Η ουρά των αυτοκινήτων ήταν ατελείωτη μπροστά τους και μες στο πυκνό σκοτάδι που είχε πέσει τα φώτα των αυτοκινήτων είχαν σχηματίσει μια φωτεινή αλυσίδα την οποία κοιτούσε η Δανάη προσπαθώντας να τιθασεύσει τα νεύρα της. Είχε γίνει κάποιο ατύχημα , τους είχαν ενημερώσει, δίχως ευτυχώς θύματα . Λόγω της βροχής και της ολισθηρότητας του δρόμου ένα φορτηγό είχε διπλώσει δημιουργώντας κυκλοφορικό χάος, συμφόρηση, μποτιλιάρισμα και αρκετά νεύρα στον Κώστα που ήταν ο οδηγός του οχήματος και κατ επέκταση σε εκείνη που βρίσκονταν μαζί του στο όχημα και τον ανεχόταν.
Χρειαζόταν να του μιλήσει, να του ζητήσει να μείνουν χωριστά για λίγο καιρό και είχε σκεφτεί όταν θα έφταναν στο διαμέρισμα του να άνοιγε εκείνη την συζήτηση αλλά τους είχε τύχει αυτό το απρόοπτο στο γυρισμό ανατρέποντας τα σχέδια της κοπέλας μιας και είχαν καθυστερήσει και ο Κώστας είχε ήδη εκνευριστεί και ξεφύσαγε. Κάπως όμως θα έπρεπε να ηρεμήσει τον Κώστα γιατί αυτή η συζήτηση δεν σήκωνε άλλη αναβολή μιας και ήδη είχε κλείσει αεροπορικό εισιτήριο για Αθήνα. Το μοναδικό εμπόδιο ήταν ότι ακόμα ο Κώστας θεωρούσε ότι είχαν σχέση.
"Είμαι όρθιος από τις 7 το πρωί. Τι τύχη και αυτή σήμερα..." γρύλισε "Τι ώρα θα φτάσουμε, τι ώρα θα κοιμηθούμε για να προλάβουμε να ξεκουραστούμε να πάμε στις δουλειές μας αύριο." συνέχισε πιέζοντας την βάση της μύτης του σημάδι εκνευρισμού.
"Απρόοπτα συμβαίνουν πάντα, δεν μπορούμε να τα υπολογίσουμε. Υπομονή και θα ξεκινήσουμε."
"Ναι, άιντε να δούμε πότε όμως. Και αυτή όμως σήμερα δεν μας είπε και τίποτα ενδιαφέρον. Απλή φαρμακολογία ήταν που θα μπορούσε να μας είχε δοθεί και σε σημειώσεις."
"Μήπως υπερβάλεις; "
"Εγώ υπερβάλω ή αυτή ; Είδες το ύφος της όταν τα ανέλυε; Απλή χημεία ήταν και απευθυνόταν σε γιατρούς, πως έκανε έτσι λες και ήταν πυρηνική φυσική; "
"Μην γίνεσαι κακεντρεχής Κώστα. Ήταν αρκετά αναλυτική γιατί έτσι έπρεπε να είναι. Αν δεν ήταν και μας τα έδινε σε απλές σημειώσεις θα λέγαμε ότι μας ξεπέταξε. Όχι, δεν συμφωνώ μαζί σου καθόλου. Εμένα μου άρεσε πολύ το σημερινό μάθημα."
"Εσύ ήθελες να το παρακολουθήσεις γι αυτό σου αρέσει, Δανάη."
"Ρε συ Κώστα τι είναι τώρα αυτά που λες; Δηλαδή ,εσύ δεν ήθελες να το παρακολουθήσεις και το έκανες μόνο για το χατίρι μου; Με το ζόρι έρχεσαι;" ρώτησε η Δανάη με τα κουδουνάκια του εκνευρισμού να αρχίζουν να χτυπάνε.
