Don't let me down

34.

Niels appte binnen tien minuten terug dat ik naar hem toe mocht komen, dus ik trek mijn jas en schoenen weer aan "succes maatje, wil je dat ik mee ga?" vraagt Koen als we bij de deur staan, ik schudt mijn hoofd "nee, moet goedkomen, maar thanks." ik geef hem een glimlach en hij knikt. Ik stap op mijn fiets en rij weer terug naar het huis waar ik vanmiddag ook nog was. Zodra ik aan kom, staat Niels al in de deuropening "ben je toch van gedachten veranderd?" zegt hij met een grijns op zijn gezicht. Ik kijk hem boos aan "was dit allemaal een plan? Van wie moest dit?" ik gooi mijn fiets neer een loop naar hem toe. "Van wie moest wat?" vraagt hij alsof hij er niks vanaf weet, ik geef hem een schouderduw "je weet heus wel waar ik het over heb." ik weet zeker dat dit allemaal een plan van Jesse was. "Wow, rustig aan." hij doet een stapje naar achteren "zeg op, wat weet jij wat ik niet weet?" ik kom recht voor hem staan. Hij kijkt me nog steeds niet-begrijpend aan, waardoor ik de kans heb om door te praten "was het Jesse? Hm? Ik weet dat je hem kent." mijn ogen staren bijna door hem heen.

"Ehm, ik ehh-" stamelt hij "zeg maar." antwoord ik licht ongeduldig, maar hij schudt zijn hoofd "dat kan niet Matthy." zucht hij, ik houd mijn hoofd een beetje schuin en knijp mijn ogen een beetje samen "niet zo pussy doen nu, met je kutidee." hij zucht schokkerig en kijkt naar de grond. "Het was Jesse." piept hij bijna. "Iets harder, ik versta je niet." eigenlijk wil ik gewoon bevestiging. "Jesse heeft mij onder druk gezet om jou en Rob uit elkaar te krijgen en- en als ik het niet zou doen, zou hij mij wat aandoen." ik zucht geïrriteerd, ik word moe van die gozer, wanneer laat hij mij nou gewoon eens een keer met rust? "Hoe ken je Jesse überhaupt? Hij is bijna 5 jaar ouder dan jij." Niels kijkt me weer aan "Lang verhaal, maar om ervoor te zorgen dat hij mij niet meer zou pesten, moest ik dingen voor hem doen en dat deed ik, alleen ging het van kwaad tot erger." en hij wendt zijn blik weer tot de grond. "Ik kan niet recht praten wat je hebt gedaan, maar ik snap een soort van waarom je het hebt gedaan." antwoord ik hem. Natuurlijk ben ik nog steeds boos op hem, maar Jesse mishandelde mij natuurlijk ook al mijn hele leven.

"Ik weet genoeg, maar dankje in ieder geval." zeg ik zachtjes en lichtjes niet gemeend, ik ben boos, deels nog op Niels, maar grotendeels op Jesse. Hoe kan hij dat nou doen? Nouja, het is niet alsof ik het heel gek vind dat precies hij met zo'n debiel idee komt, maar wanneer laat hij mij nou eens alleen? Ik dacht dat het klaar was na afgelopen week. Dan licht het scherm van mijn telefoon op, het is Koen die belt, ik neem op en meteen galmt zijn stem door de telefoon heen. "Hey Matt! Ben je al wat wijzer geworden?" hij kijkt nieuwsgierig en hij zit bijna in zijn telefoon, waar ik dan weer zachtjes om moet grinniken "ja, maar ik vertel het op school wel." antwoord ik hem "neehee, vertel iets, alsjeblieft?" hij protesteert ongeduldig, maar ik schudt mijn hoofd "nee, ik moet eerst even zelf wat dingen uitzoeken, sorry man." ik glimlach klein. "Oké dan, pas goed op jezelf Matt." ik knik "zal ik doen, komt goed." Koen geeft een boks tegen zijn camera en ik geef er één terug, waarna we ophangen.

----

Het is inmiddels anderhalve week later en ik ben al die tijd niet op school geweest. Ik heb Rob nog een appje gestuurd dat ik met hem wilde praten, maar hij heeft niet gereageerd, wat nogal pijn deed, maar hij had me gewaarschuwd dat hij niet zou reageren, dus het kwam niet persé als een verrassing. Ik heb aangifte gedaan bij de politie tegen Jesse over alles wat hij mij aangedaan heeft, waarna ze hem hebben verhoord en opgepakt. Ik heb geen idee wat er nu met hem gaat gebeuren, maar hij heeft een contactverbod voor Jaïr en mij. De andere jongens hebben nog wel gevraagd hoe het ging, maar dat was het enige positieve van de afgelopen anderhalve week. Voor de rest heb ik alleen maar op mijn kamer gezeten en ik heb mijn Nederlands presentatie gemist, maar dat zou nog opgelost worden.

Het is nu tien voor acht en ik pak mijn schooltas snel nog even in en ren dan de trap af, Jaïr zit al te ontbijten en hij is blijkbaar in een goede bui "Morgeh Matt, goed geslapen?" hij kijkt me aan, ik knik "hmhm." ik heb helemaal niet goed geslapen, aangezien ik vandaag weer sinds het gezeik met Niels en Rob naar school ga, maar Jaïr weet alleen maar dat Jesse mij weer lastig heeft lopen vallen, want we hebben samen aangifte gedaan. "Er staat ontbijt voor je in de keuken." hij wijst achter zich en ik loop door naar de keuken, hij heeft een omeletje voor me gemaakt, eigenlijk heb ik geen honger, maar ik vind het zielig voor Jaïr om hem niet op te eten. Ik ga tegenover hem aan tafel zitten en ik eet langzaam mijn ontbijt op.

"Doei Matt, tot vanmiddag!" roept Jaïr vanuit de keuken, zodra ik de achterdeur uit loop "tot vanmiddag!" roep ik terug en ik loop naar mijn fiets. Ik heb totaal geen zin in vandaag, maar gelukkig zijn de andere jongens er ook, Koen weet voor zover ik weet als enige wat er aan de hand is, dus ik hoop dat hij niks heeft doorverteld, maar ik hoop ook dat Rob niks heeft doorverteld over wat er is gebeurd, aangezien hij alleen maar denkt dat ik ben vreemdgegaan. Ik fiets langzaam naar school, hopend dat ik net op tijd kom voor de eerste les en zo niet met iemand hoef te praten voordat de les begint. Ik ben helaas tien minuten te vroeg, dus ik loop met een hele hoop tegenzin naar de kluisjes, waar de andere jongens staan. Iedereen is er, behalve Rob. Ik zucht en ik loop naar ze toe, gewoon rustig blijven ademhalen, dan komt het vast allemaal wel goed vandaag.

------------------------------------------------------------------------------------------

Ja dit hoofdstuk zou dus eigenlijk gisteren online moeten komen, maar ik was zo moe dat ik even geen energie had om te schrijven, dus daarom dat tie nu pas online is ✌️

Ik vraag me af hoe het voelt als er iemand echt van je houdt....niet als in vrienden of familie die van je houden, maar een partner, snappen jullie nog wat ik bedoel? Gewoon iemand van wie je weet dat die er altijd voor je is en die je gewoon altijd begrijpt. Oké dit klinkt heel dramatisch, maar liefde is toch gewoon leuk? Ik blijf waarschijnlijk nog wel effe single, maar de gedachten zijn leuk :)

Hoe gaat het met jullie?

Zorg goed voor jezelf 💗

xx