Can somebody help? Can somebody help?
Don't, don't pretend you ever
Listened to me
Won't, won't speak unless you're
Lookin' down at me
Hold it in just to feed your ego
Slippin' under, scared I'm losing home
Can somebody help? Can somebody help?
Alone, alone without you lying next to me
Go, go, don't want any of your sympathy
Hold it in just to feed your ego
Slippin' under, scared I'm losing home
Isabel larosa- Help
Finalin birinci bölümüne hoş geldiniz şeker çocuklarım. Bu bölüm birazcık fazla tetikleyici unsur içeriyor ona göre kendinizi hazırlayın. Ve diğer bölümde görüşmek üzere. Keyifli okumalar dilerim.
Tetikliyici unsurlar içeren bir bölümdür.
☆
"Oğlum, babacığını özlemedin mi yoksa?" Olurdu ya tam da her şey yolunda giderken bir anda her şey başa dönerdi.
Bu da hayatın bir cilvesiydi sanırım.
Pek de güzel olmayanından.
Taehyung gördüğü kişiyle üzerindeki şoktan hızlıca kurtulup kapıyı sertçe kapatmaya çalışmıştı. Kapının arasına giren ayakkabı ve el yüzünden ne kadar ittirse de başarılı olmamıştı.
Kapının sertçe ittirilip açılmasıyla Taehyung geriye doğru sendeleyerek kalçasının üzerine düştü. Yüzündeki pis sırıtışla içeri giren adamla korkuyla yutkundu.
Bedeni titremeye başlamıştı. Onu her gördüğünde olduğu gibi.
Kapıyı kapatıp üzerine doğru yavaş adımlarla ilerlemeye başladığında Taehyung ellerinden destek alarak geri geri ilerledi, ta ki sırtı duvarla bütünleşene dek.
Sırtı duvara çarptığında sertçe yutkundu. Vücudunda salgılanan adrenalin ona hiç iyi gelmiyordu. Üzerine yaklaşan adamla dizlerini kendine çekti. O sırada genç çocuğun önüne gelip havlamaya başlayan köpekle adam bir kaç adım geri atmıştı.
O sırada Taehyung anladı ki karşısında ki adam köpeklerden korkuyordu.
Yeontan sesli bir şekilde havlamaya devam edip üzerine doğru ilerlerken adam geri geri adımlamaya devam etti.
Yeontan aniden üzerine doğru koştuğunda adamdan yediği sert tekmeyle duvara çarpıp yere düşmüştü.
Düştüğü yerde acı içinde inlerken Taehyung dehşet içinde bağırdı. "Yeontan!" Yerden kalkıp köpeğinin yanına gideceği sırada koluna dolanan kolla hareket edemedi.
"Hayır! Bırak beni lanet olası! Yeontan!" Yerde acı içinde yatan köpeğine seslenmeye devam ederken yanağından süzülen yaşları hissedemiyordu bile.
Yatak odalarına sürüklenip sert bir şekilde yatağa doğru fırlatıldı. İçeri giren adam kapıyı kapatıp pis bir şekilde sırıtarak üzerine adımladı.
"Demek evden bunun için gittin ha?" Dediğinde Taehyung kaçmaya çalışmış ama kollarına dolanan sert tutuşla başarısız olmuştu.
"Demek artık o adamın sürtüğüsün ha!" Genç çocuk dişlerini sıkıp adamın yüzüne baktı öfkeyle.
"Evet! Senin yerine onun altına yatıyorum! En azından o bir insan senin aksine!" Yüzüne karşı bağırarak konuştuğunda yanağına yediği sert tokatla başı yana düştü.
Saçlarından asılarak başını kaldırıp yüzüne art arda tokatlarını indirdiğinde Taehyung yüzünün uyuştuğunu hissediyordu.
"Senin evden gideli dilin de uzamış ama merak etme ben kısaltmasını bilirim." Kıkırtıyla konuştuğunda Taehyung kulağındaki çınlama yüzünden net duyamıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Silenced ●Taekook●
Fanfic-Tamamlandı- Angst değildir × Yetişkin içerik × Tetikleyici unsurlar içerir. Babasını küçük yaşta kaybetmiş annesinin başka bir adamla evlenmesinin ardından hayatı mahvolan, umutlarını yitirmiş, tek dileği ölmek olan bir çocuk. Ve tesadüf eseri tanı...
