16

499 80 22
                                    


Η Δανάη φταρνίστηκε δυνατά κάνοντας ένα σύννεφο σκόνης  να σηκωθεί πάνω από την επιφάνεια του παλιού κομοδίνου που έσερνε προς την εξώπορτα , στο οποίο βέβαια είχε εναπομείνει μια ακόμα πιο γενναία ποσότητα σκόνης. Όσο θυμόταν ότι είχε δεχτεί να πάρει οικειοθελώς μέρος σε αυτό της ερχόταν να ουρλιάξει από απόγνωση! Γρύλισε μια βρισιά μες από τα δόντια της παρατώντας το άθλιο κομοδίνο δίπλα στην εξώπορτα ξεφυσώντας με ανακούφιση. Ισιώνοντας την πλάτη της και κοιτώντας την λίστα που είχε κολλήσει η μητέρα της με αυτοκόλλητη ταινία στην πόρτα της αποθήκης αναστέναξε απελπισμένη. Είχε μεταφέρει ορισμένα αλλά ακόμα είχε τόσα πολλά να κουβαλήσει! Τι της ήρθε της μητέρας της να αδειάσει την αποθήκη τους ήθελε να ήξερε!  Έβρισε ενώ της ερχόταν να κλάψει ταυτόχρονα και κοίταξε τριγύρω τις στοίβες με τα έπιπλα και τις κούτες. Κατάθλιψη θα πάθαινε αυτό το Σαββατοκύριακο! Ήδη έσταζε, ήδη ένοιωθε ράκος και ήδη πεινούσε χωρίς να είναι ακόμα μεσημέρι για να έχει μια δικαιολογία να σταματήσει!

Με τα μούτρα της κατεβασμένα επέστρεψε στο δωμάτιο της αποθήκης κοιτώντας τριγύρω με την ματιά της να μαλακώνει στην θέα των ταλαιπωρημένων παιδικών ποδηλάτων τους που βρισκόντουσαν ένα σωρό το ένα πάνω στο άλλο στη γωνία, τις κούτες με τα αναμνηστικά του καθενός τους από το νηπιαγωγείο και τις πρώτες τάξεις του δημοτικού στοιβαγμένα σε στήλες, τα μπαούλα του καθενός με τα βαφτιστικά τους ρούχα και διάφορα αναμνηστικά. Αναγνώρισε πίνακες φτιαγμένους από τις καλλιτεχνικές τους τάσεις όταν ήταν μικρά και το χειμώνα δεν μπορούσαν να πάνε έξω να παίξουν, με τη μητέρα τους να φέρνει καμβάδες, χρώματα, παζλ και διάφορα παιχνίδια μετατρέποντας το καθιστικό τους σε παιδική χαρά. Όμορφες αναμνήσεις , ζεστές. Που όλα τα παιδιά θα έπρεπε να έχουν σκέφτηκε με το νου της να σκυθρωπιάζει καθώς σκέφτηκε αυτομάτως αυτά που της είχε πει ο Βίκτωρ όταν είχαν γνωριστεί και αφορούσαν την οικογένεια του. Μια οικογένεια που δεν γνώρισε σχεδόν και δεν υπήρχε καμία ευχάριστη ανάμνηση. 'Ολα αυτά είχαν διαμορφώσει αυτόν τον σκληρό, απροσπέλαστο τύπο που μιλούσε στεγνά και απόλυτα. Είχε βέβαια σκοπό μετά την συναίνεση της να του δώσει μια ευκαιρία, να τον γνωρίσει περισσότερο και να αποκομίσει περισσότερα στοιχεία για το άτομο του.  Προσεχτικά και ακίνδυνα.  Σταμάτησε να ονειροπολεί και μάζεψε πίσω στο κεφάλι τις σκέψεις της κοιτώντας πόσο φόρτο εργασίας είχε ακόμα μπροστά της και η ώρα ήταν δώδεκα. Αναστέναξε και πλησίασε ένα μικρό μπουφέ. Θα της έβγαινε η μέση με δαύτον σκέφτηκε και βρίζοντας έκυψε και άρχισε να τον σέρνει προς τα έξω.

Αλεκατρίδες "Το Αμέντι"Where stories live. Discover now