-Tamamlandı-
Angst değildir × Yetişkin içerik × Tetikleyici unsurlar içerir.
Babasını küçük yaşta kaybetmiş annesinin başka bir adamla evlenmesinin ardından hayatı mahvolan, umutlarını yitirmiş, tek dileği ölmek olan bir çocuk. Ve tesadüf eseri tanı...
For you, I could pretend like I was happy when I was sad For you, I could pretend lik I was strong when I was hurt I wish love was perfect as love itself I wish all my weaknesses could be hidden I grew a flower that can't be bloomed in a dream that can't come true I'm so sick of this fake love, fake love, fake love
Bts- Fake Love
Kafeden çıktıklarında tam da yan taraflarında duran Pet Shop'un içini merak etmişti küçük olan. İçeriden hayvan sesleri geliyordu ki bu onun merakını daha da körüklemişti.
Arabaya doğru ilerlemeye yeltenen adamın ceketine asılıp çekiştirdiğinde Jeongguk arkasını dönüp meraklı gözlerle Pet Shop'a bakan çocuğu baktı.
"İçeri mi girmek istiyorsun?" Taehyung hızlı hızlı başını salladı. O kadar merak ediyordu ki meraktan ölebilirdi bile.
"Tamam gel girelim o zaman." Kapıyı itip içeri girdiklerinde Taehyung'un gözüne kafeste duran rengarenk tüylü kuşlar çarptı önce. O kadar güzel görünüyorlardı ki hayranlıkla bakakalmıştı.
Kafeste ki hayvanlara bakarken gözüne büyük bir kafes takıldı. Dizlerini kırıp yere doğru eğildi ve kafesin içine baktı. Kocaman kafeste küçücük bir hayvan vardı ama köşeye sinmiş bir şekilde durduğu için net bir şekilde göremiyordu.
Dükkan sahibi üzerinde ki kafesleri kaldırdığında kafesin içi ışık sayesinde daha rahat görünüyordu artık. Taehyung köşeye sinmiş neredeyse avcunun içi kadar olan köpeği gördüğünde gözleri şaşkınlıkla büyümüştü.
"Onun adı Yeontan efendim, onu sokaktan bulan bir kişi buraya getirdi. Henüz geldi diyebilirim, en fazla bir kaç gün olmuştur." Taehyung önce kafeste ki küçük köpeğe sonra da yanında dikilen adama baktı.
"Onu alabilir miyiz?" Diye sorduğunda Jeongguk biraz düşündü. Köpek bakmak zor işti, bazı zamanlar o evde olmuyordu. Peki bu köpeğe kim bakacaktı o zaman? Dizlerini kırıp çocuğa doğru eğildi.
"Ben evde yokken kim bakacak peki ona?"
"Ben bakarım!"
"Okulda olduğun zamanlar da ne olacak peki?" Taehyung adamın doğru söylediğini fark etmişti. Usulca başını salladı. Köpeğin yalnız kalmasını istemezdi, o okuldan gelene kadar bekleyebilirdi aslında akşama kadar kalmıyordu sonuçta ama yine de Jeongguk istememiş gibi duruyordu.
Bu yüzden onu almaktan vazgeçti. Dükkandan çıktıklarında Taehyung bir hayli sessizdi, Jeongguk'a kızgın değildi sadece o köpeğe birazcık üzülmüştü.
Çünkü çok yalnız ve.. Korkmuş gibi duruyordu. Aynı kendisi gibi.. Aklı onda kalmıştı ama yapabileceği bir şeyleri de yoktu.
Eve vardıklarında küçük olan sessizliğini korumuştu, isteyerek yapmıyordu tabi. Sadece düşünceleri onu rahat bırakmıyordu.
Televizyonda en sevdiği çizgi film oynuyordu ama o hiç dikkatini veremiyordu bile. Boş bakışlarla ekrana bakıyordu sadece.
Uykusunun geldiğini hissettiğinde yanında oturan adamı parmağıyla dürtmüş uyumak istediğini söylemişti. Jeongguk televizyonu kapatıp küçüğüyle beraber önce banyoya gitmiş dişlerini fırçalamışlardı. Ardından yatak odasına girip yattılar.
Taehyung çok geçmeden uykuya dalıp giderken Jeongguk onu izliyordu. Parmağıyla çocuğun yüzüne gelen saçları arkaya doğru ittirdi. Uyuyana kadar kafasından pek çok düşünce geçmişti.
Küçük olanı böyle üzgün bir halde görmeyi hiç sevmiyordu. Düşünceleri hiç susmadan kafasının içinde dönüp dururken gözlerini kapattı, artık uyuması lazımdı.
Bu düşüncelerin sonu gelmeyeceği belliydi ve o kafasının içindekileri susturup uykuya daldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Okuduğunuz için teşekkür ederim. Oy vermeyi unutmayın. Diğer bölümde görüşmek üzere şeker çocuklar-r.b
