Chapter(23.1)ဘဝသရုပ်မှန်

831 124 9
                                    

Unicode

Chapter(23.1)ဘဝသရုပ်မှန်

ဤတော်ဝင်မိန်းမစိုးသည် ဘုရင်မင်းမြတ်၏ အနီးကပ်လူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ယခု ရီချွမ်းအမတ်မင်းအိမ်တော်၏လူအားလုံးရှေ့တွင် ချိန်ယွီကျင်ကို ချီးကျူး၍ ဘုရင်မင်းမြတ်၏ဆုလာဘ်ကို ပေးအပ်လိုက်လေသည်။ ချိန်ယွီကျင်အား ဆုလာဘ်ချီးမြှင့်သည်ဖြစ်သော်ကြောင့် သူမက အရှေ့တွင် ဒူးထောက်၍ အခြားသောချိန်မိသားစုဝင်များက နောက်ရှိ ဘယ်ညာနှစ်ဘက်လုံးတွင် ဒူးထောက်နေကြသည်။ ဆံပင်ဖြူဖွေးနေသည့် သခင်ကြီးနှင့် သခင်မကြီးတို့ပင် သူမ၏အနောက်တွင် ဒူးထောက်ကြရသည်။

ချိန်ယွီကျင်က သူမ၏ကျေးဇူးတင်ကြောင်းကို ပြသရန် ဝပ်တွား၍ ဘုရင်မင်းမြတ်၏ မျက်နှာတော်ပေးခြင်းအား ကိုယ်စားပြုသည့် အချိတ်ပိုးထည်သေတ္တာကို လက်ခံလေသည်။ အခြားသူများက ဤမြင်ကွင်းကို မြင်လိုက်ရချိန်တွင် သူတို့အားလုံး၌ ရောထွေးသည့် စိတ်ခံစားချက်ကိုယ်စီ ရှိနေကြသည်။ သူတို့အားလုံးတွင် ချိန်ယွမ်ရှန်း၏စိတ်ခံစားချက်က အရှုပ်ထွေးဆုံးဖြစ်သည်။ သူက ဖခင်ဖြစ်သော်လည်း နန်းတော်မှ ဆုလာဘ်ကို လက်ခံရရှိဖူးခြင်း မရှိသည့်အပြင် ချိန်ယွီကျင်က ဦးဆောင်ဦးရွက်ပြုသည်ကိုလည်း မြင်တွေ့ရပြန်သည်။

သခင်ကြီးချိန်က ဝမ်းသာလွန်း၍ မျက်ရည်များပင် ဝဲလာသည်။ အဝါရောင်ဝတ် မိန်းမစိုးက အပြင်ပြန်မထွက်ခင် ချိန်ယွမ်ကျင်းကို ဖျတ်ခနဲကြည့်လိုက်ပုံကိုလည်း သူ မလွတ်သွားခဲ့ပေ။ ဤမိန်းမစိုးက ဘုရင်မင်းမြတ်ဘက်မှ အစေခံဟောင်းတစ်ဦးဖြစ်ပြီး အုပ်ချုပ်ရေးပိုင်းဆိုင်ရာ ဝန်ကြီးများပင် သူနှင့် တွေ့လျှင် မျက်နှာသာပေးရလေသည်။ သူက လွန်ခဲ့သည့်ဆယ်စုနှစ်ကျော်က ကိစ္စကို သေချာပေါက် သိထားသည်။

ဘုရင်မင်းမြတ်က အလွန်ဝမ်းမြောက်တော်မူ၍ သူ၏အယုံကြည်ရဆုံး မိန်းမစိုးအား စေလွှတ်၍ ချိန်မိသားစုထံ ဆုချီးမြှင့်သည့်အကြောင်းအရင်းမှာ ပန်းထိုးလွှာကြောင့် မဟုတ်ဘဲ ၎င်းအပေါ်မှ လက်ရေးလှကြောင့်ဆိုသည်ကို သခင်ကြီးချိန် သိသည်။ ချိန်ယွီကျင်၏ နှစ်ဖက်လှပန်းထိုးခြင်းသည် အမှန်တကယ်ပင် ကောင်းမွန်၍ အံ့ဩစရာကောင်းသော်လည်း ဘုရင်မင်းမြတ်သည် လောက၏အထွတ်အထိပ်တွင် ထိုင်၍ မရေမတွက်နိုင်လောက်အောင် ထူးခြားပြောင်မြောက်သည့် ပန်းထိုးလက်ရာများကို မြင်ဖူးသည်။  လက်ရေးလှကို ရေးသားသည့် လူကြောင့်သာမဟုတ်လျှင် မည်မျှပင် ပန်းထိုးလွှာက ထူးခြားပြောင်မြောက်ပါစေ၊ အများဆုံး ဘုရင်မင်းမြတ်အား နောက်အကြည့်တစ်ချက်ထပ်ကြည့်ရုံသာ လုပ်နိုင်၍ ဆုလာဘ်ပေးသနားရန်အထိ မစွမ်းဆောင်နိုင်ပါ။

"မင်္ဂလာပါ ဦးလေးကိုး"(Myanmar Translation) Where stories live. Discover now