik loop wat te kutten met Koen. "Halloooo, moet ik door dat raam heen? Ben je dronken?" lacht Koen hard, waardoor ik nog harder moet lachen, we duwen elkaar allemaal wat door de gang en soms knalt er iemand tegen de muur of tegen iemand anders aan. Ik geniet van dit soort momenten, gewoon kloten met je vrienden alsof er geen andere zorgen of mensen zijn. De rest gaat eten en ik ben een beetje op mijn telefoon aan het tikken, ik heb eigenlijk helemaal geen zin in vanmiddag, dus ik probeer een smoes te bedenken om niet te gaan.
Kwart over drie geeft de klok aan, het moment dat de bel gaat en ik er toch echt aan moet geloven. Ik loop met Milo naast me en Rob richting de uitgang van de school, Milo gaat met Rob mee, wat ik ook liever had gewild, maargoed. Niels laat ook niet lang op zich wachten, want al snel komt hij naast me lopen "Tot morgen Matt!" ik glimlach en geef hem een knuffel "tot morgen." fluister ik. Dan trekt Niels me al mee richting de fietsen "is dat je vriendje?" vraagt hij na een lange stilte, ik krijg een complete error in mijn brein, waarom wil hij dat weten? "Wat gaat jou dat aan?" hij grinnikt "rustig maar hoor, gewoon, interesse tonen in je medemens is wel eens goed." ik kijk hem niet-begrijpend aan, oké dan.
Eenmaal bij Niels thuis, krijg ik wat te drinken en stelt hij allerlei vragen, ik beantwoord de helft niet eens door simpelweg gewoon om de vraag heen te draaien. "Ehm, zullen we dan maar aan die presentatie beginnen?" vraag ik een beetje ongemakkelijk. "Ja isgoed, ik heb boven mijn laptop liggen, dus we kunnen wel boven zitten?" ik knik en we lopen naar zijn kamer. Eenmaal daar, gaat hij aan zijn bureau zitten, ik ga twijfelend op zijn bed zitten en pak ook mijn laptop erbij. "Maak jij een voorblad? Dan zoek ik wel wat boeken die we kunnen gebruiken." ik knik en ga aan de slag met een Powerpoint.
"Is dit wat?" vraag ik hem na een tijdje, Niels komt naast me zitten, maar net iets te dicht bij me voor mijn gevoel. "Ja heel leuk!" zegt hij enthousiast. "Oké, mooizo." ik ga weer verder met de rest van de Powerpoint, totdat hij mijn laptop dichtklapt. "Genoeg gewerkt voor vandaag." zegt hij. "Ehm, oké? Dan ga ik maar." ik sta op, maar word teruggeduwd "nee blijf nog even, ik weet nog wel iets wat we kunnen doen." hij glimlacht geruststellend. "Wat dan? Gamen ofzo?" ik geef hem een vragende blik, maar hij schudt zijn hoofd en buigt iets naar me toe, in één klap wordt me duidelijk wat hij van me wil. Ik schiet van het bed af en wil naar de deur lopen, maar ik word zachtjes tegen de muur geduwd. "Niet weggaan nu alsjeblieft, ik vond het net zo gezellig." hij kijkt in mijn ogen, maar mijn ogen stralen alleen maar angst uit. "Luister- Luister je weet dat Rob en ik samen zijn, dus laat me met rust." ik begin een beetje te trillen. "Maar jullie zijn niet officieel toch?" hij zet zijn handen naast mijn hoofd en houdt zijn hoofd een beetje schuin.
Ik word gered door een jongen die de kamer binnenkomt, waardoor Niels uit schrik van mij weg stapt "Daan, pleur op!" roept hij tegen de jongen, vast zijn broertje ofzo, doordat de deur nu open staat, zie ik mijn kans om weg te gaan en ik loop zo snel als ik kan naar beneden, de deur uit en spring op mijn fiets, de tranen staan in mijn ogen. Ik haat mensen, ik haat presentaties en ik haat Niels.
------------------------------------------------------------------------------------------
Oké gisteren vroeg slapen is niet helemaal gelukt, maar ik ga het vandaag opnieuw proberen, om één uur dan ✌️
Hopelijk gaat het goed met jullie :)
Zorg goed voor jezelf 💗
xx
JE LEEST
Don't let me down
Fanfiction~Mabbie~ Matthy zit in zijn examenjaar waar hij voor het laatste jaar van klas gewisseld werd, hij is onzeker en voelt zich alleen, totdat er iemand in zijn leven komt die anders lijkt dan alle anderen. Dit verhaal is volledig in de pov van Matthy g...