4

586 79 47
                                    


Φυλακές Νεαπόλεως Λασιθίου Κρήτης

«Δεν μπορώ να κάνω τίποτα περισσότερο Βίκτωρ.» γρύλισε ο μεσήλικας με το κουστούμι και στοίβαξε νευρικά στα χέρια του σε ένα σωρό τις σελίδες που είχε αραδιάσει μπροστά του ενώ δίπλα στα πόδια του η δερμάτινη καφέ τσάντα του έστεκε ανοικτή.  «Κρίθηκες με τη σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα προσωρινά κρατούμενος και μόνο με ένα θαύμα μπορούν οι κατηγορίες να αποσυρθούν.»

«Ξέρεις πολύ καλά ,ότι πριν καταφύγουμε σε λαμπάδες και τάματα θα μπορούσαμε να βρούμε τον πραγματικό δολοφόνο, Πέτρο!» σχολίασε απεγνωσμένος ο άντρας με τις παλάμες του να κοπανάνε ανοικτές με δύναμη στην ξύλινη επιφάνεια εμπρός του. «Κάτι που θα είχε ήδη συμβεί αν δεν περιστοιχιζόμουνα από ηλίθιους και άχρηστους!» συνέχισε με την οργή ξέχειλη και το σώμα του σφιγμένο κάτι που προκάλεσε την προσοχή του φρουρού που έβαλε αυτομάτως το χέρι στο όπλο που βρίσκονταν στη ζώνη στη μέση του και έκανε ένα βήμα προς το μέρος τους. Οι άντρες που καθόντουσαν αντικρυστά αντάλλαξαν ένα βλέμμα με νόημα όσο ο Βίκτωρ ξεφύσησε ρίχνοντας την πλάτη του πίσω στο κάθισμα.

"Δεν ξέρετε καν ποιος είναι το πτώμα." 

«Ο αδερφός σου ήδη ψάχνει. Από την πρώτη στιγμή.»

Ο Βίκτωρ ανασήκωσε καυστικά το φρύδι και κάγχασε.

«Σε ποια ακριβώς στιγμή της νηφαλιότητας του;»

«Βίκτωρα...» ξεκίνησε ο Πέτρος αλλά ο συνομιλητής του σήκωσε τη παλάμη του κουρασμένος σταματώντας τον και έκλεισε λίγο τα βλέφαρα προσπαθώντας να θέσει το μυαλό του σε λειτουργεία.

Ποιο ήταν το νόημα να επιμείνει; Να θυμώνει ακόμα και να απειλεί θεούς και δαίμονες; Είχε πλήρη επίγνωση της όλης κατάστασης. Ο Λούκας δεν μπορούσε στη κατάσταση του να δει πέρα από την μύτη του όχι να βρει τον υπεύθυνο που φύτεψε ένα πτώμα στο γραφείο του με όλα τα στοιχεία να φωτογραφίζουν ως δολοφόνο τον ίδιο. Ούτε οι κάμερες που ήταν εγκατεστημένες στο γραφείο του μπορούσαν να δώσουν ελαφρυντικά στοιχεία μιας και είχαν βρεθεί από την αστυνομία κατεστραμμένες με τις μνήμες τους... άφαντες. Είχε λείψει ελάχιστα από το γραφείο που είχε στο πάνω όροφο του κλαμπ. Ποιος θα μπορούσε να ξέρει την ανάγκη που προέκυψε να μεταβεί στην κεντρική αποθήκη όπου χτύπαγε συναγερμός από το  γραφείο που είχε εκεί; Και όμως όπως αποδείχτηκε κάποιος είχε μελετήσει καλά τόσο τις κινήσεις αλλά και το χρόνο που χρειαζόταν να κάνει την διαδρομή. Και σε αυτό το χρόνο ένας άγνωστος άντρας είχε βρεθεί στο προσωπικό του γραφείο...νεκρός. Με την αστυνομία να έχει ήδη ειδοποιηθεί και να τον υποδέχεται, επιστρέφοντας. Όλα σχεδιασμένα στην εντέλεια με μοναδικό σκοπό εκείνον να βρίσκεται σε αυτή την δυσμενή θέση.

Αλεκατρίδες "Το Αμέντι"Where stories live. Discover now