Bir derdim var artık, tutamam içimde
Gitsem nereye kadar, kalsam neye yarar?
Hiç anlatamadım, hiç anlamadılar
Herkes neden düşman, herkes neden düşman?
Unuttuk hepsini, Nuh'un nefesini
Gelme yanıma, sen başkasın, ben başka
Mor ve ötesi- Bir derdim var
!Dikkat! -Tetikleyici unsurlar, taciz-
Küçük olan 'O' iğrenç olayın yaşanmasının ardından günlerce odasından çıkmamıştı. Sürekli banyoya girmiş vücudunu kirden arındırmaya çalışmıştı.
Aynada kendine bakmaktan kaçmış, her fırsatta dudaklarını yıkamıştı. Öyle ki artık dudakları sabunla temizlenmekten dolayı kuruyup yer yer çatlamıştı.
Deliler gibi dudaklarını yıkaması yetmiyormuş gibi parmaklarıyla derisini soyuyordu sürekli.. Devamlı olarak dudaklarını kanatıyor ama bir türlü durmuyordu.
Annesi onun için endişe etse de ona bir şey söylememişti henüz. Kapısının önüne yemeklerini bir tepside koyuyordu.
Küçük olan her ne kadar midesine bir kaç şey girmesi için yemeye çalışsa da sonu hep aynı oluyor, istifra ederek minicik yediği şeyleri geri çıkartıyordu.
Bir kaç gün içinde bir anda fazlasıyla kilo kaybetmişti. Gözaltları çökmüştü, sanki işkolik bir insanmış gibi koyu mor halkalarla duruyordu.
O anları düşündüğündeyse.. Panik atak geçiriyordu.
Nefes alamıyordu adeta. Kurtulmak istiyordu bu vücuttan. Temizlenmek istiyordu. Ama başaramıyordu..
Ne yapsa, ne etse de asla kendini temiz hissedemiyordu küçük çocuk. Suçu kendisinde arıyordu sürekli..
Oysa ki suç onu kirletendeydi, kendisinin ne suçu vardı sanki?
Günler aylara dönmüştü. Annesi artık bu duruma katlanamayıp küçüğün odasına girdiğinde şok olup kaldı.
Normalde yerde bir tane eşya bile bulunmayan odada, her yer, her yerdeydi resmen. Yatakta cansızca yatan çocuğunu gördüğünde korkuyla yanına adımladı.
Küçük olan kendisine yaklaşan bir siluet gördüğünde çığlık atarcasına geriye gitti yatağında. Annesi oğlunun bu hareketiyle duraksadı.
Yavaşça yanına yaklaştı bu sefer, onu korkutmadan.
"Taehyung, bebeğim, benim.. Annen." Küçük çocuk annesinin sesini duyduğunda yüzünü siper ettiği kollarını indirip yüzüne baktı.
Kadın yavaşça yatağa, oğlunun yanına oturdu.
"Taehyung, ne oldu. Neden, neden bu haldesin? Hasta mısın?" Küçük olan tutamadığı göz yaşlarını saldı. Kadın usulca kollarını oğlunun daha da zayıflamış olan bedenine doladı.
Sırtını sıvazladı bir süre, rahatlatmaya çalıştı elinden geldiğince.
"Ne oldu?" Diye kendini tekrarladı kadın. Küçük olan derin bir nefes aldı, ıslanmış yanaklarını sildi elinin tersiyle. Annesinin gözlerinin içine baktı sonra.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Silenced ●Taekook●
Fanfic-Tamamlandı- Angst değildir × Yetişkin içerik × Tetikleyici unsurlar içerir. Babasını küçük yaşta kaybetmiş annesinin başka bir adamla evlenmesinin ardından hayatı mahvolan, umutlarını yitirmiş, tek dileği ölmek olan bir çocuk. Ve tesadüf eseri tanı...
