I want you forever
I want to be forever with you, aah
Forever we are young
Lily among the raindrops
This running maze that wanders
Forever we are young
Even if you fall and get hurt
Endlessly running towards the dream
Bts- For Youth
✭
Taehyung okuldan çıkmadan önce Jimin'in telefon numarasını almıştı. İlk defa bir arkadaş edindiği için çok mutluydu.
Okulun zili çaldığında eşyalarını toplayıp çantasına koydu. Yavaş adımlarla yürürken yüzünde küçük bir tebessüm vardı.
Aklı hala Jimin de idi. Kapıdan çıkarken arkasından atılan omuz darbesiyle yüz üstü yere düştü.
Çenesi zemine çarptığı için biraz soyulmuştu. Eliyle acıyan çenesini tutup ona üstten gülerek bakan çocuğa çevirdi başını. Asla onunla uğraşmaktan bıkmayacaklardı.
"Pardon ya kolum çarpıvermiş, iyi misin?" Sırıtarak elini uzattığında Taehyung kendisine uzatılan eli tutmayıp kendi başına yerden kalktı. Tam adım atacaktı ki bu sefer de bileğine takılan çelme ile tekrardan yeri boyladı.
"Ya! Sana uzatılan eli tutarsın herhalde değil mi? Hoşgörülü davranıyoruz şurada onu bile beğenmiyorsun."
Dudaklarını birbirine bastırdı. Onlara geri cevap vermeyecekti, sakin kalmalı ve derslerine odaklanmalıydı sadece.
Yanından geçip gittiklerinde yerden kalkıp eliyle tozlanan üstünü silkeledi. İç geçirdi ve okuldan çıktı. Artık neredeyse kış geldiği için havalar çok erken kararıyordu.
Ve o karanlıktan çok korkardı, sokağında ki sokak lambaları da yanmıyordu bu yüzden bir an önce hava kararmadan eve gitmek istedi.
Eve doğru yürürken aklına gelen şeyle cebinden telefonunu ve kulaklığını çıkarttı. Belki biraz müzik dinleyebilirdi.
Sevdiği bir parçayı açıp kulaklığını kulağına taktı, ne olur ne olmaz diye bir kulağını boş bıraktı.
Çalan müziği mırıldanarak eve doğru yürürken kulağına gelen sesle kulaklığını çıkarttı.
"Miyav!" Küçük bir kedi gördü duvarın dibinde hemen yere eğilip küçük kedinin başını okşadı. Simsiyah tüyleri, parlak yeşil gözleri vardı. Kocaman kocaman gözleri onu daha da sevimli kılıyordu.
Siyah kediler uğursuzluk getirir diye bir inanç vardı aslında ama Taehyung bu söze hiç bir zaman inanmamıştı.
Ona göre hayvanlar değil insanlar uğursuzdu. Bu küçük canlıların ne suçu olabilirdi ki sonuçta?
Çevresine bakındı Taehyung belki bir market vardır diye. Evlerinin biraz ilerisinde vardı aslında ama.. Oraya gidip gelene kadar hava çoktan kararmış olurdu.
Ne yapacağını düşünürken bu yavruyu aç bırakmak istemediği için korkusuna rağmen markete gitmeye karar verdi.
Tabi yanına küçük yavruyu da almıştı, eğer kaçıp giderse onu bulması biraz zor olabilirdi çünkü. Bu yüzden yanında götürmek daha mantıklı gelmişti.
Hızlıca markete girip onun yiyebileceği bir kedi maması alıp marketten çıktı. Evlerinin altında ki parka gitti, mamayı temiz bir zemine döküp kucağında sabırsızca kıvranan kediyi mamanın önüne bıraktı.
Yavru kedi mamayı hızlı hızlı yerken Taehyung gülümseyen bir ifadeyle onu izliyordu. Kediyi izlemeye o kadar dalmıştı ki başında dikilen yabancıyı fark etmesi çok uzun sürmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Silenced ●Taekook●
Fanfiction-Tamamlandı- Angst değildir × Yetişkin içerik × Tetikleyici unsurlar içerir. Babasını küçük yaşta kaybetmiş annesinin başka bir adamla evlenmesinin ardından hayatı mahvolan, umutlarını yitirmiş, tek dileği ölmek olan bir çocuk. Ve tesadüf eseri tanı...
