14.

1.1K 22 3
                                    

De wedstrijd wordt afgefloten en het hele team gaat naar binnen om te douchen en om te kleden en waarschijnlijk om de overwinning te vieren. Ik loop naar de kantine aangezien het best wel heel koud is en Koen volgt me. We zitten aan een tafel en kletsen wat als daar het team van Rob aan komt lopen, Rob loopt achteraan en typt wat op zijn telefoon. "Hee gozer!" roepen een aantal gasten van het team naar Koen terwijl ze hem een boks geven. Ik zit er wat ongemakkelijk bij. "Rob jij blijft ook toch?" roept iemand die ik niet ken. Hij kijkt op en schudt zijn hoofd "jawel, kom nou, we hebben gewonnen door jou!" pusht Koen terwijl de rest van de jongens luidruchtig bij ons aan tafel gaan zitten. Ik sta op en loop naar Rob toe "je mag blijven als je wilt hoor, ik moet toch naar huis." zeg ik zachtjes. "Matt weet je het zeker?" Ik knik. Hij geeft me een klein glimlachje "Wil je echt niet blijven?" probeert hij nog, maar ik schud mijn hoofd en ik trek mijn jas aan. "Ik zie je morgen wel." ik geef hem een glimlach en loop langs hem de kantine uit. Waarschijnlijk heeft dat hele team helemaal geen zin om er iemand bij te hebben die ze niet kennen. En ik heb geen zin om met mensen te zitten die ik niet ken, want dan snap ik toch niet waarover ze het hebben.

Ik loop het terrein af en loop een stukje richting huis , maar ik ben nog geen twee minuten onderweg of ik hoor mijn naam achter me en Rob komt naast me fietsen "Hey." is het enige wat hij zegt. Ik stop en hij stapt van zijn fiets "moet jij niet de winst vieren?" vraag ik zachtjes. Hij schudt zijn hoofd "Nee ik heb plannen dus ik kon niet blijven." ik kijk hem vragend aan. "Wat dan?" vraag ik zodra ik geen verdere uitleg krijg. Normaal is er voor Rob niks belangrijkers dan voetbal. "Met jou." antwoord hij glimlachend, mijn vragende blik wordt vervangen door een verwarde blik. Heb ik wat gemist? Waarom kan ik nooit wat onthouden? "Heb ik wat gemist?" vraag ik hem "neehoor, maar ga je mee?" grinnikt hij, ik knik en wil achterop gaan zitten, maar ik word aan mijn arm teruggetrokken "Trouwens...." begint hij en hij verbindt zijn lippen met de mijne, het is een korte zoen, maar heel zacht en liefdevol "ik hou van je." glimlacht hij als we terugtrekken, er verschijnt een glimlach op mijn gezicht "ik ook van jou." ik spring bij hem achterop, niet wetende waar we heen gaan, maar ik kan even al mijn zorgen vergeten.

Na een kwartiertje fietsen, komen we in het centrum aan bij een klein cafeetje, het is druk in het centrum en ik ben geen enorme fan van mensen. Ik hoop dat ik niemand tegenkom die ik ken, ik speel wat met mijn vingers terwijl Rob zijn fiets parkeert. Daarna pakt hij mijn hand vast en neemt hij me mee naar binnen, binnen is het redelijk druk en ik hoor Rob wat tegen iemand zeggen over een reservering. Ik kijk wat rond en verzink een beetje in mijn gedachten. Wat als dit allemaal een grap is? Zulke dingen gebeuren toch? Maar Rob zou zoiets toch nooit doen? "Matt kom je?" Rob knijpt zachtjes in mijn hand, waardoor ik opschrik uit mijn gedachten. We lopen naar de aangewezen tafel en doen onze jassen uit. Als we wat te drinken hebben besteld, praat Rob wat over de wedstrijd en ik luister aandachtig. Zijn stem maakt me rustig en ik hou ervan hoe hij over zijn voetbaldromen praat.

Tijdens het eten praten we wat over van alles en nog wat en even vergeet ik al mijn problemen en struggles. Blijkbaar kan dat ook en ik zou willen dat het moment langer duurde. We hebben het ook nog wat over voetbal "wil je anders een keer meetrainen?" vraagt Rob dan ineens, ik kijk naar beneden. De laatste keer dat ik voetbalde, brengt niet hele goede herinneringen naar boven aangezien mijn vader toen altijd boos op mij was. Robbie pakt mijn hand vast en wrijft er met zijn duim overheen "het hoeft niet hé, alleen als je zelf wilt." zegt hij lief, ik knik en geef hem een kleine glimlach.

Als Rob heeft betaald, lopen we weer naar buiten, het is inmiddels al wat aan het schemeren het de kou slaat gelijk als een klap op mijn hoofd. "Kom ik breng je thuis." zegt Rob terwijl hij zijn fiets pakt. Het centrum is maar tien minuutjes fietsen dus we zijn redelijk snel bij mijn huis. Ik spring van de fiets waardoor ik mijn evenwicht verlies en bijna omval. Rob lacht om hoe ik mezelf rechtop probeer te houden "Daar was je toch bijna voor een tweede keer voor me gevallen." grinnikt hij en ik bloos en grinnik door zijn opmerking. "Oja, ik neem je hoodie morgen wel mee." zeg ik zodra ik me bedenk dat ik Rob zijn trui nog aan heb. "Oh hou maar joh, dan ben ik altijd een beetje bij je." zegt hij, weer bloos ik, maar het valt niet heel erg op aangezien mijn wangen door de kou al rood zijn.

"Tot morgen Matt." zegt hij glimlachend. Ik zet een stap dichterbij hem en deze keer ben ik degene die de zoen start, Rob geeft direct reactie en zijn handen verplaatsen zich naar mijn wangen. Als we terugtrekken, zijn Rob zijn wangen zo te zien helemaal rood "Schattig hoor." grinnik ik, Rob lacht en stapt dan op zijn fiets. "Tot morgen, app je als je thuis bent?" ik zwaai naar hem en hij steekt zijn duim op.

Als ik binnen ben, stap ik gelijk onder de douche en voor het eerst sinds tijden, heb ik geen neiging om mezelf te snijden, dus ik kan gewoon even genieten van het warme water op mijn huid. Daarna plof ik uitgeput op mijn bed neer en ik besluit wat Youtube te kijken, na een uur heb ik nog steeds geen appje van Rob, hij zou toch allang thuis moeten zijn? We wonen maar een kwartier van elkaar vandaan. Er zou toch niks gebeurd zijn? Vast niet, hij is het waarschijnlijk gewoon vergeten. Ik leg mijn telefoon weg en probeer te slapen, maar mijn gedachten draaien overuren. Ik app Rob nog een paar keer maar mijn appjes komen niet aan. Waar is hij? Ik pak zijn trui die ik over mijn bureaustoel heb gegooid en ik hou hem dicht tegen me aan. Een traan loopt over mijn wang en mijn gedachten draaien weer eens overuren.

------------------------------------------------------------------------------------------

Jahoor, hier is weer een nieuw hoofdstuk :)
Is het 2:30 als ik dit upload? Ja
Moet ik morgen weer gewoon naar school? Ja

Zorg goed voor jezelf 💗

xx

Don't let me downWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu