Medya Mehmet hocamız
Naz...
"Abi sen emin misin kira olduğuna? Ben evi veriyorlar sandım da o paraya!" adam dediklerimi umursamayıp omuz silkmişti banane der gibi. Emlakçının da uyuzuna denk geldik ya, şaka gibi!
Bu ev bugün gezdiğimiz altıncı evdi ve diğerlerinde de olduğu gibi bu evin kirası da nirvanaya çıkmıştı. Ben bu paraya Ordu'da en lük evi tutarım ama adam gelmiş ama köpek bağlasan zor duracağı ev çok iyi diye gösteriyordu. Anasına zaten paramız yok, gelmiş bana uçuk kaçık kiraları gösteriyordu.
PARAMIZ YOK OĞLUM BİZİM!
"Çıkalım buradan ya! Rutubet kokusu beni fena yaptı artık!" Bade'nin isyanıyla çıkmıştık evden.
"Başka ev yok bende, siz bilirsin başkalarına göstereceğim artık." adamın umursamaz tavrına karış onu gebertme isteği ile coşarken kızlar beni zor tutmuştu. Yok başkalarına gösterecekmiş! Uyuz , geri zekâlı, mal herif!
Kızlar beni zorda olsa o ortamdan çıkarmıştı. Şimdi ise sahildeki banklardan birine oturmuştuk. Üç gündür gitmediğimiz emlakçı, ev sahipleri, site derken canımız çıkmıştı. Ne okula gidebiliyorduk ne de başka işlerimizle ilgilenebiliyorduk. Zaten hepimizin aileleri de öğrenecek korkusuyla çırpınıp duruyorduk. Bu işten nasıl çıkacağımızı cidden bilmiyorum ve kızların durumu da benden farklı değildi. Öyle dalmış dalmış otururken Alev aramıştı.
Ev arkadaşları her ne kadar sorun değil dese de onlar için de yavaş yavaş sorun olmaya başlamıştı. Alev gram umursamıyordu onları fakat işte istenmediğimiz belliydi ve yapacak bir şey de yoktu. Daha fazla onu telefonda bekletmeyip açmıştım.
"KIZIM BULDUM EV BULDUM!" Alev'in çığlığıyla telefonu kulağımdan çekmiştim. Bu kızım sesi neden bu kadar tiz be?
Ev mi dedi o? Hemen telefonu kulağıma geri koydum.
"Nasıl ev ya? Nasıl yani?"
"Hani okulun panolarına ilan asmıştık ya ev için, işte onlardan birisi aradı. Babaannesi ölmüş mü ne işte, o yüzden evi uygun kiraya verebilirim size diyor!" Allah'ım birisi öldü diye mutlu olmak günah mı? Çünkü şu an yerimde deli gibi zıplıyorum da!
Ay ev bulduk biz!
Pardon Alev buldu!
Ama bulundu!
"Nerede ev? Hemen konum at gelelim." kızlar ev olayını duyunca sevinçten birbirlerine sarılmıştı. Artık evimiz olacaktı ya!
"Okulun olduğu sokağın hemen bir arkasında. Ben geldim eve, mükemmel ya! Hem konum çevre de çok iyi. Ev 3 odalı da. Mis gibi kalırsınız kızım!" gülen yüzüm solmuştu. İyide de bu ev bu kadar iyiyse kira ne kadar?
"Kirası pekala? Kızım ev o kadar iyiyse tutamayız ki biz evi."
"Kızım kira çok uygun! Kız o evde kalmak istemiyormuş ve hemen kiralayıp kurtulmak istediğini söyledi. Bana da tuhaf geldi ama salla gitsin. Hadi gelin yeni evinize!" telefonu kapatıp kızlara sarılmıştım. Üçümüz deli gibi yerimizde zıplarken sonunda rahat bir nefes almıştım. Artık kimsenin evinde sığıntı olmamıza gerek yoktu!
Bizim de biz evimiz olacak!
🌕🌕🌕🌕
"Ev mükemmel cidden, bir insan bu evde neden oturmaz ki?" kendi kendime sorduğum soruyla evin sahibi olan Meral cevaplamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kodların Ardında
ChickLit**"Kodlarda Gizli Sen "**, bilgisayarın soğuk dünyasında doğan sıcak bir aşkı anlatan bir masal. Naz, kodların dilini çözerken Mehmet'in kalbinin kodlarını çözmeye başarabilecek mi? Şiirin dokunuşunu hissedebilecek mi? Yoksa duygularını ifade etmek...
